فورد به تازگی اعلام کرده است که محصولاتی جدید با نام‌های قدیمی خود تولید خواهد کرد. در تاریخ خودروسازی، محصولاتی وجود دارند که حتی در عین محبوب بودن، پس از چندین سال و چندین نسل تولید، از سبد محصولات کمپانی مادر کنار گذاشته شده و یا حتی دچار تغییر نام شده‌اند. این رویه می‌تواند به دلایل مختلفی روی دهد اما بازگشت دوباره آنها یک معنی بزرگ و واضح دارد. اینکه کمپانی سازنده قرار است تا محصولاتی متفاوت برای کسب سهم بیشتر از بازار را بر پایه نام‌های قدیمی وارد میدان کند که حتما با محصولات فعلی آن، این امکان را نداشته است.
احیای نام‌های قدیمی
فورد به تازگی در برخی از بازارهای مهم خود، نام‌هایی که بیش از ۳۰ تا ۴۰ سال از آخرین محصولات آنها می گذرد را دوباره ثبت کرده است. ثبت این نام‌ها برای این منظور است که شرکت دیگری، محصولی با این اسامی به بازار نفرستد. چرا که چون سال‌های زیادی از آخرین محصولاتی که با این اسامی تولید شده‌اند می‌گذرد، امکان استفاده از آنها برای دیگر شرکت‌ها نیز ممکن است. معنی دیگرثبت دوباره این نام‌ها این است که حتی اگر فورد نخواهد بر اساس تمام آنها، محصولی را روانه بازار کند این اتفاق برای برخی از اسامی خواهد افتاد. نام‌هایی که فورد در اروپا ثبت کرده است عبارتند از کورتینا، گرانادا، اسکورت، کاپری و اوریون. این نام‌ها در استرالیا و نیوزیلند نیز به تازگی ثبت شده‌اند.
فورد در یک سال گذشته، اقدام به زنده کردن محصولی خاص به نام برانکو نیز کرد که از آن به عنوان رقیبی برای جیپ رانگلر نام برد. شاسی بلندی که از دهه شصت میلادی تا دهه نود روی خط تولید بود و طرفداران بسیاری داشت. این اتفاق برای فورد پوما نیز افتاده است و هاچ‌بک کوچک فورد که از سال ۲۰۰۲ دیگر تولید نشده است، دوباره از یک سال پیش در قامت یک کراس‌اوور کوچک به میدان برگشته است. اما به گفته یکی از مدیران ارشد این شرکت، ثبت این نام‌ها و حتی ساخت محصولاتی با این اسامی به معنی تولید خودروهایی با فسلفه بازگشت به گذشته نیست تا طراحی خودرو جدید، بیننده را به یاد نسل‌های گذشته بیندازد. اتفاقی که فورد با تولید دوباره ماستنگ رقم زد و محصول جدید با المان‌ها و عناصر ماستنگ‌های قدیمی طراحی و تولید شد. این رویه در ابتدای قرن بیستم در بین برخی خودروسازان، خصوصا خودروسازان آمریکایی برای احیا محصولاتی مثل داج‌های شارژر و چلنجر، کرایسلر ۳۰۰، فورد ماستنگ و شورلت کامارو و… صورت گرفت. نکته دیگر در این خصوص این است که فورد نام‌های معروف دیگری مثل تاندربرد نیز دارد که حدود دو دهه از آخرین تولید آنها می‌گذرد اما ظاهرا قصدی به استفاده مجدد از اسامی نه چندان قدیمی ندارد.
خاص مثل کاپری
اما یکی از نام‌هایی که در این اقدام فورد دیده می‌شود، کاپری است. خودرویی دو درب با بدنه فست‌بک کوپه که در بخش اروپایی فورد و در آلمان در بین سال‌های ۱۹۶۸ تا ۱۹۸۶ تولید می‌شد. این خودرو که از آن به نام ماستنگ اروپایی نیز یاد می‌شود، در کنار داشتن پیشرانه‌های چهار سیلندر کوچک، از موتورهای پرقدرت شش سیلندر خورجینی نیز بهره برده است. چندین سال پیش بود که فورد برای عرضه ماستنگ در اروپا، اقدام به نصب پیشرانه چهار سیلندر روی این خودرو عضلانی کرد. این کار هرچند برای افزایش نفوذ ماستنگ در بازاری مثل اروپا بود که به داشتن خودروهای کم‌مصرف با پیشرانه‌های کوچک علاقه دارند اما این اقدام برای عاشقان این نام و همچنین نام و آوازه ماستنگ، چندان زیبا و قابل تحمل نبود.
حالا کاپری به عنوان ماستنگ اروپایی که از نظر ابعاد و اندازه نیز با استانداردهای این قاره همخوانی بیشتری نسبت به ماستنگ داشته است، می‌تواند دوباره در قامت یک خودرو اسپرت کوچک با بدنه کوپه و البته با پیشرانه‌های کم‌حجم و کم‌مصرف فورد، دوباره در این قاره متولد شود. در واقع می‌توان گفت زنده شدن نام کاپری نسبت به دیگر اسامی، هم شانس بیشتری دارد و هم می‌تواند خواسته دوستداران محصولات فورد در اروپا نیز باشد.
در این رابطه یکی از مدیران ارشد کمپانی فورد نیز می‌گوید که بسیاری به بازگشت نام کاپری علاقه دارند. ما نیز کاپری را دوست داریم اما باید تولید یک خودرو از نظر اقتصادی نیز توجیه داشته باشد. برای موفقیت یک خودرو، فقط نام و آوازه و حتی طرح آن کافی نیست.
نویسنده: علیرضا داودی
