مقایسه سایپا اطلس G با پژو ۲۰۷ دستی TU5

یکی از کلاس‌های مهم خودرویی که در بازار ایران مورد کم‌لطفی جدی قرار گرفته و مشتریان نمی‌توانند در این کلاس تولیدات سطح بالایی پیدا کنند، مربوط به سگمنت هاچ‌بک‌های کوچک شهری در رده قیمتی اقتصادی است که در حال حاضر تولیداتی مثل سایپا اطلس G دنده‌ای و پژو ۲۰۷ دستی در آن حضور دارند.

پژو ۲۰۷ که در اصل نسخه فیس‌لیفت و به‌روز شده پژو ۲۰۶ است، از دل یک ساختار قدیمی بیرون می‌آید. این محصول ایران خودرو از سال ۸۹ به این طرف با تغییرات جزئی در قالب مدل‌های مختلف به بازار ایران عرضه شده و فعلا هم در خط تولید قرار دارد، مگر اینکه هیئت‌مدیره حالا خصوصی‌شده ایران خودرو در نهایت قصد جایگزینی آن با پلتفرم‌های مدرن و جدید را داشته باشد.

سایپا اطلس نیز پلتفرم چندان جدیدی ندارد و در اصل یکی از نوادگان خودرو تیبا محسوب می‌شود که حالا با شکل و شمایل بزک‌شده و مدرن‌تر در دسترس مشتریان ایرانی قرار دارد. این محصول سایپا در سال ۱۴۰۱ رونمایی شد و نسخه‌های تولیدی آن از اواخر سال ۱۴۰۲ به دست مشتریان رسیدند که ابتدا قرار بود در قالب چندین تیپ عرضه شود اما تا زمان نگارش این مطلب، عمده نسخه‌های تحویلی از نوع فول‌آپشن دنده‌ای یعنی نسخه G بوده است.

به استثنای این دو سه مدل معدود، هاچ‌بک اقتصادی چندان گیرا و دلچسبی در بازار ایران دیده نمی‌شود و حالا قطعاً برای مشتریانی که بودجه نسبتا محدودی هم دارند این سؤال پیش می‌آید که سایپا اطلس G بخریم یا پژو ۲۰۷ دستی لو‌آپشن؛ چراکه محدوده قیمتی این دو خودرو در بازار تقریبا به هم نزدیک بوده و مشتریانی که توان مالی محدودی دارند، طبیعتا می‌خواهند بدانند که خرید کدام‌یک از این دو هاچبک تولید داخل برای آنها گزینه مطلوب‌تری خواهد بود.

اگر چنین سوالی در ذهن دارید و قصد خرید سایپا اطلس یا خرید پژو ۲۰۷ دستی به سرتان زده است، ادامه این مطلب پیرامون مقایسه اطلس G و پژو ۲۰۷ دستی را دنبال کنید.

مقایسه طراحی ظاهری سایپا اطلس G با پژو ۲۰۷ دستی

مقایسه اطلس و ۲۰۷ دستی از لحاظ طراحی ظاهری می‌تواند به نکات متفاوت بدنه این خودروها اشاره داشته باشد. همان‌طور که احتمالا اطلاع دارید، سایپا اطلس بر اساس همان اتاق و بدنه مدل کوییک توسعه پیدا کرده و در اصطلاح خودرویی یک نمونه فیس‌لیفت کامل از ماشین کوییک محسوب می‌شود.

طراحان شرکت سایپا به منظور ارائه محصول جدید با کمترین هزینه و صرف حداقل سرمایه‌گذاری، اتاق خودرو کوییک را به ویژه در نواحی دماغه و قسمت پشت به طور نسبتا کامل تغییر دادند تا محصول جدیدی به نام اطلس ایجاد شود. مهم‌ترین شاخصه اطلس نسبت به پدران خود تعویض المان‌های اصلی نمای چهره شامل چراغ‌ها، سپر، جلوپنجره و سایر جزئیات این قسمت است که باعث شده چهره این خودرو برای بازار ایران حداقل از نمای روبرو کاملا جدید باشد و شبیه دیگر خودروهای پلتفرم X200 سایپا احساس نشود.

