بررسی مشخصات فنی رنو پارس تندر

رنو پارس تندر نمونه فیس لیفت رنو ال ۹۰ (تندر ۹۰) است که از سال ۱۳۹۱ توسط شرکت پارس‌ خودرو تولید می‌شد. این محصول تفاوت زیادی با ال۹۰ ندارد و فقط برخی تغییرات ظاهری جزئی به خود دیده و دچار تحولات اساسی نشده است. پروژه رنو ال ۹۰ یا تندر ۹۰ در سال ۱۳۸۶ و پس از امضای قرارداد همکاری مشترک میان شرکت‌های رنو، سایپا و ایران خودرو کلید خورد.

قرار بود رنو ال ۹۰ به عنوان یک محصول اقتصادی و مدرن‌تر جایگزین خودروهای قدیمی نظیر پیکان شود، اما رفته‌رفته به دلیل توانایی‌های فنی و کیفیت بالاتر ماشین فرانسوی نسبت به سایر رقبای هم‌رده در بازار ایران، رنو پارس تندر به یکی از محبوب‌ترین و البته گران‌ترین خودروهای اقتصادی کشورمان بدل شد.

مزایا و معایب

+ کابین جادار

+ کیفیت ساخت بالاتر از تندر۹۰

+ دوام فنی بالا

+ هزینه نگهداری پایین

+ بهبود گیربکس از سال ۹۶

+ بازار دست دوم پررونق

– کمبود آپشن‌های رفاهی

– فرمان‌پذیری ضعیف

مشخصات فنی

مشخصات فنی رنو پارس تندر هیچ فرقی با ال۹۰ ندارد. این خودرو از همان پیشرانه ۴ سیلندر ۱۶ سوپاپ تنفس طبیعی رنو با کد شناسایی K4M استفاده می‌کند. قدرت موتور رنو پارس تندر ۱۰۵ اسب بخار و گشتاور آن ۱۴۰ نیوتن.متر است که از طریق گیربکس دستی ۵ سرعته به چرخ‌های جلو منتقل می‌شود.

در ضمن باید اشاره کنیم که جعبه دنده این ماشین از سال ۹۶ دستخوش تغییراتی شده تا خطر تخلیه روغن آن از سمت گردگیر پلوس به طور کامل رفع شود. زیرا در گیربکس ال۹۰ روغن به داخل گردگیر پلوس راه داشت، اما در نسخه جدید این عیب برطرف شده است.

مصرف سوخت رنو پارس تندر به صورت ترکیبی معادل ۶.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر برآورد می‌شود که معقول است و از یک موتور نسبتا قدیمی انتظار بهتر از آن نمی‌رود. ضمن آنکه پارس تندر در مقایسه با دیگر تولیدات داخلی مصرف سوخت کمتری دارد.

محصولات پروژه ال۹۰ شتاب قابل قبولی دارند و از این جهت نسبت به دیگر محصولات داخلی کمی بهتر عمل می‌کنند. در این راستا باید بدانید که شتاب صفر تا ۱۰۰ پارس تندر ۱۰.۲ ثانیه است و بیشترین سرعت آن نیز به ۱۷۵ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

همچنین عملکرد سیستم تعلیق این خودرو تقریبا نرم است و سواری لذت‌بخشی ارایه می‌دهد. اما در بحث هندلینگ چندان تعریفی ندارد و در عبور پرسرعت از مسیرهای مارپیچ، احتمال انحراف، به‌ویژه در ناحیه عقب آن اصلا دور از ذهن نیست. البته در سرعت‌های عادی و متعارف مشکل خاصی در پایداری و هندلینگ رنو پارس تندر احساس نمی‌شود.

مشخصات کلی

ابعاد و ظرفیت ها

آپشن ها و امکانات

طراحی ظاهری

همان‌طور که اشاره شد، رنو پارس تندر به عنوان نسخه فیس‌لیفت رنو ال 90 از نظر نمای بیرونی دستخوش تغییرات اساسی نشده و کماکان چهره نازیبا، جعبه‌ای و بدفرم در طراحی ظاهری آن قابل مشاهده است.

فقط برخی تحولات ناچیز در مجموعه سپر عقب، چراغ‌های پشت، اضافه شدن یک چراغ دیگر برای هشدار دنده عقب و انتقال جایگاه پلاک از روی سپر به در صندوق، جزو مهم‌ترین تغییرات ظاهری این خودرو به حساب می‌آید.

