داج (در ایران با تلفظ دوج)، یکی از برندهای خودروسازی زیرمجموعه گروه استلانتیس (FCA سابق) یا همان کرایسلر آمریکا است که در دوران کلاسیک و مدرنیته، اوج فعالیت خود را در ابتدای دهه ۱۹۹۰ میلادی و با مدل بینظیر وایپر (Viper) آغاز کرد. این خودروساز آمریکایی که در دهه گذشته با ارائه قدرتمندترین شاسی بلندها، اسپرت کوپه و اسپرت سدانهای جهان بار دیگر برگ برنده جدال قدرت و اسب بخار را از آن خود کرد، حالا با ورود به سومین دهه از قرن ۲۱ام، به موازات صنعت خودروسازی جهان برنامههای دیگری روی میز دارد.
گذر از خودروهای سوخت فسیلی به خودروهای الکتریکی (EV) بزرگترین چالش خودروسازان عصر نوین است و داج که سال گذشته میلادی را تماما درگیر رونماییهای متعدد و اعلام رسمی برنامههای خود برای آینده بوده است، با رونمایی از جدیدترین محصول الکتریکی خود با نام مفهومی چارجر دیتونا SRT، یکی از برگ برندههای خود برای آیندگان را رو کرده است تا در کلاس نوظهور ماسلهای الکتریکی نیز اولین باشد.
مزایا و معایب
+ طراحی ظاهری بر اساس سنت برند داج
+ به کارگیری پیشرفتهترین و پیچیدهترین دانش روز خودروهای الکتریکی
+ پیشرو در کلاس خودروهای عضلانی الکتریکی (EV Muscle Car)
+ ویژگیهای فنی خیرهکننده
– گذر از پیشرانههای بنزینی
– نیازمند بازاریابی مجدد و کسب مشتری وفادار
– عدم استقبال قلبی عموم جهان از خودروهای الکتریکی
مشخصات فنی
سال میلادی آینده (۲۰۲۳)، آخرین سال حضور قدرتمندترین خودروهای تولید انبوه جهان (چلنجر، چارجر و دورانگو از خانواده هلکت) آن هم در تیراژ محدود و ویژه فروش کلکسیونی خواهد بود. در نتیجه، لازم است داج جایگزین مناسبی برای برترین محصولات تولیدی خود علم کند تا جایگاه برتر خود تحت عنوان تولیدکننده قدرتمندترین خودروهای تولید انبوه جهان را از دست ندهد.
این خودروساز که سال گذشته برنامه ای ۱۲ ماهه شامل رونمایی از تمامی دستاوردهای خود برای حال حاضر و آینده صنعت خودروسازی را ارائه داده بود، چندی پیش و در برنامه بزرگ سه روزه فستیوال سرعت دوج، از یک محصول تمام الکتریکی در کلاس ماسلهای الکتریکی رونمایی کرد که دوج چارجر دیتونا SRT نام گرفت. نام این محصول مستقیما از نام نسخه ویژه داج چارجر مدل ۱۹۶۹ میلادی با پسوند دِیتونا (Daytona/نام یکی از پیستهای معروف اتومبیلرانی آمریکا/با تلفظ اشتباه دایتونا در ایران) الهام گرفته است که با ثبت سرعت ۳۲۲ کیلومتر بر ساعت، تا سالهای طولانی دارنده رکورد بیشینه سرعت در یک پیست بسته (پیست اتومبیلرانی دیتونا ۵۰۰) و غول مرحله آخر مسابقات نسکار بود. پسوند SRT نیز شرکت طراح و تیونر رسمی محصولات داج تحت عنوان تکنولوژی خیابان و مسابقه (Street and Racing Technology) است که مغز متفکر پشت تمامی پروژههای عظیم صنعتی (از تولید پیشرانه تا تولید ابرخودروهای قدرتمند) گروه کرایسلر به شمار میآید.
ترکیب این دو نام با یکدیگر، شکلدهنده یک ابرخودرو برقی عضلانی کوپه است که متاسفانه هنوز اطلاعات بسیار دقیق آن برای عموم منتشر نشده است، اما تیم کانیسکس، مدیرعامل دوج رقیب این خودرو جدید را تسلا پِلَد اعلام کرده است که شتاب اولیه برابر با کمتر از دو ثانیه دارد. در نتیجه باید آگاه باشیم که با یک ابرخودرو الکتریکی بسیار جدی طرف هستیم.
