از پنجاه سال پیش تاکنون دنیای خودرو شاهد اتفاقات کوچک و بزرگی بوده است. از راه‌اندازی تا تعطیلی و ورشکستگی خودروسازها گرفته تا ورود فناوری‌های مدرن و تولید خودروهای جدید. نیم قرن پیش، در سال ۱۹۷۱ میلادی یا ۱۳۵۰ خورشیدی، ماشین‌هایی تولید شدند که در زمان خود بهترین‌های بازار بودند.
آلفارومئو آلفاسود
آلفارومئو آلفاسود با پیشرانه‌های تخت، ابعاد و اندازه جمع و جور و دیفرانسیل جلو سواری فوق‌العاده‌ای داشت و ۹۰۰ هزار دستگاه از آن تولید شد. این سدان کوچک شبیه خودروهای هاچبک بود، اما تا سال ۱۹۸۱ فقط در مدل‌های پنج در به فروش می‌رسید. سرانجام، در سال ۱۹۸۳ تولید آلفاسود متوقف شد و به جای آن آلفا ۳۳ به بازار آمد.
بیوک سنچوریون
اولین بیوک سنچوریون در قالب یک مدل مفهومی معرفی شد و ۱۵ سال طول کشید تا خودرویی با این نام به تولید انبوه برسد. سنچوریون فقط ۲ سال، از ۱۹۷۱ تا ۱۹۷۳ روی خط تولید قرار داشت و ۱۱۰ هزار دستگاه از آن با پیشرانه‌های ۵.۷ و ۷.۵ لیتری و بدنه‌های کوپه، سدان یا کروک فروخته می‌شد.
رنو ۱۷/۱۵
بیشتر رنوهایی که در دهه‌های ۶۰ و ۷۰ میلادی تولید شده‌اند، سال‌هاست که از یادها و خاطره‌ها رفته‌اند که می‌توان از کوپه‌های رنو ۱۵ و رنو ۱۷ نام برد. این دو خودرو بر اساس رنو ۱۲ ساخته شده‌اند و از نظر چراغ‌های جلو و طراحی شیشه‌های عقب با هم تفاوت دارند. رنو ۱۵ TL دارای موتور ۱۲۸۹ سی‌سی بود که روی رنو ۱۲ سوار شده بود، در صورتی که مدل‌های ۱۵ TS و ۱۷ موتورهای بزرگ‌تر ۱۵۶۵ سی‌سی خود را از رنو ۱۶ قرض گرفته بودند.
فراری ۳۶۵ GTC/4
این خودرو یکی از فراری‌هایی است که از یادها رفته. فراری ۳۶۵ GTC/4 زیر سایه دایتونا قرار داشت. ایتالیایی‌ها به مدت ۲ سال فقط ۵۰۵ دستگاه از این ماشین اسپرت را تولید کردند، در صورتی که دایتونا ۵ سال روی خط تولید قرار داشت و ۱۲۸۴ دستگاه از آن به بازار آمد.
فیات ۱۲۷
فیات ۱۲۷ پایه‌گذار یکی از کلاس‌های خودرویی شد که امروزه با نام سوپرمینی می‌شناسیم. وقتی که این خودرو به بازار آمد، هیچ هاچبک کوچکی با دیفرانسیل جلو وجود خارجی نداشت، هر چند اولین هاچبک فیات ۱۲۷ در سال ۱۹۷۲ معرفی شد. این خودرو دارای دو در بود و مدل‌های مختلفی از آن توسط پولسکی فیات و سئات نیز عرضه شد و آمار فروش بالایی را ثبت کرد.
مرسدس بنز SL (R107)
تولید یک خودرو موفق بعد از پاگودا SL کار راحتی نبود، اما مرسدس بنز SL (R107) کار بزرگی انجام داد و به مدت ۱۸ سال در بازارهای سراسر جهان فروخته می‌شد. به خاطر جذابیت و شیک بودنش توانست مشتریان پروپاقرصی را جذب کند. ۲۰۰ هزار دستگاه مرسدس بنز SL از سال ۱۹۷۱ تا ۱۹۸۹ تولید شد تا اینکه جای خود را به نسل بعدی، (R129) داد.
مزدا گرند فمیلیا
مزدا گرند فمیلیا یکی از متنوع‌ترین خودروهای تاریخ جهان است که با بدنه‌های مختلف (سدان، کوپه و استیشن)، شش موتور انتخابی (سه موتور پیستونی و سه موتور چرخشی)، عرضه می‌شد. البته، با توجه به اینکه در کدام کشورها فروخته می‌شد، نام‌های مختلفی مثل ۸۰۸، ۸۱۸، RX-3 و ساوانا داشت. کیا موتورز هم این ماشین را مونتاژ و با اسم بریسا ۲ در کره جنوبی به فروش می‌رساند.
میتسوبیشی گالانت FTO
میتسوبیشی دوباره نام FTO را سال ۱۹۹۴ برای کوپه اسپرت دیفرانسیل جلو خود انتخاب کرد، اما این اسم اولین بار در سال ۱۹۷۱ به یک کوپه دیفرانسیل عقب داده شد. گالانت FTO با موتورهای ۱.۴ و ۱.۶ لیتری چهار سیلندر بنزینی عرضه می‌شد که می‌توانست به حداکثر سرعت ۱۸۰ کیلومتر بر ساعت برسد. تولید این خودرو اوت ۱۹۷۵ متوقف شد.
هوندا لایف
بعد از توقف تولید N360، هوندا لایف وارد صحنه شد و قرار بود از خودروهای هم‌رده و رقیب کاربردی‌تر باشد. با وجود اینکه پیشرانه دو سیلندر آب‌خنکش فقط ۳۵۶ سی‌سی حجم داشت، اما از N360 جادارتر بود. این خودرو در کلاس Kei یا ماشین‌های کوچک ژاپنی طبقه‌بندی می‌شود. تولید هوندا لایف در مدل‌های پنج در و سه در و با گیربکس دستی و اتومات تا سال ۱۹۷۴ ادامه داشت، تا اینکه سال ۱۹۹۷ دوباره به بازار برگشت.
نویسنده: میلاد قزللو