البته اگر نمی‌دانید باید این نکته را هم به معلومات عمومی خودتان اضافه کنید که چهره سایپا اطلس شباهت بسیار زیادی به Ford Figo مدل ۲۰۱۹ یا ۲۰۲۰ دارد و احتمال قوی طراحان شرکت سایپا از روی آن محصول خارجی چهره اطلس را الگوبرداری کرده‌اند.

در نمای بغل اطلس، به استثنای برخی جزئیات کوچک که عمدتا تزئینی هستند، تحولات اساسی مشاهده نمی‌شود و همان فرم منحنی و نیم‌دایره‌ای اتاق کوییک کاملا قابل مشاهده است. اما بخش پشتی خودرو، به ویژه عناصری نظیر چراغ‌ها و سپر، به طور کامل نسبت به کوییک عوض شده‌اند تا در قسمت پشت نیز شاهد فرم جدیدی برای یک هاچ‌بک داخلی باشیم. فرم چراغ‌های عقب اطلس شباهت‌هایی به برخی محصولات فرانسوی دارد ولی در مجموع اگر به طور مستقل آنها را در نظر بگیریم، برای یک خودرو اقتصادی داخلی، زیبا و قابل قبول به نظر می‌رسد.

اما نکته اینجاست که فرم عناصر نمای پشت این خودرو تقریبا هماهنگی زیادی با قسمت جلو ندارند و در مجموع طراحی ظاهری نسبتا ناهماهنگ و نامتجانس را در نمای بیرونی سایپا اطلس G می‌توان به خوبی احساس کرد. همچنین علی‌رغم روزآمدتر شدن اتاق سایپا اطلس، میزان ناهماهنگی طراحی المان‌های بدنه خودرو نسبت به مدل قبلی یعنی کوییک و کوییک S تقریبا بیشتر است و این موضوع می‌تواند مقداری توی ذوق کارشناسان بزند.

اما در طرف دیگر، پژو ۲۰۷ هم در اصل روی یک اتاق قدیمی طراحی شده و نسخه فیس‌لیفت پژو ۲۰۶ به حساب می‌آید. با وجود آنکه طراحی اتاق پژو ۲۰۷ نسبت به سایپا اطلس قدیمی‌تر است و ناهماهنگی بین چراغ‌های جلو و عقب آن بسیار کمتر دیده می‌شود، اما پژو ۲۰۷ در نبود خودروهای هم‌رده وارداتی یکی از محصولات نسبتا جذاب و دوست‌داشتنی، به ویژه در میان جوانان ایرانی بوده و همچنان هم زیبایی خود را برای مشتریان داخلی حفظ کرده است.

چراغ‌های بزرگ جلو که به نوعی امضای زبان طراحی قدیمی پژو محسوب می‌شود، همچنان در این کلاس از بازار ایران نسبتا پرطرفدار است و همین موضوع باعث شده تا در مقایسه با محصولات رقیب نظیر پژو ۲۰۶ یا حتی مدل جدید سایپا اطلس نیز بتواند خودروی زیباتری به نظر برسد.

بنابراین به طور کلی می‌توان گفت اگرچه سایپا اطلس المان‌های مدرن‌تری در طراحی چهره و نمای پشت خود به نمایش می‌گذارد، اما همچنان بر اساس یک قانون نانوشته بازار ایران، پژو ۲۰۷ به عنوان یک هاچ‌بک اقتصادی جذاب بیشتر مورد پسند مشتریان قرار می‌گیرد و مشتریان پروپاقرص‌تری برای نمای ظاهری این خودروی اصالتا فرانسوی در کشورمان وجود دارد.

مقایسه طراحی داخلی سایپا اطلس G با پژو ۲۰۷ دستی

اصولا خودروهای اقتصادی بازار ایران طراحی داخلی چندان مدرنی ندارند و همچنان پاشنه در آنها روی لولای طرح‌های قدیمی می‌چرخد. پژو ۲۰۷ از سال ۱۳۸۹ به این طرف از یک نوع داشبورد استفاده می‌کند ولی از مدل‌های تولیدی ۹۴ به بعد با غربیلک فرمان جدید و برخی جزئیات کوچک مدرن‌تر پا به بازار گذاشته است.

