هاچبکهای شهری چینی به واسطه همکاری قوی شرکتهای خودروساز ایرانی با همتایان چشم بادامی آسیای شرقی، در بازار ایران قیمت معقول و قابل دسترسی دارند. به همین دلیل جای تعجب ندارد که با وجود نداشتن کیفیت چندان جالب توجه همچنان استقبال خوبی از آنها به عمل آید. هاچبکهای بازار ایران در نمونههای تولید داخل و در دسترس، تنها تعداد نسبتا محدودی از نسخههای فرانسوی یا چینی را تشکیل میدهند. در غیر این صورت یا باید سراغ نمونههای نایابتر و گران قیمتتر کرهای رفت که در تیراژ نسبتا محدود در دوران پیش از تحریمها به تولید رسیدند یا باید سری به نمونههای بسیار کارکرده بازار بسیار کوچک هاچبکهای قدیمی کرهای زد.
محصولات چینی که طی چند سال گذشته در بازار خودرویی کشور رونمایی شدند، به لطف داشتن کیفیت نسبتا قابل قبول، وجود خدمات پس از فروش مناسب و البته قیمت نسبتا معقول به همراه طیف گسترده شرایط فروش اقساطی، توجه بسیاری از خریداران خودروهای ارزان قیمت بازار را به خود جلب کرده اند. در این میان مقایسهای میان مدل 315H شرکت مدیران خودرو (MVM 315H) و برلیانس H220 شرکت پارس خودرو از زیرمجموعههای سایپا تدارک دیدهایم که در بازار هاچبکهای چینی سایز کوچک به دلیل داشتن شباهت های فنی بسیار، مقابل هم قرار میگیرند.
طراحی نزدیک به هم ام وی ام 315 و برلیانس H220
نمای خارجی ام وی ام 315 را شاید نتوان هیچ وقت زیبا خطاب کرد اما همین قدر که این هاچبک چینی جسارت رویارویی و ایستادن میان محصولی چون 206 تیپ 2 و تیپ 5 را پیدا کرده است نشان دهنده این حقیقت است که ظاهر آن چندان دور از زیبایی نیست و خریداران این محصول نیز با آن ارتباط برقرار کردهاند. البته نباید فراموش کرد که سابقه حضور ام وی ام 315 مدیران خودرو در ایران سابقهای بسیار طولانیتر از برلیانس H220 است و در این مدت مدیران خودرو حداقل دو فیس لیفت برای این محصول (و برخی دیگر از محصولات) عرضه کرده است که نشان از اهمیت و تمایل این شرکت از کسب سهم بیشتر از بازار هاچبکهای چینی با ارائه محصولات نو و متنوع دارد.
از سوی دیگر برلیانس H220 نیز خودرو چندان زیبا و تو دل برو به حساب نمیآید. به عبارت دیگر، سری 200 برلیانس عرضه شده از سوی پارس خودرو، یعنی سدان H230 و هاچبک H220 در مقابل دو مدل سدان و هاچبک سری 300 (H330 و H320)، لقب زشتترین نسخههای عرضه شده از این برند چینی در ایران را یدک میکشد. این درحالی است که سری 300 با ظاهری بسیار مدرن و اروپایی مانند با سرعت بسیار زیادی میان خریداران ایرانی جا باز کرد. البته نباید فراموش کرد که دلیل این محبوبیت جوینت ونچر میان برلیانس و شرکت ب ام و آلمان و تاثیری است که این همکاری که بر طراحی نمای خارجی محصولات برلیانس گذاشته است تا جایی که ریمهای آلومینیومی اسپرتی که در محصولات سری 300 برلیانس استفاده شده است و همچنین جلوپنجره رسمی این برند مستقیما از طراحیهای این برند باواریایی الهام گرفته است. متاسفانه از این زیبایی اروپایی، سهم کمتری به سری 200 رسید و از این رو نمیتوان الزاما هیچ یک از این دو خودرو را از دیگری زیباتر دانست اما سری 200 برلیانس بدون شک ظاهری رادیکالتر دارد. به عقیده نگارنده، هر دو خودرو از دیدگاه طراحی، به سادگی هاچبکهای تکراری تولیدی خودروسازان قدیمی کشور مانند پژو 206 ایران خودرو را با ظاهر به روزتر خود کنار میزنند اما با این وجود قضاوت نهایی کاملا بر عهده خریدار خواهد بود که بر حسب سلیقه و فاکتورهای شخصی خود محصول برتر را برگزیند.
