۱۰ آپشن عجیب به کار رفته در خودروها

خودرو یک وسیله پیچیده و عجیب و غریب است که آپشن‌های جذاب و دوست داشتنی به این عجیب و غریب بودن دامن می‌زند. بسیاری از خودروسازان طی سال‌های اخیر تلاش کرده‌اند تا با اضافه کردن برخی آپشن‌ها استفاده از خودرو را راحت‌تر و دلنشین‌تر کنند.

رقابت بر سر بهترین بودن، این مسئله‌ای است که بسیاری از خودروسازان به دنبال رسیدن به آن هستند. خودروسازان سعی کرده‌اند تا با اضافه کردن آپشن‌های جذاب و دوست داشتنی رنگ و بوی دیگری به خودروهای تولیدی خود ببخشند و آن را در نزد مشتریان محبوب کنند.

سقف ستاره دار رولزرویس

رولزرویس که خودروهای لوکس تولید می‌کند با افزودن  Starlight Headliner به سقف خودرو، آن را شبیه به آسمان پر از ستاره کرده است. این کار با اضافه کردن ۱۳۰۰ لامپ فیبر اپتیک آسمان شب را شبیه سازی می‌کند. این برند با پرداخت ۹ هزار پوند برای مشتریان قابل سفارش است.

لوازم ماهیگیری بنتلی ینتایگا

این آپشن ۸۰ هزار پوندی جزو آپشن‌های بسیار لوکس بنتلی است که شامل قلاب و تور ماهیگیری می‌شود و برای کسانی که به ماهیگیری علاقه دارند توسعه یافته است.

تماشای مسابقات ورزشی با صندلی‌های رنجرور

لندرور سعی کرده با ارایه محصولات و آپشن‌های گوناگون برند رنجرور را ارتقا دهد. Event Seating یکی از آپشن‌هایی است که لندرور به برند رنجرور اضافه کرده است. این قابلیت به سرنشینان این امکان را می‌دهد که به راحتی با صندلی‌هایی که در قسمت بار خودرو تعبیه شده مسابقات ورزشی را در هوای باز تماشا کنند. طراحی این صندلی‌ها مانند صندلی‌های ورزشگاه است.

Dog Package هوندا المنت

خودروهای شاسی بلند هر روز محبوبیت بیشتری نسبت به دیروز پیدا می‌کنند و بیشتر بازار خودرو در دنیا روی این غول‌های دوست داشتنی می‌چرخد. شرکت هوندا در سال ۲۰۱۰ آپشنی به نام Dog Package  را برای کراس اوور المنت در نظر گرفت تا کار کسانی را که حیوان خانگی دارند آسان تر کند. این آپشن شامل رمپ و پوشش مناسبی در قسمت بار خودرو می‌شود همچنین سفارش یک فن مخصوص در این قسمت نیز برای صاحبان خودرو فراهم است.

قهوه ساز فیات

شرکت خودروسازی فیات از علاقه به نوشیدنی دوست داشتنی و محبوب یعنی قهوه غافل نشده است و آپشن قهوه ساز کوچکی را برای مدل 500L در نظر گرفته است. این آپشن که Lavazza 500 Espresso Machine  نام دارد به فندکی خودرو نصب می‌شود و به کمک آن می‌توان قهوه درست کرد.

اخطار باران مینی کانورتیبل

شرکت خودروسازی مینی آپشن‌های مختلف رفاهی و ایمنی در خودروهای خود به کار می‌برد به گونه‌ای که این آپشن ها توجه همگان را به خود جلب کرده است. مدل‌های سقف باز شو یا کانورتیبل این خودروها آپشن اخطار باران دارند تا رانندگی با سقف باز به تجربه ناخوشایندی تبدیل نشود. این آپشن با مسیریاب و برنامه‌ای اختصاصی عرضه می‌شود و زمانی که راننده در خودرو نباشد احتمال بارش باران با اخطارهایی به او اطلاع داده می‌شود.

آپشن ضد گروگان‌ گیری ولوو

این آپشن در سدان های  S80این شرکت خودروسازی وجود داشت به راننده این امکان را می‌داد تا هنگام نزدیک شدن به خودرو، از باز و بسته بودن درهای آن آگاه شود.

