برترین‌ های تاریخ کیا

شرکت خودروسازی کیا همانند سایر خودروسازان رده دوم جهان، در ابتدای کار خود کمک بسیار زیادی از خودروسازان تراز اول جهان گرفت. کیا با همکاری خودروسازان ژاپن (مزدا) و آمریکا (فورد) سرعت پیشرفت در این صنعت مهم را تضمین کرد.

در نتیجه بسیاری از تکنولوژی‌ها و ریشه‌های خودروسازی میان این سه برند (کیا، مزدا و فورد) در سال‌های پیش از ۲۰۰۰ مشترک است. بنابراین نباید از تولید محصولات یکسان تحت نام‌های مختلف از سوی این سه خودروساز تعجب کنید.

کیا پراید از ۱۹۸۶ تا ۲۰۰۲

نام پراید برای ایرانیان احتمالا نامی شناخته شده‌تر از پیکان باشد. اگرچه پیکان ساخت شرکت ایران ناسیونال (ایران خودرو امروزی) لقب ارابه ایرانیان و به نوعی اولین خودرو ملی ایران را یدک می‌کشد، اما در حقیقت این پراید است که در سه دهه گذشته به رایج‌ترین خودرو بازار کشورمان بدل شده است.

کیا پراید در حقیقت همان فورد فستیوا (Festiva) است که در کلاس خودرو ساب کامپکت شهری از سوی شرکت مزدا برای فورد آمریکا طراحی و تولید شد. با همکاری این دو شرکت خارجی با کیا کره جنوبی، این مدل تحت نام پراید به بازار این کشور راه یافت تا در پوشش یک خودرو شهری بسیار اقتصادی ایفای نقش کند. این محصول در کشورهایی چون مصر (AAV) و چین (DYK) نیز بر خط تولید قرار داشت اما همه آن‌ها این خودرو را در دهه ۱۹۹۰ یا سال‌های ابتدایی ۲۰۰۰ برای همیشه به فراموشی سپردند.

با آغاز همکاری خودروسازان ایرانی و کره‌ای در ابتدای دهه ۱۹۹۰ میلادی، کیا پراید در سال ۱۹۹۳ با حفظ نام به خط تولید شرکت سایپا پیوست. در سه دهه گذشته، این خودرو به دلیل داشتن قیمت نهایی رقابتی، ویژگی‌های فنی و رفاهی مناسب نظیر وزن کم، پیشرانه با دوام و قابلیت‌هایی چون سیستم تهویه مطبوع و شیشه بالابرهای برقی، به برترین جایگزین اقتصادی پیکان بدل شد تا قدرتمندترین ریشه خودروسازی تاریخ ایران را بنا نهد.

کیا پراید در ایران در مدل‌های مختلفی نظیر صبا، نسیم، ۱۳۱، ۱۳۲، ۱۵۱ (وانت)، ۱۴۱، ۱۱۱ و … به تولید رسید و همچنین پایه‌گذار تکنولوژی مشترک برای خودروهایی چون تیبا، کوییک و ساینا بود. از این رو ایران تنها کشوری است که دست بر مدل پراید گذاشت و تولید آن را هرگز متوقف نکرد.

کیا اِلَن از۱۹۹۶ تا ۱۹۹۹

نام اِلَن (Elan) برای جامعه خودرو دوستان بیشتر یادآور محصولی مشابه از برند لوتوس (لوتِس/Lotus) انگلستان است. در حقیقت این مدل نسل سوم همان خودرو است که با فروش حق تولیدش به کیا، از سوی این شرکت نیز به تولید رسید. الن یک خودرو اسپرت سبک وزن دو نفره در کلاس کوپه و کانورتیبل بود که در سال ۱۹۶۲ میلادی و با استانداردهای مستقیم این برند با تمرکز بر وزن کم و هندلینگ بالا روانه بازار شد.