اختلاف ابعاد خارجی دو خودرو به اندازهای ناچیز است که میتوان هر دو خودرو را تقریبا یکسان و یک اندازه خواند. اما مهمترین اختلاف ابعادی در فاصله محورهای کشیدهتر 2570 میلی متری H220 نحفته است که تنها به اندازه 43 میلی متر از 315 بیشتر است. اگرچه در مقایسه طولهای نزدیک به هم دو خودرو می توان این اختلاف 4 سانتی متری در فاصله محورهای بیشتر H200 را در فضای جادارتر ردیف عقب آن جست و جو کرد اما شاید این اختلاف برای بسیاری از افراد چندان به چشم نیاید و با اهمیت جلوه نکند.
نمای داخلی کهنه و نو
با ورود به داخل برلیانس H220 شاهد نمای داخلی شسته رفته و بسیار سادهای هستیم که با کمک گیری از پلاستیکهای رنگ متضاد (نقره ای) بر بخش میانی داشبرد به شکل عرضی و بر غربیلک فرمان، تلاش قابل قبولی برای دلبازتر نشان دادن خودرو انجام داده است. اما رنگ آمیزی زرد نشانگرهای دوار پشت فرمان با نوشتههای خوانا و ساده و کنسول میانی با نمایشگر LCD خطی بسیار ساده و کنترلهای دستی برای سیستم تهویه مطبوع کاملا یادآور یک خودرو معاصر از سال های پس از 2000 است که هرچند زشت طراحی نشده است اما قطعا در حین رانندگی نگاهتان را از سطح جاده معطوف خود نخواهد کرد چرا که چیزی در نمای داخل وجود ندارد که نیازمند توجه و دقت شما باشد. با کمی توجه به نمای داخلی برلیانس H220 نباید از شنیدن این جمله که چنین طراحی بیشتر مناسب افراد میانسال و سن بالا است تا جوانها، چندان دلگیر و آزرده خاطر شد.
ورود به کابین 315H اما با روایت متفاوتی مواجه هستیم. نمای داخلی الزاما زیباتر یا باکیفیتتر از H220 جلوه نمیکند اما بدون شک این بار امویام است که لقب طراحی رادیکالتر نمای داخلی را به خود اختصاص میدهد. سرتاسر داشبرد 315H مملو از خطوط شکسته و تیزی است که شاید الزاما هدف خاصی از طراحی آنها به سرنشینان القا نشود اما بدون شک از داشبورد H220 متمایزتر و هیجانیتر به نظر میرسد. نشانگرهای پشت فرمان نیز بر اساس سبک طراحی چند سال اخیر چری چین شامل دو نشانگر دوار قرار گرفته در دو قاب سه بعدی پنج ضلعی است که بدون شک جلوه بصری بهتری در برابر H220 دارد. از آن مهم تر آن که کنسول میانی در 315H شامل یک نمایشگر رنگی 7 اینچی لمسی است که خلا آن در طراحی قدیمیتر محصولات برلیانس به خوبی احساس میشود و به تنهایی امویام 315H را دو هیچ از برلیانس جلوتر میاندازد. در حالت کلی زمانی که ام وی ام 315H آس خود را با یک نمایشگر رنگی لمسی رو می کند دقیقا متوجه اختلاف سنی میان 315H و H220 برلیانس میشویم. لازم به تاکید است که اختلاف بین دو خودرو صرفا ده دلیل وجود یک نمایشگر 7 اینچی لمسی نیست بلکه این نمایشگر تنها یک واسط سخت افزاری برای ارائه سیستمها و آپشنهای متنوعی از جمله سیستم موقعیت یابی GPS، سیستم مولتی مدیا و دوربین دید عقب است که هیچ یک در H220 وجود ندارد.
