خودروسازان آمریکایی همواره مورد توجه علاقهمندان صنعت خودرو بوده و هستند، اما برخی برندهای خودرویی در آمریکا وجود دارند که گرچه در سالهای فعالیتشان خوشنام و فعال بودند، اما آنچنان که باید بخت با آنها یار نبوده و طی سالها به دست فراموشی سپرده شدهاند. انگار در صنعت خودرو هم همانند بسیاری دیگر از صنایع هیچ چیزی ثابت و پایدار نیست و ممکن است روزی حتی اولین یا بزرگترین برندهای خودرویی آمریکایی هم فراموش شوند، در گوشهای خاک بخورند و فقط نام و تعدادی محدود خودروهای باقی مانده از آنها در تاریخ خودروسازی باقی بماند.
استودبیکر (Studebaker)
روزی روزگاری، استودبیکر برای خودش کسی بود! در بین دهههای ۴۰ و ۵۰ میلادی، محصولات استودبیکر به عنوان یکی از برندهای خودرویی آمریکایی در همه خیابانها به چشم میخورد. شروع این کمپانی به سال ۱۹۰۲ و حتی شاید قبلتر از آن برمیگردد. درست در سال ۱۹۱۰، این برند به جایی رسیده بود که خودروهای بزرگ و لیموزین، با موتورهای چهار سیلندری تولید میکرد تا جایی که اواخر دهه ۲۰ میلادی، تعداد سیلندر موتورهای استودبیکر به ۶عدد رسید. مدلهای این کمپانی اسمهای جالبی مثل رئیس جمهور، دیکتاتور و فرمانده داشتند. جنگ جهانی دوم، توانست ضربه بزرگی به این شرکت بزند. پس از جنگ، استودبیکر مدلهایی تولید کرد که خیلی طرفداران زیادی نداشت، اما در سال ۱۹۵۸ و ارائه مدل لارک (Lark)، توانست دوباره جایگاه باشکوه خودش را بدست بیاورد و متاسفانه در سال ۱۹۶۷، به دلیل فروش بسیار پایین، این برند برای همیشه از صنعت خودروسازی خداحافظی کرد. امروزه مدلهای استودبیکر کلاسیک محسوب میشوند.
استاتز (Stutz)
این برند، یک کمپانی کوچک و به داشتن ایدههای نو معروف بود. این برند یکی اولین کمپانیهایی بود که در سال ۱۹۰۲، از فرمان در طراحی یک مدل جمع و جور استفاده کرد. در واقع بنیانگذار این شرکت، یکی از پایهگذارن استفاده از فرمان در خودروهای آن دوره بود. مدل Bearcat این شرکت، آمریکا را با مفهوم خودروی اسپرت آشنا کرد. این محصول، یکی از «جذابترین» مدلهای آن زمان بود. با این حال، شانس با این شرکت یار نبود و در سال ۱۹۳۴، در دوران «افسردگی بزرگ» شکست خورد.
کِیسر-فرِیزر (Kaiser-Frazer)
برند کِیسر-فرِیزر در زمان حیاتش، به داشتن طراحیهای بسیار زیبا معروف بود. در زمان شراکت هنری کیسر و جوزف فریزر، این کمپانی به موفقیتهای زیادی دست پیدا کرد. با اینکه این کمپانی به نوآوری و همکاری با طراحان شناخته شده معروف بود، اما هرگز از نظر تجاری موفق نبود. این شرکت هم مانند بسیاری از برندهای دیگر، در زمان جنگ جهانی دوم به ساخت جیپ مشغول شد. با اینکه محصولاتش تا دهه ۶۰ میلادی در سراسر آمریکا به فروش میرسید، اما در سال ۱۹۵۵ این برند خودرویی آمریکایی با صنعت خودروسازی خداحافظی کرد.
پونتیاک (Pontiac)
نام پونتیاک برای بسیاری ممکن است آشنا باشد، چرا که هنوز برخی از مدلهای آن در خیابانهای آمریکا دیده میشود. این برند خودرو معروف هالیوودی در سال ۱۹۲۶ متولد شد و تا سال ۲۰۰۹ ، توسط جنرال موتورز (General Motors) اداره میشد. به گفته جانشین مدیر جنرال موتورز، این برند در سال ۲۰۰۸ به دلیل اوضاع نابسمان اقتصادی مجبور به خداحافظی با پونیاک شد و این لحظه، تلخترین لحظه در تاریخ جنرال موتورز بود.