نسل سوم الن با کد شناسایی فنی M100 با تغییر چشمگیر در ساختار فنی از حالت پیشرانه جلو/متحرک عقب (FR) به پیشرانه جلو/متحرک جلو (FF)، بین سال‌های ۱۹۸۹ تا ۱۹۹۵ از سوی لوتوس به تولید رسید. با پایان تولید این خودرو در انگلستان، لوتس حق تولید را برای کسب نقدینگی و توسعه مدل جایگزین با نام الیس (Elise)، به شرکت کیا کره جنوبی فروخت. از این رو کیا الن با نام دیگر کیا ویگاتو (Vigato) به اولین خودرو اسپرت شرکت کیا بدل شد تا این خودروساز بتواند بدون دردسرهای فنی و مهندسی، به یکی از محصولات مشهور یکی از برترین شرکت‌های اسپرت‌ساز جهان دست پیدا کند.

کیا سراتو (TD) از ۲۰۰۸ تا ۲۰۱۲

فورته (Forte)، K3 یا همان سراتو (Cerato) نام خودرو سایز کوچک اقتصادی کیا است که نسل اول آن با کد شناسایی فنی LD بین سال‌های ۲۰۰۳ تا ۲۰۰۸ روانه خط تولید کیا شد. این مدل در نسخه وارداتی از سوی شرکت اطلس خودرو به بازار ایران نیز راه یافت، اما نسخه مهم آن در حقیقت نسل دوم با کد شناسایی فنی TD بود که از سال به بعد، ۲۰۰۸ روانه بازار جهان شد.

سراتو نسل دوم با نام فورته برای اولین بار به بازار آمریکای شمالی راه یافت. این مدل در دو مدل سدان و کوپه از سوی اطلس خودرو به ایران وارد شد و چندی بعد شرکت سایپا مجوز مونتاژ نسخه سدان این مدل را کسب و در سال ۱۳۹۳ تحت عنوان عمومی “سراتو سایپایی” روانه بازار ایران کرد. سراتو سایپایی با داشتن ویژگی‌های فنی و رفاهی کمتر در مقایسه با نسخه وارداتی، با حذف قابلیت‌هایی چون سیستم کنترل پایداری (ESP)، ترمز‌های دیسکی عقب، کیسه ایمنی هوا جانبی، آینه‌های تاشو برقی و همچنین داخلی‌سازی بسیاری از تریم‌های داخلی مانند رودری‌ها و صندلی‌ها، هم با افت کیفیت مواجه شد و هم افت قیمت نهایی.

البته این موضوع باعث شد استقبال مشتریان بازار مونتاژی از مدل سراتو به شکل خیره‌کننده‌ای افزایش یابد. در نتیجه شرکت سایپا دو نسخه مونتاژی ۱.۶ و ۲.۰ لیتری را تحت عنوان آپشنال و مجهز به برخی ویژگی‌های رفاهی استاندارد نظیر سانروف، دوربین و سنسور دنده عقب، سیستم مولتی مدیا با نمایشگر لمسی، صندلی‌های دارای روکش چرمی و پدال شیفتر پشت فرمان در نسخه اتوماتیک روانه بازار کرد.

کیا سید (CD) از ۲۰۱۸

کیا سید (Ceed/سی-د) به عنوان جانشین سراتو در سال ۲۰۰۶ و تنها در ساختار سه و پنج درب هاچ‌بک و پنج در استیشن واگن به تولید رسید.

کیا مدل سید را در نسخه هات‌هچ سه درب با نام پروسید جی‌تی (ProCeed GT) به تولید رساند که از پیشرانه مشترک با هیوندای ولاستر ویژه بازار آمریکای شمالی، یعنی همان نسخه چهار سیلندر ۱.۶ لیتر توربو تزریق مستقیم بهره می‌گرفت، اما کیا در این مدل از سیستم تعلیق اسپرت‌تر، ضریب نهایی (ضریب دیفرانسیل) سنگین‌تر و تیون متفاوت پیشرانه بهره گرفت که خروجی پیشرانه را به ۲۰۱ اسب بخار و گشتاور را به ۲۶۵ نیوتون.متر رساند. نتیجه کار به کمک گیربکس هفت سرعت دو کلاچ، خلق یک خودرو هاچ‌بک تند و تیز با شتاب اولیه ۷.۴ ثانیه بود که به اندازه ۰.۴ ثانیه از ولاستر سریع‌تر عمل می‌کرد.