درمجموع باید گفت که رنو پارس تندر خودرو جذاب و زیبایی نیست و در ظاهر آن اثر چندانی از اصول طراحی مدرن به چشم نمی‌خورد. البته نباید در این مورد شرکت رنو را به باد انتقادات گسترده و بی‌امان گرفت، چرا که محصولات پروژه ال ۹۰ حدود ۲۰ سال پیش و با هدف ارایه خودرویی بسیار ارزان‌قیمت برای اقشار ضعیف جامعه به تولید رسیده است تا در امور روزمره مورد استفاده قرار گیرد و هزینه نگهداری پایینی داشته باشد. ضمنا تاکنون دو نسل جدید از این خودرو به بازار جهانی آمده است که از نظر طراحی وضعیت بسیار بهتری نسبت نسل اول دارند و به عنوان خودروهای اقتصادی زیبا به نظر می‌رسند.

پس با توجه به اقتصادی بودن پروژه ال ۹۰، طراحان و مهندسان شرکت سازنده تلاش کردند تا با کاهش انحناهای بدنه، هزینه تولید و در نتیجه قیمت نهایی محصول را تا حد امکان پایین بیاورند. با این حساب، طراحی بیرونی رنو پارس تندر نیز همان حالت ساده و قدیمی ال ۹۰ برای ۲۰ سال پیش را حفظ کرده است و در دنیای امروز حرف چندانی برای گفتن ندارد.

طراحی داخلی

کابین رنو پارس تندر هم مثل ظاهر آن، طراحی خوبی ندارد و از نظر سطح کیفی متریال به‌کاررفته در داشبورد و تو‌دری‌ها خوشایند به نظر نمی‌رسد. طرح داشبورد پارس تندر بسیار ساده است و پلاستیک‌های خشک موجود در آن بوی ارزانی و کم‌کیفیتی می‌دهد. راحتی صندلی‌های این ماشین هم چندان تعریفی ندارد و می‌شود گفت دیگر تولیدات هم‌رده داخلی مثل پژو پارس و سمند از این نظر کارایی بهتری ارایه می‌دهند. پس کیفیت پایین متریال مصرفی و طراحی فوق‌العاده قدیمی، از مهم‌ترین نکات منفی فضای داخلی رنو پارس تندر به حساب می‌آید.

اما در این ماشین همه چیز منفی نیست و نکات مثبتی هم دیده می‌شود. جادار بودن کابین پارس تندر به خصوص در ردیف عقب، می‌تواند نکته بسیار خوشایندی برای خانواده‌ها باشد. صندوق عقب بزرگ ۵۱۰ لیتری این خودرو جزو بزرگ‌ترین فضاها بین محصولات هم‌رده به حساب می‌آید و به راحتی می‌تواند چندین چمدان مسافرتی را در خود جا بدهد.

درمجموع باید گفت که کابین رنو پارس تندر طراحی و کیفیت خوبی ندارد، اما گنجایش آن به حدی مناسب است که تقریبا ۵ سرنشین بزرگسال با قد و هیکل معمولی، به راحتی می‌توانند در آن بنشینند و به مسافرت‌های طولانی بروند.

ناگفته نماند پارس تندر به عنوان یک خودرو اقتصادی امکانات متنوعی ندارد، اما به هر حال نسخه‌های فول آن تجهیزات قابل قبولی به شرح زیر را در اختیار کاربران خود می‌گذارند: ترمز ضد قفل ABS، چراغ مه‌شکن جلو و عقب، بلوتوث، نمایشگر مالتی مدیا لمسی، ره‌یاب، پورت USB، دو عدد کیسه هوا راننده و سرنشین، تهویه مطبوع دستی، تنظیم ۶ حالته دستی صندلی‌های جلو و آینه‌های جانبی برقی با گرمکن.

قیمت پارس تندر در بازار ایران

رنو پارس تندر یک سدان اقتصادی است که از مزایایی مثل دوام و کیفیت فنی بالا، سیستم تعلیق نرم و جذب کافی ضربات ناشی از سطح جاده، کابین جادار، صندوق بزرگ و فراوانی قطعات یدکی سود می‌برد. البته قیمت بالاتر پارس تندر نسبت به تندر ۹۰ برخی از مشتریان را به سمت خرید خودرو ال۹۰ معمولی می‌برد، چراکه تندر E2 هم فرق چندانی با پارس تندر ندارد.

قیمت خودرو مونتاژی در حال حاضر در سطح محصولاتی همچون دنا پلاس است و همین مورد کار را برای آن کمی مشکل می‌کند. اما به هر حال، رنو پارس تندر علی‌رغم ظاهر نه‌چندان زیبا و کابین نسبتا بی‌کیفیت، نسبت به اکثر محصولات مشابه کیفیت فنی بالاتری دارد و به همین دلیل در دورانی که واردات خودروهای اقتصادی به کشور ممنوع بود، توانست فروش قابل توجهی را به ثبت برساند.

نویسنده: حسین باباپور