بررسی مشخصات یواز پاتریوت، روسی بی رقیب بازار

خودرو پاتریوت از برند روسی یواز (UAZ) چند سال پیش در نمایشگاه خودرو تهران در شهر آفتاب در حالی رونمایی شد که در همان نمایشگاه محصولات برند ماهیندرا کشور هند نیز در معرض نمایش بودند. این خودرو روسی نتوانست در آن دوران به بازار کشور راه یابد اما سرانجام امروز موفق شد تا در نسخه‌های مونتاژ داخلی روانه خیابان‌ها شود.

اهمیت حضور یواز در بازار ایران در تعلق برند مادر به کشور روسیه و کلاس شاسی بلند آفرودی سایز متوسط است که تقریبا در بازار خودروهای صفر کیلومتر ایران هیچ رقیبی ندارد.

مشخصات فنی یواز پاتریوت

یواز یکی از قدیمی‌ترین خودروسازان روسیه با سابقه تولید خودروهای نظامی از حدود دوران جنگ جهانی دوم است. در نتیجه محصولات این برند خودروساز ریشه‌ای نظامی دارند که امروز با تولید و فروش در بازار مردمی جهان، کاربرد عمومی یافته‌اند. پس باید پیشاپیش انتظار داشت که این شاسی بلند اقتصادی ضمن ارائه در بازه قیمتی نسبتا معقول، در زمینه عملکرد فنی سربلند عمل کند.

نکته بسیار جالب توجه در خصوص مدل‌های مختلف پاتریوت (شاسی بلند پنج در و وانت دو کابین) بروز خطای فاحش در تنظیم بروشور پاتریوت از سوی شرکت سروش دیزل است. این شرکت پیشرانه پاتریوت‌های عرضه شده را به حجم ۲.۵ بیان کرده است در حالی که این خودروساز در رده پیشرانه‌های تولیدی خود اصلا پیشرانه ۲.۵ لیتری بنزینی تولید نمی‌کند. متاسفانه بیش از ۹۰ در صد رسانه‌های خودرویی کشور که از این موضوع غافل مانده و به جای درج حجم صحیح ۲.۷ لیتر، از حجم ۲.۵ لیتر در مقاله‌های خود یاد کرده‌اند که سردرگمی خوانندگان را به همراه داشته است.

پاتریوت در بازار ایران تنها خودرو مجهز به پیشرانه ۲.۷ لیتری بنزینی چهار سیلندر به حساب می‌آید.

پاتریوت در بازار ایران چند برتری به همراه دارد. اول آن که ساختار اسکلت این خودرو نوع اتاق مستقل از شاسی (Body on Frame) است که تنها در محصولات شاسی بلند حقیقی آفرودی یافت می‌شود. همچنین محور عقب این خودرو به سیستم لغزش محدود یا LSD مجهز است که در مسیرهای بیراهه بسیار مفید و نجات بخش عمل خواهد کرد. سوم آن که تعلق این خودرو به یک برند روسی نظامی باتجربه، آن را از نظر دوام، قیمت نهایی و اعتبار برند، سرتر از رقبای چینی حال حاضر و آینده نزدیک بازار ایران قرار می‌دهد. اکنون باید منتظر ماند و جایگاهی که پاتریوت در ایران به دست می‌آورد را شاهد بود.

طراحی یواز پاتریوت

پاتریوت با فاصله محورهای ۲۷۵۰ میلی‌متری در سال ۲۰۰۷ به عنوان جانشین نوین مدل قدیمی‌تر و کوچک‌تر سیمبیر (Simbir) روانه خط تولید یواز شد. این خودرو تنها در سال ۲۰۱۴ روی خوش یک فیس لیفت مختصر را به خود دید که ظاهر آن را با دنیای مدرنیته امروزی اندکی هماهنگ‌تر ساخت. در نتیجه حرف حق است اگر بگویم طراحی پاتریوت قدیمی است اما آیا درست است آن را زشت خطاب کنیم؟

نگاهی به المان‌های خشن و مردانه ظاهر پاتریوت بی‌اندازید. سادگی اولین و بارزترین المان طراحی نمای خارجی پاتریوت است. چراغ‌های جلو طراحی انحصاری، متمایز و منحصر به فردی دارند که به زیبایی با چراغ‌های روشنایی در روز LED تزئین شده و در اتصال به جلوپنجره خودرو ظاهر آن را کامل می‌کنند. در نمای جانبی برجستگی سنتی گلگیرها و ریم‌های آلیاژی آلومینیومی ۱۶ اینچی اسپرت و در نمای عقب، چراغ‌های بسیار ساده در کنار تایر زاپاسی که بر در عقب خودرو سوار شده است، علاقه‌مندان تیزبین را به یاد میتسوبیشی پاجرو بهمنی (پاجرو V20/نسل دوم) می‌اندازند. احتمالا مهم‌ترین المان طراحی نمای خارجی یواز پاتریوت نه صرفا ظاهر ساده و میانه‌رو آن، بلکه زوایای حیاتی آفرود آن شامل ارتفاع کف خودرو از سطح زمین برابر با ۲۱۰ میلی‌متر و زاویه حمله و فرار ۳۵ و ۳۰ درجه آن است که برتری محسوسی برای این خودرو شاسی بلند به همراه دارد.