سید با قرار گرفتن میان سوپرمینی ریو (Rio) و کیا اپتیما سایز متوسط، این خودروساز را ترغیب به تولید در نسخه کراس‌اوور کرد. در نتیجه نسخه شاسی بلند این هاچ‌بک دوست داشتنی با نام اِکسید (Xceed) نیز روانه بازار شد.

کیا کدنزا (VG) از ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۶

کَدنزا (Cadenza/یا کادنزا) با نام دیگر کیا K7، سدان سایز بزرگ نیمه لوکس (پریمیوم) شرکت کیا بود که به عنوان جانشین مدل اوپیروس در سال ۲۰۱۰ روانه بازار جهان شد. این خودرو از طراحی وقت شرکت کیا در ترکیب با برخی المان‌های بسیار ساده اما شکیل و لوکس بهره می‌گرفت که باعث شد سبک طراحی آن اندکی میانه‌رو، اما تقریبا فاقد تاریخ انقضا باشد. ویژگی‌های دیگری نظیر آپشن‌های رفاهی درخور توجه نظیر روکش چرم تریم داخلی خودرو از نوع چرم ناپا در سه رنگ مختلف، سانروف دو تکه، گرم‌کن صندلی‌های جلو و عقب، سرد‌کن صندلی راننده به همراه طیف قابل قبولی از پیشرانه‌های قدرتمند ساخت هیوندای باعث شد این خودرو خوش بدرخشد.

کدنزا با قدرتمندترین پیشرانه ممکن در نسخه ۳.۵ لیتری V6 با گیربکس اتوماتیک شش سرعت روانه بازار ایران شد. با داشتن توان ۲۸۶ اسب بخار و گشتاور ۳۳۸ نیوتون.متر، شتاب اولیه‌ای برابر با ۷.۲ ثانیه به همراه داشت که با در نظر گرفتن وزن تقریبی ۱.۵ تنی آن قابل توجه بود. این خودرو در تیراژ بسیار محدود (در مقایسه با سایر محصولات وارداتی کیا) به ایران وارد شد.

کیا K5 (DL3) از ۲۰۲۱

یکی از موفق‌ترین تجربیات خودروسازی کیا، تولید مدل سایز متوسط K5 با نام دیگر اپتیما (Optima) در سال ۲۰۰۰ بود. این خودرو در نسل اول در حقیقت نسخه تغییر یافته هیوندای سوناتا نسل چهارم (EF) بود که از سوی کیا در بازارهای دیگر جهان با نام‌های دیگری چون مَجِنتیس و لوتز نیز به فروش می‌رسید.

این خودرو اولین بار در نسخه فیس‌لیفت شده نسل دوم (MG) روانه بازار ایران شد و واردات آن تا نسل چهارم (کیا اپتیما JF) ادامه یافت تا یکی از موفق‌ترین خودروهای سدان تاریخ کیا در بازار ایران باشد. این خودرو در نسخه نسل پنجم در سال ۲۰۱۹ در همه بازارهای جهان به صورت مشترک و برای همیشه K5 نام گرفت.

K5 در قدرتمندترین نسخه از پیشرانه ۲.۵ لیتری چهار سیلندر توربو تزریق مستقیم سری اسمارت‌استریم (Smartstream) هیوندای به قدرت ۲۸۶ اسب بخار و گشتاور ۴۲۲ نیوتون.متر بهره می‌برد که به گیربکس هشت سرعت اتوماتیک دو کلاچ (8DCT) و سیستم انتقال نیرو دو دیفرانسیل دائمی (AWD) مجهز است. با وجود وزن نهایی حدود ۱.۵ تن، شتاب اولیه این نسخه برابر با ۶.۶ ثانیه است که باعث می‌شود در زمره سدان‌های تند و تیز و خوش فرمان بازار جهان قرار بگیرد.