به طور کلی طراحی داخلی پژو ۲۰۷ و عناصری نظیر داشبورد یا رودری‌ها به هیچ عنوان طرح امروزی و متناسب با خودروهای نوین را ارائه نمی‌دهند؛ حتی در برابر محصولات اقتصادی جدید نیز حرفی برای گفتن ندارد و همان اصول طراحی قدیمی کماکان در داشبورد و سایر بخش‌های کابین پژو ۲۰۷ دیده می‌شود.

خصوصا طرح دریچه‌های تهویه، فرم جایگاه نمایشگر مالتی‌مدیا، پنل تعویض دنده و صفحه آنالوگ کیلومترشمار ۲۰۷ دیگر چندان جذابیتی ندارند و بهتر است که اگر قرار بر تداوم تولید این خودرو وجود دارد، حداقل طراحی داخلی آن بر اساس داشبوردهای نوین و رودری‌های جدید تغییر پیدا کند تا کاربران همچنان از حضور در داخل کابین پژو ۲۰۷ لذت ببرند.

اما سایپا اطلس نیز که خودروی جدیدتری محسوب می‌شود، از لحاظ طراحی داشبورد چندان امتیاز بالایی به دست نمی‌آورد. البته نوع دریچه‌های تهویه دایره‌ای، صفحه نمایشگر لمسی به حالت شناور و صفحه کیلومترشمار این خودرو نسبت به ادوات مشابه در پژو ۲۰۷ تقریبا فرم امروزی‌تری را به نمایش می‌گذارد، اما در مجموع همچنان در مقایسه با خودروهای اقتصادی روز دنیا نمی‌توان نکته هیجان‌انگیز و گیرایی در فضای داخلی سایپا اطلس جی مشاهده کرد.

کیفیت متریال و مواد به‌کاررفته در ساخت داشبورد یا رودری‌های این دو خودرو نیز چندان بالا نیست و تقریبا اکثر نواحی این قسمت‌ها با پلاستیک خشک کم‌کیفیت ساخته شده‌اند. البته شاید اگر کمی دقت کنیم، متوجه شویم که پژو ۲۰۷ کیفیت متریال بهتری دارد و حس ناشی از لمس ادوات کابین این خودرو نسبت به محصول سایپا تا حدودی مطلوب‌تر تلقی می‌شود.

اما اطلس همچون دیگر تولیدات پلتفرم ایکس۲۰۰ همچنان از مواد پلاستیکی ارزان قیمت برای داشبرد و رودری‌های خود استفاده می‌کند که انصافا سطح کیفی آن چنگی به دل نمی‌زند.

بنابراین با وجود آنکه طراحی داخلی سایپا اطلس کمی جدید و شاید تا حدودی جوان‌پسندتر به نظر برسد، اما سطح کیفی متریال آن چندان دلپسند نیست و استفاده افراطی از پلاستیک‌های خشک می‌تواند تا حد زیادی توی ذوق کاربر اطلس و در درجه دوم مالک پژو ۲۰۷ بزند.

اما نقطه قوت کابین اطلس و به طور کلی محصولات خانواده ایکس ۲۰۰ سایپا نسبت به پلتفرم پژو ۲۰۶ و پژو ۲۰۷، فضای ردیف دوم نسبتا بزرگ‌تر این خودروهاست که کاربرپذیری آنها را برای مصارف خانوادگی افزایش می‌دهد.

به طور کلی اگر معمولا از صندلی‌های ردیف دوم ماشین خود زیاد استفاده می‌کنید، سایپا اطلس گزینه بهتری نسبت به پژو ۲۰۷ به شمار می‌رود؛ چرا که ردیف دوم این خودرو از لحاظ فضای پا و فضای سر نسبت به پژو ۲۰۷ تقریبا جادارتر بوده و افراد بزرگسال راحت‌تر می‌توانند از این بخش خودرو استفاده کنند.