نمای داخل پاتریوت به دلیل پوشیده شدن از متریال پلاستیکی با طراحی بسیار ساده و روکش پارچه و چرم مصنوعی (وینایل) صندلی‌ها، بلافاصله خبر از اقتصادی بودن این خودرو می‌دهد. اما از این نظر پاتریوت چیزی شبیه به رقبای چینی خود است با این تفاوت که به راستی در مسیرهای بیراهه حرف‌های بسیار برای گفتن دارد و انتظار می‌رود در زمینه کیفی نیز برتراز رقبای چینی بازار عمل کند.

یواز تلاش کرده است تا پاتریوت را حداقل از نظر آپشن‌های رفاهی و ایمنی در سطح قابل قبولی نگه دارد. در نتیجه این خودرو مجهز به نمایشگر لمسی هفت اینچی مجهز به دوربین دید عقب دینامیکی و سیستم مسیریاب (GPS)، قابلیت انتخاب الکترونیکی وضعیت عملکرد سیستم دو دیفرانسیل، گرم‌کن فرمان و صندلی‌های جلو، سنسور پارک، سیستم ضد سرقت ایموبلایزر، قفل دیفرانسیل برند ایتن (Eaton) در محور عقب، کنترل حرکت در سربالایی (HHC)، کنترل کشش (TCS)، کنترل پایداری (ESP)، ترمز ضد قفل (ABS) و کنترل ترمزگیری در پیچ (CBC) و سیستم ترمزگیری بهینه بر سطوح ناهموار است تا تمرکز و تاکید یواز بر قابلیت‌های آفرود این خودرو را به نمایش بگذارد.

با وجود تعلق یواز پاتریوت به کلاس شاسی بلندهای سایز متوسط، این خودرو در بخش بار در صورت استفاده از کاور برابر با رقم ۶۵۰ لیتر حجم به همراه دارد که در صورت عدم استفاده از این کاور این حجم تا ۱۱۳۰ لیتر و در صورت خوابیدن ردیف دوم صندلی‌ها تا ۲۴۱۵ لیتر قابل افزایش است. در نتیجه این خودرو می‌تواند در سفر‌های بین‌ شهری و کمپین‌های آخر هفته در طبیعت نقش یک آفرودر کاملا ایده‌آل را بازی کند.

مزایا و معایب یواز پاتریوت

شاید نتوان پاتریوت را زیبا دانست اما این خودرو به هیچ عنوان زشت نیست. یواز پاتریوت تنها محصول این کلاس از شاسی بلندها در ایران است که با تکیه بر پیشرانه ۲.۷ لیتری تنفس طبیعی و گیربکس پنج سرعت دستی به همراه گیربکس کمکی دو سرعت با ضریب سنگین ۲.۵۴ برند دایموس (Dymos) از ساخته‌های هیوندای، ضمن کم کردن از میزان حساسیت فنی، توان و گشتاور خروجی بسیار خوبی را به مالک هدیه می‌دهد.

با وجود سادگی در طراحی نمای داخلی و ظاهر نسبتا قدیمی خودرو، ویژگی‌های فنی و آپشن‌های ارائه شده در آن نظیر قفل دیفرانسیل محور عقب، توان حمل ۵۲۵ کیلو بار و یدک‌کش کردن ۷۵۰ کیلوگرم محموله (۱.۵ تن محموله مجهز به ترمز مجزا)، آن را به یک گزینه اقتصادی در بازار بی‌تنوع شاسی بلندهای آفرودی ایران بدل می‌سازد که به سادگی می‌تواند تنها عضو صفر کیلومتر بازار کشور در این سگمنت باشد.

قیمت نهایی ۸۸۰ میلیون تومانی یواز پاتریوت آن را از بازه دسترس بسیاری از خریداران دور نگه می‌دارد اما مشکل آن جا است که این سگمنت در بازار ایران تقریبا هیچ رقیب صفر کیلومتری که تا این حد در مسیرهای بیراهه توانمند باشد را به همراه ندارد.

نتیجه گیری

یواز پاتریوت یک شاسی بلند با تکنولوژی نسبتا قدیمی است که در محور عقب از ترمز‌های سنتی کاسه‌ای و سیستم تعلیق فنر شمش بهره می‌گیرد اما در عوض می‌تواند با تکیه بر ویژگی‌های برتر آفرود به عنوان یک خودرو بی‌رقیب در بازار کشور ایفای نقش کند. قیمت نهایی این خودرو کمی آزار دهنده است اما رقبای چینی آن نیز الزاما قیمت منطقی‌تری به همراه ندارند.

نگاه ایرانیان به محصولات روسی یک نگاه گنگ و ناشناخته است چرا که پاتریوت اولین محصول روسی است که به بازار ایران راه یافته است. بدون شک اگر این خودرو در زمان اولین رونمایی یعنی حدود چهار سال پیش به بازار کشور راه می‌یافت می‌توانست تا امروز جایگاه خود را در بازار ایران تثبیت کند اما امروز باید منتظر ماند و دید که یک خودرو اقتصادی آفرودی روسی در نگاه مشتریان ایرانی در بازه بلند مدت تا چه اندازه مورد قبول واقع می‌شود.

نویسنده: شهاب انیسی