حتما بوگاتی دوستها میدانند که مدل دیوو، یک مدل بسیار خاص است که تنها 40 دستگاه از آن تولید شد. مدل «کفشدوزک» ورژن شخصیسازی دیوو و به سفارش یک مشتری لوکس پسند بود که بعدها به یکی از بزرگترین چالشهای بوگاتی تبدیل شد.
Bugatti Divo خودرویی بسیار خاص، شیک و جذاب است که پس از دیدن آن، بدون شک دل شما هم غنج خواهد رفت. متاسفانه یا خوشبختانه، در سراسر جهان تنها 40 نفر آنقدر خوش شانس هستند که صاحب یک دستگاه دیوو گران قیمت و تک باشند. در بین این 40 نفر هم یک نفر از بقیه بسیار خوش شانستر بود، چرا که توانست Bugatti Divo Lady Bug (لید باگ به معنای کفشدوزک است) این کمپانی را از آن خود کند.
اوایل سال جاری میلادی بود که خبر رسید بوگاتی لیدی باگ در انتظار رسیدن به خانه جدید خود است. هرچه نگاه میکنیم، لقبی زیباتر، دوست داشتنیتر و برازندهتر از کفشدوزک برای این مدل خوش رنگ و لعاب و جذاب پیدا نمیکنیم!
حالا کمپانی بوگاتی تصمیم گرفته است بعد از مدتها کار و زحمت بی وقفه و شبانه روزی، درباره روند شخصی سازی این خودرو صحبت کند و اطلاعاتی را از زیر و رو و ریز درشت این پروسه چالش برانگیز، در اختیار دنیا و طرفداران قرار دهد.
چرا کفشدوزک مثل هیچ بوگاتی دیگری نیست؟
جواب این سوال بسیار ساده است. بدنه لیدی باگ توسط رنگی خیره کننده که از دو توناژ قرمز و گرافیتی تشکیل میشود، پوشیده شده است. در جای جای بدنه، از جلو تا عقب، اشکال الماس شکلی را میبینیم که باعث میشود این دیوو از دور، واقعا به یک کفشدوزک شبیه باشد.
لیدی باگ چگونه ساخته شد؟
رنگ آمیزی بدنه کفشدوزک به قدری وقت گیر و چالش برانگیز بود که به تنهایی 1 میلیون دلار به قیمت Bugatti Divo اضافه کرد. بدون شک دیوو یکی از گران قیمتترین خودروهای روز دنیای ماست که حدودا پنج میلیون دلار ارزش دارد. اگر شما هم دلتان میخواند صاحب یک لیدی باگ باشید، باید کمِ کم شش میلیون دلار پرداخت کنید. بله! کمِ کم شش میلیون دلار، چرا که این عدد سرسام آور، قیمت نهایی نیست.
صاحب خوشبخت کفشدوزک، یک کلکسیونر است که پس از دیدن دیوو در مراسم رونمایی در Pebble Beach آمریکا در سال 2018، در جا یک دل نه صد دل عاشق شد. پس از پایان مراسم، او بلافاصله با کمپانی تماس گرفت و درخواست کرد تا لیدی باگ را برایش بسازند.
او اصرار داشت که الگوی ثبت شده روی بدنه خودرو «الگوی الگوریتمی هندسی-پویا و محو» باشد و در عین حال با رنگهای متالیک پیاده سازی شود. پس از مدتها گفت و گو و مشاوره، تصمیم بر این شد که برای ساخت دیوو لیدی باگ از دو رنگ «قرمز خاص مشتری» یا همان Customer Special Red و «گرافیت» استفاده شود. به زبان آوردن تک تک این کلمات آسان است، اما عملی کردن آنها نه!
او میخواست که در طراحی سرتاسر بدنه خودرو سفارشیاش از الگویی الماس شکل استفاده شود. کمپانی در ابتدا پیش خود فکر کرد که این کار آنقدرها هم نباید دشوار باشد، اما پروسه پیچیدهتر از چیزی شد که فکرش را میکردند.
طرح اصلی زمانی به مدل مورد نظر انتقال یافت که طراحان از تک تک قدمهای خود مطمئن شدند که این پروسه هم به خودی خود چندین ماه طول کشید.
پس از ماهها مدل سازی در نرم افزار CAD، بالاخره طراحان موفق شدند الگوهای الماس شکل را به مدل اصلی انتقال دهند. بنابراین پیش از آنکه بدنه به رنگ گرافیتی و پوشش محافظتی اولیه آغشته شود، هزار و 600 الگوی الماسی با دست روی بدنه ترسیم شد.
پس از اینکه بدنه رنگ خورد، نوبت به سنباده زدن رسید. سپس ناهمواریها بر طرف شدند، اشکال و رنگ مجددا چک شد و بدنه یک بار دیگر سنباده خورد. کوچکترین خطا یا بی دقتی ممکن بود باعث شود رنگ بدنه آسیب ببیند و این پروسه طاقت فرسا مجددا تکرار شود. بنابراین میتوان تصور کرد که طراحان و کارکنان تا چه حد اضطراب داشتند و تحت چه فشاری بودند.
وقتی بوگاتی پرچم تسلیم را به اهتزاز در می آورد
این پروسه به قدری پیچیده و چالش برانگیز بود که کمپانی تا یک قدمی «جا زدن» و اهتزاز پرچم سفید تسلیم پیش رفت. جرج گرومر سرپرست تیم رنگ آمیزی بوگاتی میگوید: « بعد از هزاران ایده توخالی و تلاشهای ناموفق زیادی برای کشیدن الماسها، چیزی نمانده بود که تسلیم شویم و بگوییم که نمیتوانیم درخواست مشتری را برآورده کنیم. با این حال، این اعتقاد ماست که هرگز نباید تسلیم شد. انگیزه اولیه ما این است که همیشه برای مشتری، غیر ممکن را ممکن سازیم.»
آنطور که به نظر میرسد، پروسه شخصی سازی لیدی باگ جذاب و خیره کننده تنها به رنگ بدنه محدود نشد، اما بوگاتی از افشای اطلاعات بیشتر خودداری کرده است.
در نهایت، زمانی که کفشدوزک به خانه جدید خود رسید، مشتری به قدری راضی بود که گفت: «همکاری با تیم طراحی بوگاتی و پروسه ساخت لیدی باگ، یک تجربه شگفت انگیز و تکرار نشدنی بود.»
منبع: autoevolution
نویسنده و مترجم: پرستو مهدی قلیخان