اما ظرفیت صندلی‌های ردیف دوم خانواده پژو ۲۰۷ تقریبا تنگ و کم‌جا محسوب می‌شود به نحوی که افراد بزرگسال با محدودیت زیاد در این قسمت حضور پیدا می‌کنند و اصلا احساس راحتی نخواهند داشت.

در مورد میزان گنجایش صندوق عقب نیز از سگمنت هاچ‌بک‌های کوچک شهری نباید انتظار زیادی داشت. در اینجا نیز صندوق عقب این دو خودرو چندان بزرگ و جادار نیست، اما سایپا اطلس با فضایی در حدود ۲۸۵ لیتر در قسمت صندوق خود به لوازم کاربران اختصاص داده است و حجم صندوق عقب پژو ۲۰۷ هم حدود ۲۴۵ لیتر است که حدود ۱ تا ۲ چمدان را می‌توان در آنجا قرار داد.

بنابراین صندوق عقب سایپا اطلس نیز نسبت به ۲۰۷ جادارتر است و همین مورد می‌تواند فاکتور کاربرپذیری خودروی اطلس G را برای مصارف خانوادگی نسبت به حریف ارتقا ببخشد.

مقایسه مشخصات فنی اطلس G و پژو ۲۰۷ دستی

شرکت سایپا اکثر محصولات اقتصادی خود را با یک نوع موتور، آن هم برگرفته از پیشرانه پراید با نام M15 به حرکت در می‌آورد. در اینجا نیز همان موتور ۸ سوپاپ ۴ سیلندر ۱.۵ لیتری M15 روی اتاق سایپا اطلس نصب شده با این تفاوت که این موتور مقداری به‌روزرسانی شده است. در نتیجه حالا موتور M15i نیروی محرکه سایپا اطلس جی را تامین می‌کند که در اصل نسخه به‌روزشده پیشرانه ساینا و کوییک به شمار می‌رود، اما مواردی مثل منیفولد استیل دود یا همان هدرز موجب تنفس بهتر آن شده و سیستم زمان‌بندی متغیر سوپاپ نیز کارایی سرسیلندر را افزایش داده است.

بدین ترتیب حداکثر توان موتور و گشتاور این موتور بهبود پیدا کرده و حالا به حدود ۹۱ اسب بخار و ۱۳۷ نیوتن‌متر گشتاور رسیده است که توسط یک گیربکس ۵ سرعته دستی به محور جلو منتقل می‌شود. این میزان توان برای یک خودروی ۱۰۶۵ کیلوگرمی در مصارف خانوادگی کافی به نظر می‌رسد و اجازه می‌دهد که شتاب صفر تا صد سایپا اطلس در شرایط استاندارد به حدود ۱۳ ثانیه برسد.

همچنین اگر شرایط کاملا استاندارد باشد، سایپا اطلس به صورت تک‌سرنشین حدود ۶.۸۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر بنزین مصرف می‌کند که نسبت به خانواده کوییک مقداری کم‌مصرف‌تر ظاهر شده است.

اما در طرف دیگر، پژو ۲۰۷ به یک موتور چهار سیلندر ۱۶ سوپاپ ۱.۶ لیتری مجهز شده که قدرتی در حد ۱۰۵ اسب بخار و گشتاور ۱۴۲ نیوتن‌متر تولید می‌کند. این میزان توان از طریق یک گیربکس ۵ دنده دستی به چرخ‌های جلو ارسال می‌شود و باعث می‌شود تا پژو ۲۰۷ دستی با وزن حدود ۱۰۸۷ کیلوگرم، در مدت زمان حدود ۱۱.۶ ثانیه در شرایط استاندارد از حالت توقف به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت برسد.

میانگین مصرف سوخت این خودرو هم ۶.۶ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر برآورد شده که رقم قابل قبولی برای خودرویی با تکنولوژی نسبتا قدیمی داخلی به شمار می‌رود.

بنابراین اگر شتاب‌گیری سریع‌تر جزو اولویت‌های شما در خرید یک هاچ‌بک شهری است، قطعا پژو ۲۰۷ عملکرد بهتری نسبت به اطلس ارائه می‌دهد.