این دقیقا همان نقطهای است که شرکتی چون مدیران خودرو با ارائه فیس لیفتها و به روز کردن محصولات خود میتواند به سادگی از رقبای تنبل دولتی خود جلو بزند و به عنوان یک رقیب خطرناک، محصولات چینی را در بازار فرانسوی پسند ایران به سادگی بفروشد.
مدیران خودرو اخیرا خبر از فیس لیفت سومی برای هاچبک محبوب خود با نام 315+ معرفی کرده است که شامل اعمال تغییرات نمای خارجی بخصوص در دماغه خودرو و دگرگونی کامل نمای داخلی و الهام گیری مستقیم از سبک طراحی کراس اوور کوچک این شرکت، یعنی ام وی ام X22 است که نه تنها طراحی بسیار رضایت بخشی دارد بلکه از رنگ پردازی متضاد و کاملا مدرن بهره میگیرد که درصورت حضور این نسخه از 315 در بازار، بدون شک H220 دیگر حرفی برای زدن نخواهد داشت.
مشخصات فنی: شانه به شانه
هر دو خودرو از ساختار فنی نسبتا مشابهی بهره میبرند که باعث می شود این قیاس بیش از پیش حساس شود. امویام 315H و برلیانس H220 هر دو به پیشرانه 4 سیلندر بنزینی 16 سوپاپ (DOHC) مجهز هستند که نزدیک به 1.5 لیتر حجم دارند. این پیشرانه در 315H برابر با 107 اسب بخار قدرت در دور 6000 و 140 نیوتون.متر گشتاور در دور 3000 تا 4500 تولید میکند در حالی که توان تولیدی پیشرانه مشابه در H220، تنها اندکی کمتر و برابر با 103 اسب بخار در دور 5800 و گشتاور 138 نیوتون.متر در دور 3800 است. با توجه به کمتر بودن ماکزیمم دور دستیابی به حداکثر توان و گشتاور در برلیانس در مقایسه با ام وی ام، میتوان از اختلاف جزئی قدرت و گشتاور بین دو خودرو چشم پوشی کرد و آنها را تقریبا یکسان نامید.
در بخش انتقال نیرو هر دو خودرو به گیربکس 5 سرعت دستی مجهز هستند که گشتاور تولیدی پیشرانه را به محور جلو منتقل میکند. البته پارس خودرو H220 را با گیربکس اتوماتیک نوع AMT نیز به بازار عرضه میکرد که این دست گیربکسها وضعیتی حتی بدتر از نسخههای CVT دارند و معمولا مشتریها از عملکرد آنها راضی نیستند و بازار خودروهای دست دوم ایران نظر مثبتی به آنها ندارد. مدیران خودرو نیز اخیرا اعلام کرد که نسخه فیس لیفت سوم مدل 315 که با نام 315+ شناخته میشود، برای اولین بار با گیربکس 4سرعت اتوماتیک روانه بازار خواهد شد.
از آنجایی که پیشرانه به کار رفته در این خودروها از نمونههای شهری و اقتصادی هستند توصیه میشود که نمونههای 5 سرعته دستی را برگزینید، چرا که در انتقال نیرو عملکرد سریعتر و دقیقتری دارند و ضعف پیشرانه در زمینه تولید گشتاور را تا مقداری زیادی میپوشانند. برای چنین پیشرانههای ضعیفی نه گیربکس AMT توان حرکتی خوبی عرضه خواهد کرد و نه نمونه 4 سرعت اتوماتیک سنتی. هرچند باید تاکید کرد که اگر به نیت خرید خودرویی از نوع اتوماتیک به سراغ یکی از این دو گزینه مورد بررسی مقاله ما به بازار می روید، باید بدانید که بدون شک گیربکس 4 سرعت سنتی اتوماتیک رفتار منطقیتر و رضایت بخشتری را به راننده و سرنشینان منتقل خواهد کرد اما عادت کردن به رفتار گیربکسهای AMT معمولا فرایندی بسیار اعصاب خرد کن و طولانیتر را طلب می کند و در نهایت همانند گیربکس های CVT بیشتر مالکان را ناراضی باقی خواهد گذاشت.