حسگر ضربان قلب ولوو S80 & V70

گروه خودروسازی ولوو این دو مدل خودرو را در سال‌های بین ۲۰۰۶ تا ۲۰۱۵ با امکاناتی جالب و عجیب به فروش می‌رساند. آپشن حسگر ضربان قلب این قابلیت را داشت تا راننده را از وجود فردی در کابین آگاه کند. برخی خودروسازان با اضافه کردن یک آپشن کار را آسان تر کردند این آپشن به این صورت بود که در خودرو تنها برای صاحب خودرو باز می‌شد و به دلیل ساده‌تر بودن این آپشن، ولوو حسگر ضربان قلب را کنار گذاشت.

حفاظت در برابر حملات بیولوژیکی تسلا

تسلا برای کسانی که نگران حملات شیمیایی و بیولوژیکی هستند آپشن  Bioweapon Defense را پیشنهاد می‌کند. این آپشن می‌تواند از ورود هر ذره آلوده به داخل خودرو جلوگیری کند.

پخش بوی عطر مرسدس بنز

این آپشن در خودروهای کلاس C،S  و E به کار می‌روند. این آپشن مختص مرسدس بنز نیست و خودروسازان دیگر نیز از این آپشن بهره برده‌اند. این آپشن گران قیمت قابلیت آن را دارد تا بوی دلخواه سرنشیان را داخل کابین پخش کند.

صندلی چرخشی

این آپشن در دهه ۱۹۷۰ میلادی و در میان خودروهای لوکس و نیمه لوکس آمریکایی محبوبیت فراوان داشت. صندلی چرخشی یا Swivel Seat، در اصل به منظور سهولت سوار و پیاده شدن بانوان به خودرو طراحی شده بود، اما آقایان نیز در استفاده از آن هیچ مانعی نداشتند. این صندلی‌ها هنگام هر بار پیاده شدن به اندازه ۴۵ یا ۹۰ درجه به سمت بیرون خودرو می‌چرخید تا سرنشین بتواند مستقیما پا در خیابان بگذارد و برای بیرون آمدن از خودرو مجبور به اجرای مانورهای غیر ضروری نباشد. در نتیجه در هر بار سوار شدن به خودرو، صندلی با زاویه ۴۵ یا ۹۰ درجه به سمت بیرون آماده پذیرایی از سرنشینان بود.

اگرچه این آپشن بیشتر ویژه بانوان و سهولت سوار و پیاده شدن با لباس‌های بلند مهمانی و برای خودروهای لوکس و نیمه لوکس طراحی شده بود، اما مشکل اصلی آن اجرا شدن در خودروهای بزرگ آمریکایی بود که به تنهایی انقدر جادار و بزرگ بودند که برای سوار و پیاده شدن نیازی به ارائه چنین آپشن خاصی نداشتند.

باید اعتراف کرد که آپشن صندلی‌های چرخشی با وجود داشتن قیمت نهایی بالاتر در مقایسه با صندلی‌های معمولی، یک ویژگی دهان پرکن و خاص بود که مخصوصا دیدن آن در دنیای امروزی خودروهای مدرن بسیار خیره کننده و جذاب است.

فرمان بشکن جانبی

وجود بشکن فرمان به هیچ عنوان پدیده جدیدی نیست، این ویژگی حداقل از دهه ۱۹۵۰ میلادی به منظور راحت‌تر کردن ورود و خروج راننده در برخی خودروهای کوچک و اسپرت به کار گرفته شد، اما ویژگی بشکن جانبی فرمان بیشتر یک آپشن رفاهی و لوکس به حساب می‌آمد که وجود آن حقیقتا چندان ضروری نبود.

این ویژگی که در خودورهای لوکس و بزرگ استفاده می‌شد، با شکستن به سمت شاگرد، فضای بسیار بازتری برای ورود و خروج راحت‌تر راننده فراهم می‌کرد. اما این ویژگی در عمل چندان واجب نبود چرا که این دست خودروها معمولا فضای کافی و مناسب برای سوار و پیاده شدن راحت را به همراه داشتند. با پیشرفته‌تر شدن خودرو‌ها و به کارگیری صندلی‌ها و فرمان‌های تنظیم برقی، دیگر واقعا نیازی به وجود بشکن فرمان جانبی احساس نشد.