در خودرو مفهومی پیش رو، سه فاکتور فنی اساسی وجود دارد که به زودی همه آنها به صورت تکنولوژی ثبتشده انحصاری، در اختیار داج در خواهد آمد. این سه فاکتور فنی که در زمینه خودروهای BEV (خودروهای برقی باتریدار) یک انقلاب به حساب میآید، شامل R-Wing، طراحی ارودینامیک مخفی در ساختار بدنه است که به نوعی از نسخه چارجر دیتونا مدل ۱۹۶۹ در ترکیب با تکنولوژی روز الهام گرفته است، اولین سیستم اگزوز انحصاری در خانواده خودروهای الکتریکی که توان تولید و شبیهسازی صدای یک پیشرانه احتراق داخلی تا ۱۲۶ دسیبل (به اندازه صدای پیشرانه هلکت) دارد و eRupt که گیربکس چند سرعت با قابلیت تعویض دنده به صورت الکترومکانیکی است تا حس سواری با یک خودرو اسپرت را در نسل آینده خودروهای برقی شبیهسازی کند.
اگرچه هیچ اطلاعات رسمی پیرامون توان و گشتاور نهایی و مشخصات مانورپذیری این خودرو منتشر نشده است، اما بر اساس تیزرهای تبلیغاتی گذشته داج میتوان انتظار داشت که چارجر دیتونا SRT مفهومی از سیستم انتقال نیرو دو دیفرانسیل بهره میگیرد.
مشخصات کلی
نوع موتور خودرو |
الکتریکی (EV) |
حجم موتور |
– |
سیلندر / سوپاپ |
– |
تنفس موتور |
– |
قدرت |
– |
گشتاور |
– |
گیربکس |
اتوماتیک الکتروشیفت |
محور محرک |
دو دیفرانسیل |
شتاب |
کمتر از ۲ ثانیه |
سرعت |
– |
مصرف سوخت |
– |
استاندارد آلایندگی |
یورو ۶ |
فرمان |
برقی |
نوع بدنه |
اسپرت کوپه الکتریکی |
نوع رینگ |
آلومینیومی |
ابعاد و ظرفیت ها
طول |
– |
عرض |
– |
ارتفاع |
– |
فاصله محورها |
– |
وزن خالص |
– |
تعداد سرنشین |
۴ نفر |
ظرفیت صندوق |
– |
ظرفیت باتری |
– |
قطر رینگ |
۲۱ اینچ |
آپشن ها و امکانات
دارد |
|
کروز کنترل هوشمند |
دارد |
کنترل ایستایی در سربالایی |
دارد |
کنترل سرعت در سرازیری |
دارد |
کنترل کشش |
دارد |
کنترل پایداری |
دارد |
اتو پارک |
– |
سنسور جلو |
دارد |
سنسور عقب |
دارد |
دارد | |
رادار تغییر لاین |
دارد |
رادار تصادف جلو |
دارد |
رادار تصادف عقب |
دارد |
ترمز ضدقفل |
دارد |
ترمز کمکی |
دارد |
دارد | |
ترمز پارک برقی |
دارد |
دارد | |
چراغ روز |
دارد |
دکمههای کنترلی فرمان |
دارد |
گرمکن فرمان |
دارد |
نمایشگر اطلاعات و سرگرمی |
دارد |
ناوبری |
دارد |
دارد | |
دوربین عقب |
دارد |
دوربین جانبی |
– |
دوربین ۳۶۰ درجه |
– |
دارد | |
ورود بدون کلید |
دارد |
دارد | |
تهویه اتوماتیک |
دارد |
صندلی برقی راننده |
دارد |
صندلی برقی سرنشین جلو |
دارد |
گرمکن صندلی جلو |
دارد |
سردکن صندلی جلو |
– |
آینه بغل برقی |
دارد |
گرمکن آینه بغل |
دارد |
– | |
سانروف |
– |
طراحی خارجی
طراحی این خودرو مفهومی، با الهام از ساختار کلی مدل چارجر انجام گرفته است. به این معنا که ظاهر آن در نمای جانبی بیشتر در بر گیرنده خطوط و المانهای چارجر نسل ششم اما در ترکیب با ساختار چارجرهای کوپه کلاسیک (نسل اول تا سوم) است. نمای جلو پیرو چارجر ۱۹۶۹ و ۱۹۷۰، دارای جلوپنجره بسیار باریک با سیستم روشنایی ادغام شده در آن و از نوع مخفیشونده است. همچنین جلوپنجره خودرو در بر گیرنده اسپویلر مخفی R-Wing است که در ترکیب با فرورفتگیهای روی کاپوت (الهام گرفته از چارجر نسل هفتم) در بخش ارودینامیک و کاهش مقاومت در برابر هوا، نقش بسیار پررنگی بازی میکند.