کیا سورنتو (UM) از ۲۰۱۵ تا ۲۰۲۰

کیا سورنتو در سال ۲۰۰۹ با عرضه نسل دوم (XM) با افزایش ابعاد به کلاس کراس‌اوورهای سایز متوسط پیوست و با پلتفرم مشترک با هیوندای سانتافه نسل دوم (CM) به تولید رسید. نسل سوم سورنتو (UM) به قلم کسی غیر از پیتر شرایر طراحی شد. از این رو سبک طراحی متمایز، اما در راستای زبان طراحی وقت برند کیا به تولید رسید که المان‌های بسیار زیادی از کیا فورته ۲۰۱۹ و کدنزا ۲۰۱۸ در نمای خارجی آن دیده می‌شد.

سورنتو UM به بازار ایران نیز راه یافت اما هرگز نتوانست موفقیت نسل دوم و سوم هیوندای سانتافه را در بازار کشور تکرار کند.

قدرتمندترین نسخه سورنتو در مدل فیس لیفت پس از ۲۰۱۸، بجای پیشرانه ۳.۵ لیتری V6 لامبدا ۲، از پیشرانه ۳.۳ لیتری V6 با لامبدا ۲ با ۰.۲ لیتر حجم کمتر، اما مجهز به سیستم پاشش سوخت مستقیم بهره می‌گیرد که با افزایش خروجی نهایی به ۲۹۰ اسب بخار و گشتاور ۳۴۰ نیوتون.متر همراه شد. این مدل از گیربکس هشت سرعت اتوماتیک و سیستم دو دیفرانسیل دائم (AWD) نیز استفاده می‌کند. شتاب اولیه این کراس‌اوور برابر با ۷.۲ ثانیه است که با درنظر گرفتن وزن تقریبی ۱.۹ تنی آن، رقمی بسیار قابل احترام است.

کیا استینگر (CK) از ۲۰۱۸

بزرگ‌ترین قدمی که شرکت کیا در دهه گذشته برداشت، تولید سدان اسپرت فست بک (Fastback) از کلاس GT (گرند تورینگ) با نام استینگر (Stinger/به معنای نیش) در سال ۲۰۱۷ بود. استینگر با الهام از دو خودرو کانسپت GT سال ۲۰۱۱ و GT4 سال ۲۰۱۴ به قلم پیتر شرایر افسانه‌ای (طراح سابق آئودی) و به مهندسی آلبرت بییِرمان (نایب رئیس بخش M بی ام و) خلق شد که هر دو نفر در آن دوران در گروه خودروسازی هیوندای موتورز ایفای نقش می‌کردند..

مدل اسپرت استینگر در قدرتمندترین مدل با پیشرانه ۳.۳ لیتری V6 سری لامبدا ۲ (Lambda II) مجهز به سیستم پاشش سوخت مستقیم و توربوشارژر به بازار عرضه شد که با قدرت ۳۶۸ اسب بخار و گشتاور ۵۱۰ نیوتون.متر از گیربکس هشت سرعت اتوماتیک و ساختار انتقال نیرو دیفرانسیل عقب (RWD) یا دو دیفرانسیل دائم (AWD) سفارشی بهره می‌گرفت. اگرچه نسخه تک دیفرانسیل با شتاب اولیه ۴.۹ ثانیه از نسخه دو دیفرانسیل به اندازه ۰.۵ ثانیه سریع‌تر بود، اما از دیدگاه پایداری و ارائه یک سواری چسبنده و بسیار اسپرت، موفق‌تر عمل می‌کرد ولی هیجان و خلوص سواری نسخه تک دیفرانسیل را به همراه نداشت. جذابیت موضوع زمانی اوج می‌گیرد که بدانیم مدل استینگر با توجه به نسخه تولیدی چیزی در حدود ۱.۶ تا ۱.۹ تن وزن دارد. استینگر یکی از برترین خودروهای تولید شده در تاریخ شرکت کیا موتورز است.