دفتر کار متحرک

ویژگی In-Car Office یا دفتر کار داخل خودرو ایده‌ای بسیار قدیمی و متعلق به ابتدای دهه ۱۹۵۰ میلادی است که از سوی برند لوکس‌ساز آمریکایی کادیلاک و در برترین و لوکس‌ترین محصول تولیدی این شرکت، آن هم در تیراژی بسیار محدود عرضه شد. سایر خودروسازان اروپایی و آمریکایی نظیر کرایسلر، لینکلن (با تلفظ صحیح لینکن/بدون تلفظ حرف ل دوم)، مرسدس بنز، رولزرویس، جگوار و بنتلی نیز در راستای تولید محصولاتی مشابه اقدام کردند.

ایده تجهیز یک خودرو به تمامی ادوات مورد نیاز یک تاجر، باعث به وجود آمدن یک دفتر اداری متحرک شد که با ویژگی‌هایی چون تلفن، دستگاه تایپ، میز تحریر، سیستم نورپردازی مطالعه، زیرپایی، پرده‌های برقی شیشه‌ها، و محفظه نگهداری از نوشیدنی‌ها همراه بود.

این ویژگی در دورانی که دسترسی به تکنولوژی‌های امروزی محقق نشده بود شاید کمی ضروری به نظر می‌رسید. اما امروزه تجار ثروتمند نیز با تکیه بر اتصالات دائمی مجازی میان افراد و همچنین تجهیز خودروها به برخی ویژگی‌های رفاهی و بیزینسی به عنوان بخشی از آپشن‌های استاندارد خود، نیاز به وجود یک خودرو با آپشن‌های انحصاری به عنوان یک دفتر کار متحرک را از میان برداشته‌اند. با این حال، ایده دفتر کار متحرک یکی از بهانه‌های تولید خودروهای تیراژ محدود و گران قیمت از سوی برخی خودروسازان امروزی است. تصویر و جایگاه اجتماعی که خودرویی از این کلاس در اجتماع و در چشم دیگر تاجران به وجود می‌آورد، به مراتب مهم‌تر و بزرگ‌تر از کاربری حقیقی این دست خودروها است.

چرخ پنجم کادیلاک

معمولا زمانی که صحبت از آپشن‌های خاص و عجیب و غریب به میان می‌آید، تنها دو نام در ذهن حک می‌شود: کادیلاک و مرسدس بنز. تقریبا می‌توان گفت که دنیای صنعت خودروسازی جهان ویژگی‌های رفاهی و ایمنی امروزی خود را بیشتر از هر خودروساز دیگر، مدیون این دو برند لوکس‌ساز است.

کادیلاک همانند سایر خودروسازان آمریکایی و اروپایی سوپر لوکس دوران، از ابتدا خودروهایی می‌ساخت که به کشتی خیابانی مشهور بودند. کشیده، پهن و بسیار بزرگ. در نتیجه در آن دوران که خبری از ترافیک نبود تنها یک سختی وجود داشت: پارک دوبل.

پارک کردن این خودروها در هر صورت برای راننده دشوار بود. در نتیجه کادیلاک تصمیم گرفت تا با اتصال گیربکس به یک چرخ زاپاس در متداد طول خودرو و قرار دادن آن در داخل یا خارج از صندوق عقب، ویژگی منحصر به فردی به نام چرخ پنجم خلق کند که پارک خودروهای بزرگ و پهن این خودروساز را بسیار ساده‌تر می‌کرد. با تکیه بر این آپشن، راننده نیازی به اجرای مانور دقیق پارک دوبل نداشت و در عوض به سادگی با قسمت جلو خودرو وارد جای پارک می‌شد و با پایین آوردن چرخ پنجم و بلند کردن دو چرخ عقب از روی زمین، انتهای خودرو را به داخل جای پارک هدایت می‌کرد.

با در نظر گرفتن هزینه تولید قابل توجه این آپشن بخصوص، عدم استقبال عمومی و کوچک‌تر و پیشرفته‌تر شدن خودروها در گذر زمان، این ویژگی در حد یک ایده ابتدایی در دوران وینتج باقی ماند. البته این روزها خودروسازان با افزایش چشمگیر حجم ترافیک همچنان در پی ارائه آپشنی برای سهولت جای دادن خودروها در فضاهای تنگ هستند، اما هنوز ساختاری فراگیر به بازار معرفی نشده است.