نمای جانبی خودرو با ریمهای ۲۱ اینچی آلیاژی با طراحی بسیار خاص شکافدار و البته ساختار بسیار متمایز و بسیار کشیده سقف تکمیل میشود، اما فاقد خطوط جانبی همیشگی مدل چارجر روی دربها است که غیبت آنها در یک خودرو مدرن که الهامی بسیار قوی از مدلهای پیشتر از خود گرفته است، بسیار عجیب به نظر میرسد.
بخش انتهایی خودرو با چراغهای پیوسته عقب، سبک طراحی چارجر نسل اول را به دنبال دارد، هر چند که استفاده از چراغهای پیوسته در عقب مدل چارجر جدا از نسل اول، در نسل هفتم (نسل پیشین) نیز با قدرت استفاده شده بود.
طراحی داخلی
نمای داخلی خودرو با توجه به تعلق آن به کلاس خودروهای مفهومی، بسیار فضایی و با الهامگیری مستقیم از جتهای جنگنده انجام شده است. نمایشگر لمسی سیستم مولتی مدیا میانه داشبرد با ابعاد ۱۲.۳ اینچ و نمایشگرهای پشت فرمان از نوع LCD با ابعاد قابل توجه ۱۶ اینچ است که با یک نشانگر بازتاب بینهایت (HUD) با ابعاد ۳.۰ در ۸.۰ اینچ، در القای احساس مدرنیته کم نمیگذارد. تمامی ادوات کنترلی به منظور دسترسی سادهتر و القای حس اسپرت سواری، به صورت راننده محور (همانند هواپیمای جنگنده) رو به راننده قرار گرفتهاند و نورپردازی انتزاعی قرمز رنگ، تکمیلکننده المانهای داخلی این ابر خودرو الکتریکی است.
یکی از بزرگترین تمایزهای نمای خارجی و داخلی چارجر دیتونا SRT مفهومی، استفاده از لوگو جدید بَنشی (Banshee/در افسانه ایرلندی: یک روح زنانه که نوید مرگ میدهد) تزئین شده است که با لوگوهای ثبت شده پیشین داج، نظیر هلکت، ردآی (Redeye) و دیمِن همخوانی بسیار خوبی دارد. از آن مهمتر، بازگشت لوگو فِرَتزاگ (Fratzog) یا همان مثلث قوسدار سه گوشه کرایسلر در دوران وینتج و کلاسیک به خط تولید محصولات جدید کرایسلر است که همزمان با این خودرو مفهومی به صورت رسمی رونمایی شده است. این مثلث نماینده سه فاکتور قدرت، دقت و برتری است که بیانگر و معرف ذات برند دوج و محصولات آن است.
این لوگو در نمای جلو خودرو و روی جلوپنجره، وسط چراغهای عقب و وسط کاپ هر چهار چرخ نقش بسته است. همچنین به منظور نشان دادن دخالت سنگین مهندسان تیم SRT، لوگو رسمی این شرکت نیز در بخش میانی غربیلک فرمان نشسته است که به همراه سیستم نورپردازی انتزاعی نمای داخلی به رنگ قرمز میدرخشد.
سخن نهایی
موج الکتریکی شدن که از پیشرفت تکنولوژی و نیاز روز بازار خودرو جهان در این صنعت به راه افتاده است، به مزاق بسیاری از علاقهمندان این صنعت خوش نمیآید. حقیقت حرکت به سمت خودروهای الکتریکی و هیبرید، حقیقتی غیر قابل اجتناب است و در واقع نسل امروزی انسانها احتمالا آخرین افرادی خواهند بود که سلطنت پیشرانههای بنزینی به خودروهای برقی را به چشم دیدهاند.
صنعت خودرو در اوایل ۱۹۰۰ با خودروهای برقی آغاز شد، اما ویژگیهای برتر خودروهای سوخت فسیلی، به مدت بیش از ۱۲۰ سال راه را برای توسعه خودروهای برقی بسته بود. امروز پس از گذر بیش از یک قرن، حالا کم کم شاهد بازگشت نیروی الکتریسیته (و احتمالا نیرو اتمی) به صنعت خودروسازی هستیم. فرایند غلبه نیرو الکتریسیته بر سوخت فسیلی، احتمالا بیش از دو دهه زمان میبرد، اما پس از آن نیز، یاد و خاطره خودروهای خوش صدا و پرتوان سوخت فسیلی از یاد ما نخواهد رفت.
نویسنده: شهاب انیسی