وقتی در خیابان‌های شهر و جاده‌های بین شهری رانندگی می‌کنید، کامیونت‌ها و کامیون‌های سفیدرنگی را می‌بنید که نام ایسوزو (ISUZU) روی چهره آنها درج شده است. احتمالا حدس می‌زنید که این خودروها شاید اصالت ژاپنی دارند یا کشورهای شرق دور آنها را ساخته‌اند. و احتمالا تک و توک و به تعداد خیلی کم وانتی را دیده‌اید که مثل کامیون‌ها، علامت ایسوزو روی جلوپنجره آن درج شده است.
با وجود اینکه ایسوزو خودروهای سواری و شاسی بلند نیز تولید کرده و همچنین دستی بر تولید خودروهای مسابقه‌ای دارد، اما علاقمندان دنیای خودرو، ایسوزو را با خودروهای تجاری (کامیونت، کامیون و کشنده) می‌شناسند.
ایسوزو مسافری از ژاپن
ایسوزو موتورز، شرکتی ژاپنی است که به تولید خودروهای تجاری و دیزلی مشغول است و مقر اصلی آن در توکیو ژاپن قرار دارد. این خودروساز، علاوه بر ژاپن، کارخانه‌هایی نیز در ترکیه، روسیه، هند، چین، اندونزی، مالزی، بریتانیا، آفریقای جنوبی، فیلیپین، تایوان و ویتنام احداث کرده است.
محصولات ایسوزو در بیشتر کشورهای جهان فروخته می‌شوند. کامیون دیزلی، اتوبوس و وسایل نقلیه راه و ساختمان اصلی‌ترین تولیدات این شرکت ژاپنی است.
تا سال ۲۰۰۹ میلادی (۱۳۸۸ خورشیدی)، ۲۱ میلیون دستگاه از محصولات ایسوزو در سراسر جهان تولید و عرضه شده است. همچنین، موتورهای دیزلی این شرکت، در تولیدات دیگر خودروسازان مثل جنرال موتورز نیز استفاده می‌شود.
ایسوزو از جنگ جهانی تا خودروهای برقی
ایسوزو در سال ۱۹۱۶ میلادی (۱۲۹۵ خورشیدی)، از ترکیب دو شرکت کشتی‌سازی و شرکت برق و گاز توکیو با هدف تولید خودرو شکل گرفت. در ۱۹۱۸، شرکت ولسلی موتورز هم به دو شرکت قبلی اضافه شد و یک سال بعد اولین خودروی سواری ژاپنی تولید شد. در سال ۱۹۲۰ این شرکت اولین کامیون خود با برند ولسلی را راهی بازار کرد.
بعد از تولید چندین مدل کامیون و اتوبوس و تغییر و تحولاتی که در شرکت اصلی به وجود آمد، نام ایسوزو برای این خودروسازی برگزیده شد.
ایسوزو در زبان ژاپنی به معنای «پنجاه زنگ» است و از نام رودخانه‌ای گرفته شده که در نزدیکی معابد مقدس ژاپنی‌ها جریان دارد.
اولین خودرو سواری که در کارخانه ایسوزو تولید شد، هیلمن مینکس بود. تولید این خودرو در سال ۱۹۵۳ تحت لیسانس خودروسازی روتس گروپ آغاز شد و بعد از سال ۱۹۶۲، جای خود را به بلل (Bellel) و سپس به خودرو اسپرت ایسوزو ۱۱۷ کوپه داد.
در سال ۱۹۷۲، شرکت جنرال موتورز ۳۴ درصد از سهام ایسوزو را تحت مالکیت خود درآورد و از آن زمان عصر جدیدی برای این خودروساز ژاپنی آغاز شد. دو سال بعد، ایسوزو خودرو جمینی را بر اساس شورولت چوت تولید و روانه بازار کرد و در اوایل دهه ۸۰ میلادی، خودرو اسپورت ایسوزو پیازا معرفی و ارائه شد.
ایسوزو در طی این سال با خودروسازان مختلف ژاپنی، مثل سوزوکی، سوبارو و هوندا همکاری کرده است که نتیجه آن تولید خودروهای سواری گوناگونی بوده است.
ایسوزو و جنرال موتورز در سال ۱۹۹۷، شرکتی را مخصوص طراحی و تولید موتورهای دیزلی برای کامیونت‌ها و کامیون‌ها تاسیس کردند که می‌تواند در یک روز ۷۰۰ موتور خودرو تولید کند.
ایسوزو در ایران
پای ایسوزو در سال ۱۳۸۲ خورشیدی به ایران باز شد. شرکت بهمن لیزینگ، یکی از زیرمجموعه‌های گروه بهمن، کامیونت‌ها، کامیون‌ها و مینی‌بوس‌های ایسوزو را در ایران تولید می‌کند. ایسوزوهای ایرانی توانسته‌اند از سال ۱۳۸۷ راهی بازارهای جهانی شوند و مشتریانی را در عراق و افغانستان به سمت خود جلب کنند.
البته، خودروهای تجاری تنها محصولات ایسوزو در ایران نیستند. وانت دی مکس (D-MAX) دیگر محصول ایسوزو است که توسط شرکت بهمن دیزل تولید می‌شود. اما نسل اول این وانت برای تولید در ایران در نظر گرفته شده و جای تعجب است که چرا نسل جدیدتر که از سال ۲۰۱۱ تولید می‌شود، به بازار ایران عرضه نخواهد شد.
نویسنده: میلاد قزللو