مسیریاب‌های ابتدایی

سیستم‌های مسیریاب ملقب به ناوبری (Navigation) یا به اختصار عمومی GPS، با تکیه بر دریافت اطلاعات از ماهوارهای فضایی و با دقت بسیار زیاد ایفای نقش می‌کنند. اما در گذشته‌های دور که دسترسی به این تکنولوژی پیچیده وجود نداشت، شرکتی با عنوان Iter Auto سیستم مسیریابی به تولید رساند که دارای برخی از جاده‌های پرتردد اصلی بود که با اتصال آن به سیستم سرعت سنج خودرو، نشانگر را متناسب با نقشه حرکت می‌داد تا راننده بداند که در کجای مسیر قرار دارد.

محدود بودن نقشه‌های ارائه شده در این سیستم و بروز خطای فاحش بر روی نقشه به دلیل خطای سیستم سرعت سنج، عملا فراگیری و استفاده مفید از این سیستم را با مشکل مواجه کرد.

سپرهای آبی

استاندارد سپر خودروها در توان دفع ضربات وارده در ابتدای دهه ۱۹۷۰ میلادی با حساسیت و دقت بسیار بیشتری همراه شد. استاندارد فدرال آمریکا در این دهه تاکید داشت که سپر خودروها باید بتواند ضربات حاصل از برخورد با سرعت تا ۱۰ مایل بر ساعت (۱۶ کیلومتر بر ساعت) به دیوار را دفع کند، بدون آن که شاسی و اجزا خودرو دچار آسیب شود. این سپرها معمولا بر پایه ورق‌های فلزی فنری در ترکیب با کمک‌های هیدرولیکی به شاسی خودرو متصل می‌شدند تا از پس این وظیفه برآیند.

اما پیش از وجود این تکنولوژی ساده، سپرهایی مجهز به مخازن آب وجود داشت که به دلیل به همراه داشتن حجم قابل توجهی آب، در برخوردها از قابلیت دفع نیرو هیدرولیکی آب برای دفع ضربات بهره می‌گرفتند. جایگزین کردن مخزن‌های منفجر شده این سپرها بعد از تصادف و وزن مضاعف قابل توجه آن‌ها، باعث شد تا به سرعت چرخه تولید را ترک کرده و جای خود را به سپرهای فنری/هیدرولیکی جدیدتر بدهند.

لچکی

شیشه کوچک مثلثی قرار گرفته در ساختار درهای جلو خودروها که در ایران به شیشه لچکی معروف است، در حقیقت نقش سیستم تهویه رایگان را بازی می‌کرد. این شیشه‌ها با چرخیدن حول محور خود و قرار گرفتن در راستای مسیر حرکت خودرو، باد را به سمت سرنشینان پرتاب می‌کرد و عملا باعث تهویه هوای داخل خودرو می‌شد.

شرکت اولدزمبیل آمریکا (از زیرمجموعه‌های قدیمی و پیشرو جنرال موتورز) به منظور بهبود ضریب ارودینامیک، این سیستم را در دهه ۱۹۶۰ میلادی برای همیشه از خودروهای خود حذف کرد و تمام خودروسازان دنیا را به دنبال خود کشاند. پس از آن سیستم تهویه مطبوع به یکی از ویژگی‌های استاندارد در بیشتر خودروهای تولیدی در جهان تبدیل شد و دیگر نیازی به وجود لچکی احساس نشد.

آنتن برقی

در گذشته‌های دور که سیستم رادیو پخش AM/FM تنها ویژگی صوتی مدرن عرضه شده در خودروها به حساب می‌آمد، تامین و تقویت امواج دریافتی این سیستم به تنها دقدقه خودروسازان بدل شد. ارائه آنتن‌های موتوردار برقی در دوران خود یک ویژگی بسیار مهم به شمار می‌آمد چرا که برای استفاده از سیستم رادیو پخش خودرو، دیگر نیازی به خروج از خودرو و بلند کردن آنتن به صورت دستی نبود و این کار تنها با اشاره یک کلید انجام می‌شد.