وزن خالص 315H برابر با 1210 کیلوگرم و وزن خالص H220 برابر با 1184 کیلوگرم است که نشانگر اختلاف 26 کیلوگرمی میان دو خودرو است که چندان درخور توجه نیست و نمیتواند به عنوان فاکتوری اساسی در تعیین برتری یکی از این دو خودرو محاسبه شود. از این رو همانطور که با توجه به شباهتهای بسیار زیاد میان دو خودرو میتوان حدس زد، مصرف سوخت ترکیبی این دو رقیب نیز با نزدیکی بسیار به یکدیگر، برابر با 6.5 لیتر در هر 100 کیلومتر عنوان شده است که در رانندگی حقیقی روزمره این رقم قطعا از مقدار اعلام شده بالاتر خواهد بود.
نتیجه گیری
این مقایسه نیز یکی دیگر از آن قیاسهای شانه به شانهای بود که میتوان بین دو خودرو با مشخصات نزدیک به یکدیگر انجام شود. برلیانس سنگ همکاری با بامو آلمان از سال 2003 را به سینه میزند اما نباید از یاد برد که چری نیز از دیدگاه پیشرفتهای تکنولوژی مخصوصا در سالهای اخیر به هیچ عنوان عقب نمانده است. مدیران خودرو به عنوان تولید کننده محصولات چری چین تحت برند MVM در ایران همواره تلاش کرده است تا محصولات فیس لیفت شده چری را با حداکثر سرعت ممکن روانه ایران کند. این حرکت به ظاهر ساده تقریبا با این دقت و سرعت از سوی هیچ یک از خودروسازان داخلی دیگر دیده نشده است. به همین دلیل در این قیاس به عنوان مشتی از خروار، میتوان مثال زد که فیس لیفت سوم MVM 315 در راه است اما برلیانس به لطف بی خیالیهای خودروسازان دولتی (سایپا) شاهد تغییری در فرایند تولید خود نبود و از این رو نیامده از رقبای بازار عقب ماند. متاسفانه محصولات برلیانس در بازه زمانی به بازار عرضه شد که سایر چینیهای این حوزه تلاش فراوانی در راستای افزایش طیف آپشنها و مدرن گرایی محصولات خود داشتند. به همین دلیل برلیانسهای عرضه شده از سوی پارس خودرو از همان آغاز کار به دلیل نداشتن برخی از آپشن های موجود در خودروهای رقیب مورد انتقاد قرار گرفتند.
بسیاری از مشتریان برلیانس هنوز هم بنا به سابقه بسیار خوب شرکت خودروسازی پارس خودرو از گذشتههای دور تا دهههای اخیر و تولید انواع خودروهای آمریکایی و بعد ژاپنی، هنوز هم محصولات پارس خودرو را با دیده متفاوتی مینگرند. اما باید پذیرفت که بازار امروزی خودرویی کشور مملو از جوانهایی است که پس از خشک شدن مهر تصدیق رانندگی در خرید پی یک خودرو ارزان قیمت، کاربردی و البته مدرن هستند که برلیانس در این میان شانس چندانی برای پیروزی به خود اختصاص نمی دهد.
نویسنده: شهاب انیسی
سلام آیا امکان پیش فروش کیا سراتو مقدور است
با سلام دوست گرامی
شما باید پیش فروش خودرو کیا سراتو را از طریق شرکتهای واردکننده و تولیدکننده خودرو پیگیری کنید.
چقدر دقیق و عالی بود ممنونم