کیا تلیوراید از ۲۰۱۹

تلیوراید در پلتفرم و بخش فنی با شاسی ‌بلند سایز متوسط هیوندای با نام هیوندای پالیسید (Palisade/پالی-سِید) مشترک است. این خودرو تنها با پیشرانه ۳.۸ لیتری تزریق مستقیم سری لامبدا ۲ به قدرت ۲۹۱ اسب بخار و گشتاور ۳۵۵ نیوتون.متر عرضه می‌شود که به گیربکس هشت سرعت اتوماتیک با دو ستاپ انتقال نیرو دیفرانسیل جلو (FWD) یا دو دیفرانسیل دائم (AWD) با قفل دیفرانسیل مرکزی به منظور تقسیم نیرو ۵۰-۵۰ میان دو محور و افزایش پایداری همراه است.

این شاسی بلند ۲ تنی با قابلیت کشش ۲.۳ تن بار به همراه سیستم تنظیم ارتفاع اتوماتیک محور عقب و ساختار سه ردیف صندلی به بازار عرضه شد تا در میان رقبای قدرتمند آمریکایی و اروپایی بازار آمریکای شمالی توان رقابت داشته باشد. ساختار نیمه لوکس تلیوراید با ارائه ویژگی‌هایی چون پوشش چرمی فضای داخلی، نمایشگر بزرگ ۱۰.۲۵ اینچی لمسی سیستم مولتی مدیا و.. تکمیل شد.

کیا K9 (RJ) از ۲۰۱۸

شرکت کیا برخلاف هیوندای، زیرمجموعه لوکس‌ساز انحصاری به همراه ندارد. در نتیجه خودرو لوکس این برند با نام K9 (K900 یا کیا کوریس-Quoris) شناخته می‌شود. نسل اول K9 در سال ۲۰۱۲ روانه بازار شد که از دیدگاه فنی در بخش پلتفرم با هیوندای جنسیس سدان مشترک بود. با ورود نسل دوم در سال ۲۰۱۸ به قلم پیتر شرایر و کریم حبیب (نسخه فیس لیفت ۲۰۲۱)، نمای خارجی و داخلی خودرو به کلی دگرگون شد. کیفیت چرم و چوب به کار رفته در تریم داخلی خودرو افزایش یافت، نمایشگر لمسی سیستم مولتی مدیا جدید با ابعاد ۱۴.۵ اینچ جایگزین نسخه کوچک‌تر نسل قبل شد، سیستم احراز هویت با اثر انگشت برای استارت خودرو به کار رفت و این فضا با ساعت آنالوگ روی داشبرد از برند مائوریس لاکروکس سوئیس تکمیل شد. نسل دوم K9 در بازار کره جنوبی سیستم انتقال نیرو دو دیفرانسیل دائم (AWD) را نیز ارائه داد.

K9 نسل دوم با اشتراک پلتفرم با جنسیس G80 و G90 در مقایسه با نسل اول هم کشیده‌تر بود و هم پهن‌تر، اما مجموعه تامین نیرو در مقایسه با نسل پیشین تغییری نکرد. در نتیجه قدرتمندترین نسخه از پیشرانه ۵.۰ لیتری V8 سری Tau تزریق مستقیم تنفس طبیعی گروه خودروسازی هیوندای بهره گرفت که قادر به تولید ۴۲۵ اسب بخار قدرت و ۵۱۰ نیوتون.متر گشتاور است. این پیشرانه به گیربکس هشت سرعت اتوماتیک متصل شده است و شتاب اولیه ۴.۹ ثانیه‌ای برای آن به ارمغان می‌آورد. با در نظر گرفتن وزن نهایی حدود ۱.۹ تا ۲.۲ تن (بر اساس تریم و نوع سیستم انتقال نیرو)، این شتاب اولیه قابل توجه است.

نویسنده: تیم تولید محتوا خودرو45