بعد‌ها با ارائه سیستم پخش صفحه و کاست و همچنین پیشرفت سیستم آنتن‌های مخفی و نامرئی، دیگر نیازی به استفاده از آنتن‌های موتوردار برقی وجود نداشت و این ویژگی به صور کامل حذف شد. آنتن‌های کوسه‌ای مدرن امروزی بیشتر در قالب تزپینات ظاهری بدنه ایفای نقش می‌کنند.

کمربند اتوماتیک

با تشدید سختگیری‌های قوانین فدرال آمریکا، استفاده از کمربند ایمنی در دهه ۱۹۸۰ به اندازه‌ای اجباری و جدی شد که برخی از شرکت‌های خودروسازی اقدام به تعبیه سیستمی کردند که راننده را از فراموشی بستن کمربند ایمنی بازدارد.

برترین طراحی بدون تردید متعلق به زیرمجموعه برندهای جنرال موتورز از جمله اولدزمبیل بود که مجموعه کمربند را بر روی ستون درهای جلو قرار داد. از این رو سرنشینان همواره کمربند خودرو را بسته نگه می‌داشتند چرا که با هر با پیاده و سوار شدن به خودرو، مجموعه کمربرند درست در جلوی آن‌ها قرار داشت و دیگر نیازی به باز و بسته کردن آن نبود. اما برخی دیگر از خودروسازان مسیرهای دشوارتری را در پیش گرفتند که وجود کمربند به هیچ عنوان مزاحم سرنشینان نباشد. در نتیجه سیستم کمربند اتوماتیک خلق شد که با بسته شدن درها، مجموه کمربندی که از پیش در قفل خود بسته شده بود در یک مسیر ریل‌دار مشخص حرکت می‌کرد و در پشت سر راننده (محل استاندارد کمربند ایمنی) قرار می‌گرفت.

خرابی و پیچیدگی بیش از حد این سیستم خود محل شکایت مالکان و بهانه‌ای برای نبستن کمربند ایمنی شد. از آن پس با استفاده از سیستم‌های هشداری تصویری و صوتی کمربند ایمنی و عادت کردن سرنشینان به بستن کمربند ایمنی، منطقا دیگر نیازی به استفاده از سیستم کمربند ایمنی اتوماتیک نبود.

آینه‌های سر گلگیر

آینه‌های جانبی خودرو به منظور ارائه تصویری بهتر از نقاط کور و موقعیت پیرامون خودرو به کار گرفته می‌شوند. در گذشته‌های دور و در دوران وینتج، ارائه آینه سمت شاگرد در بسیاری از کشورهای دنیا از جمله آمریکا و اروپا یک ویژگی آپشنال بود. اما با اجباری شدن وجود هر دو آینه در دو طرف خودرو، حساسیت‌ها برای طراحی هرچه بهتر آینه‌های جانبی متناسب با ابعاد و کلاس خودرو افزایش یافت.

در آن دوران بسیاری از خودروسازان اروپایی‌ و مخصوصا ژاپنی‌، آینه‌های جانبی را بر روی گلگیرهای جلو قرار می‌دادند. این سبک طراحی نه تنها بخشی از سبک طراحی سنتی این دست خودروسازان به شمار می‌آمد بلکه هدف آن بود تا تصویر بهتری از نقاط کور خودرو در اختیار راننده قرار دهند. اما این سیستم در عمل بسیار ناکارآمد بود. ابعاد آینه‌ها برای ارائه تصویری کامل از اطراف خودرو بسیار کوچک بود و آنچه در آینه دیده می‌شد نیز دردی از راننده دوا نمی‌کرد. از آن گذشته افزایش ابعاد آینه‌های روی گلگیرها ظاهر خودرو را به شکل مسخره‌ای برهم می‌ریخت. با ارائه آینه‌های جانبی استاندارد در ساختار محدب (قوس‌دار برجسته)، مشکل دید ناکافی به نقاط کور اطراف خودرو به شکل قابل توجهی حل شد و از این رو ارائه آینه‌های سر گلگیرها تنها به عنوان المانی سنتی و تزئناتی در برخی خودروهای ژاپنی حفظ شد.

تهیه و تنظیم: تیم تولید محتوا خودرو45