اما از لحاظ هندلینگ و پایداری، هر دو خودرو در سرعت‌های بالا ضعف‌های نسبتا جدی دارند و نباید به صورت ناگهانی به انجام مانورهای پرشتاب با این خودروها اقدام کرد؛ چرا که احتمال انحراف قسمت عقب خودرو زیاد است و در نتیجه پایداری و تعادل ماشین به راحتی به هم می‌ریزد.

نکته دیگری که در مورد ویژگی‌های فنی این دو خودرو بسیار مهم است، میزان استهلاک، احتمال خرابی و هزینه‌های نگهداری آنهاست. هر دو خودرو از پیشرانه‌های جاافتاده در بازار ایران استفاده می‌کنند و هزینه قطعات و تامین خدمات آنها چندان بالا نیست. اما به طور کلی، موتور TU5 نسبت به موتور خانواده M15 تیبا قطعات گران‌تری دارد و هزینه تعمیرات آن هم کمی بالاتر است. با این حال، از لحاظ کیفی، موتور TU5 دوام بیشتری داشته و نسبت به موتور خانواده M15 دیرتر روی دور خرابی می‌افتد.

مشخصات کلی

ابعاد و ظرفیت ‌ها

مقایسه آپشن‌ های سایپا اطلس G و پژو ۲۰۷ دستی

پژو ۲۰۷ در قالب تیپ‌های مختلف با امکانات متفاوت در بازار ایران موجود است. ما در این مطلب به سراغ کم‌آپشن‌ترین نسخه پژو ۲۰۷ دستی رفتیم، چرا که بازه قیمتی آن با سایپا اطلس جی تناسب بیشتری دارد.

بدین ترتیب می‌توان گفت که محصول سایپا امکاناتی مثل سنسور نور و باران، سیستم‌های کنترل کشش و پایداری، به‌علاوه سانروف و آینه‌های جانبی تاشونده را ارائه می‌دهد که در نسخه لوآپشن پژو ۲۰۷ دستی موجود نیستند. در عوض، پژو ۲۰۷ دستی به صورت استاندارد دارای سیستم تهویه اتوماتیک است که هنوز به اطلس جی راه پیدا نکرده است.

خرید اطلس G یا پژو ۲۰۷ دستی

نکاتی که در مورد مقایسه ۲۰۷ با اطلس جی به اطلاع رساندیم، مشخص می‌کند که اولا مشتریان ایرانی در این سگمنت حق انتخاب چندانی ندارند و باید از همین دو خانواده یک خودرو را انتخاب کنند.

اما به طور کلی، اطلس جی طراحی چهره و نمای عقب جدیدتری دارد، از امکانات رفاهی و ایمنی بیشتری نسبت به نسخه‌های کم آپشن پژو ۲۰۷ دستی سود می‌برد، فضای ردیف دوم آن وسیع‌تر بوده و افراد بزرگسال راحت‌تر در صندلی‌های عقب این خودرو حضور پیدا می‌کنند. همچنین هزینه تعمیرات و تامین قطعات فنی این گروه از خانواده سایپا نسبت به محصولات مشابه ایران‌خودرویی پایین‌تر است. صندوق عقب سایپا اطلس نیز کمی بزرگ‌تر است و لوازم بیشتری را می‌توان در آنجا قرار داد.

اما در طرف دیگر، پژو ۲۰۷ طراحی ظاهری دلچسب‌تری ارائه می‌دهد، هرچند که این طراحی تا حد زیادی تکراری شده است. همچنین هیجان سواری و شتاب پژو ۲۰۷ نسبت به اطلس بالاتر بوده و همین مورد باعث می‌شود تا دینامیک رانندگی با این خودرو جوان‌پسندتر باشد. ضمن آنکه پرستیژ اجتماعی پژو ۲۰۷ نیز کمی بالاتر است و این مورد نیز می‌تواند روی انتخاب مشتریان تأثیر مثبت داشته باشد.

بنابراین با توجه به نکات ارائه‌شده، می‌توانید معیارها و نیازهای خود از یک هاچ‌بک کوچک شهری را دسته‌بندی کرده و در نهایت یکی از این دو خودرو را مطابق با احتیاجات خود خریداری کنید.

نویسنده: حسین باباپور