اولدزموبیل (Oldsmobile)
اولدزموبیل برای مردم آمریکا، زمانی مانند بت بود و مشتریانش بسیار وفادار بودند. چرا؟ چون این کمپانی اولین برند خودروسازی آمریکا بود و در سال ۱۸۹۷ پایهگذاری شد. بنیانگذار آن، یعنی رنسام اولدز، از سال ۱۸۸۰ در زمینه خودروسازی فعالیت میکرد. بر اساس برخی از گفتهها، محصولات اولدزموبیل اولین خودروهایی در آمریکا بودند که به مرحله تولید انبوه رسیدند. در سال ۱۹۰۸، این برند توسط جنرال موتورز خریداری شد. این کمپانی تا دهه ۹۰ میلادی روزگاری خوشی داشت، اما در این برهه زمانی با بحران بزرگی در فروش محصولاتش مواجه شد و سرانجام در سال ۲۰۰۴، برای همیشه به تاریخ پیوست.
Packard
دو برادر به نامهای جیمز و ویلیام پکارد، تصمیم گرفتند که در سال ۱۸۹۹ کسب و کار خود را از تولید قطعات الکتریکی، به تولید خودرو تبدیل کنند. تا سال ۱۹۱۶، برند پکارد اولین خودروهای ۱۲ سیلندریاش را تولید کرد. موتور Liberty هم که در جنگ جهانی دوم یکی از پرفروشترین موتورهای هواپیما بود، توسط همین کمپانی تولید میشد. در آن روزها، محصولات پکارد به داشتن هزینههای بالای تولید معروف بودند و برخی از محصولاتش، توسط طراحان معروف طراحی میشد. امروزه بسیاری از کلکسیونرها، علاقه زیادی به خرید محصولات کلاسیک این شرکت دارند. متاسفانه در سال ۱۹۵۸، به پکارد نتوانست باب میل سلیقه مشتریانش پیش برود و بعد از مدتی برای همیشه از صفحه روزگار غیب شد.
پیرس-اَرو (Pierce-Arrow)
برند پیرس-اَرو برای خیلیها ناآشناست. این کمپانی متعلق به یک برند خوردوسازی آمریکایی و در نیویورک واقع شده بود. این برند که زمانی به تولید خودروهای فوق لاکچری معروف بود، خودروهای تجاری هم میساخت. پیرس-اَرو زمانی یک کارخانه ساخت قفس پرنده بود و اولین محصولش را در سال ۱۹۰۱ روانه بازار کرد. پس از گذشت مدت زمانی، این برند به قدری قوی شد و گسترش یافت که برخی از محصولاتش رکورد سریعترین خودروها را به نام خود ثبت کردند. با این حال، این برند هم در زمان «افسردگی بزرگ» فروشش افت کرد و مجبور به خداحافظی شد.
دوسنبرگ (Duesenberg)
امروزه خودروهای این برند با قیمتهای بسیار بالا در مزایدههای سراسر جهان به فروش میرسند. مدل J، ارزشمندترین خودروی به یادماندنی آمریکایی تاریخ است. این کمپانی در سال ۱۹۲۶ توسط ارت لوبسبان کورد خریداری و به عنوان یک خودروسازی لوکس و نوآور، روزگار خوشی را طی میکرد. خودروهای این برند بیش از ۵۰۰۰ پوند وزن و تکنولوژی بسیار قوی داشتند. بسیاری از ستارههای هالیوودی آن زمان، برای داشتن محصولات این برند، پول بسیار زیادی پرداخت میکردند. سال ۱۹۳۷، کورد این کمپانی را فروخت و از آن پس دیگر هیچ خودرویی تحت نام این برند تولید نشد.
هادسون (Hudson)
این برند، حاصل همفکری کارکنان کمپانی (Old Motor Works) بود. آنها تصمیم گرفتند که از کمپانی وام بگیرند و کسب و کار خودشان را راه اندازی کنند. در دوران جنگ جهانی دوم، کارخانه دیترویت هادسون به یک کارخانه تولید بمبافکن تبدیل شد. سپس بعد از گذشت سالها، هادسون با یک کمپانی رو به افول دیگر ادغام شد و سپس در سال ۱۹۶۰ برای همیشه با دنیای خودروسازی خداحافظی کرد.
وکتور (Vector)
کمپانی وکتور موتورز، شرکتی بود که پیش از رسیدن به دوران اوج از این صنعت بیرون رفت. این کمپانی در سال ۱۹۷۰ راهاندازی شد و محصولاتش طراحیهای زیبا و چشمگیری داشتند. با این حال، بسیاری از مشتریان از عملکرد ضعیف محصولات وکتور گلایه میکردند. در نتیجه، فروش این کمپانی بسیار ضعیف بود و در واقع هرگز آن طور که باید معروف نشد. محصولات این کمپانی به قدری جذاب بود که اکثر افراد به اشتباه تصور میکرند که وکتور سریعترین خودروهای جهان را میسازد. این کمپانی از اواسط دهه ۹۰ از خودروسازی کناره گیری کرد، اما به نظر میرسد که اخیرا دوباره شروع به فعالیت کرده و تصمیم گرفته با برندهای مانند فراری و لامبورگینی رقابت کند.
نویسنده: پرستو مهدی قلیخان – تیم تولید محتوا خودرو45