تصور میکنم بتوان گفت که حدود ده سال پیش، ایران داغترین و بزرگترین بازار واردات خودرو در تاریخ خود را تجربه میکرد. بازاری مملو از رقبای نوظهور کرهای در جدال با برندهای مطرح ژاپنی و اروپایی. وارداتی تقریبا آزاد در حجم قابل توجه که متاسفانه رفته رفته و با وضع برخی قوانین محدود کننده و عجیب و غریب، کم کم رنگ باخت و روز به روز از زرق و برق و تنوع آن کاسته شد تا اینکه تیشهای بزرگ به ریشه آن خورد و امروز فرصت خوبی برای جولان خودروهای مونتاژ داخلی چینی فراهم شده است.
در نتیجه اگر امروز به بازار خودروهای وارداتی 10 سال پیش ایران نگاه کنیم، خوشبختانه هنوز برخی گزینههای وارداتی ارزشمند را در بازار دست دوم شاهد خواهیم بود که امروزه قیمت معقولتری به همراه دارند. البته واژه معقول برای توصیف قیمت گذاری خودروها در شرایط فعلی اقتصاد کشور به هیچ عنوان واژه درست و منطقی به حساب نمیآید، اما اگر قیمت خودروهای صفر کیلومتر چینی و تولید داخل را نیز در جدول مقایسه قرار دهیم خواهیم دید که برخی خودروهای دست دوم بازار ایران هنوز هم قیمتی توجیهپذیر دارند.
پیش از آن که همه خودروهای جهان حتی در بازار ایران، تا این اندازه رو به کوچک و جمع و جور شدن بگذارند، شاهد واردات خودروهای کراس اوور سایز متوسط به بازار کشور بودیم. خودروهایی که از نظر ابعاد و توان فنی پیشرانه برای زندگی روزمره، به واقع کاربردی و از دیدگاه سواری واقعا لذت بخش بودند. کشور کره که در حدود یک دهه پیش با زور و قدرت بسیار زیاد خود را در بازار جهانی جا میکرد، با هیوندای ix55 معرف به وراکروز (Veracruz) به بازار ایران راه یافت تا با کراس اوور محبوب دیگر بازار ایران با نام RX350 از ساختههای لکسوس ژاپن رو در رو شود.
ریشه شناسی، دلبرهای خاور دور
لکسوس کراس اوور سری RX خود را در کلاس کراس اوورهای لوکس کوچک، از سال 1998 روانه بازار کرد. نسل اول این خودرو تا 2003 در خط تولید قرار داشت و نسل دوم با افزایش حجم و تغییرات بارز طراحی مواجه شد تا از آن پس به کلاس کراس اوورهای سایز متوسط تعلق یابد. استقبال رو به رشد بازار جهانی از کلاسهای مختلف کراس اوور در اوایل قرن بیست و یکم باعث شد سری RX لکسوس با فروش قابل توجهی مواجه شده و به عنوان یکی از کلیدیترین محصولات وقت این برند در بازار جهانی شناخته شود.
نسل دوم RX با کد تجاری کامل RX350 به عنوان قدرتمندترین سری این خودرو تولیدی از سوی نماینده رسمی واردات محصولات تویوتا به ایران، یعنی شرکت ایرتویا به کشور راه یافت اما مدلی که بازار ایران را قبضه کرد نسل سوم RX350 با کد شناسایی فنی AL10 بود که بین سالهای 2009 تا 2015 روانه بازار جهانی شد. این مدل در دو نسخه پایه و فول و البته نسخه فیس لیفت شده به بازار کشور راه یافت اما به منظور قیاس عادلانهتر، نسخه پیش از فیس لیفت آن را در مقابل رقیب کرهای آن قرار خواهیم داد.
هیوندای مدل ix55 را تنها در یک نسل بین سالهای 2006 تا 2015 و با نام دوم وراکروز (Veracruz) روانه بازار کرد. این کراس اوور در ابعادی بزرگتر از سانتافه با پیشرانهای بزرگتر به تولید رسید تا جانشین مدل تراکان (Terracan) باشد اما در بازار جهانی هیوندای چندان موفق جلوه نکرد و به ناچار با نسخه محور بلند سانتافه، با نام مکسکروز جایگزین شد اما خوشبختانه در بازار ایران به عوان کراس اووری محبوب شناخته میشود.
طراحی، خامی ix55 و پختگی RX350
با اشتراک پلتفرم با نسل دوم (پلتفرم K تویوتا)، نسل سوم RX المانهای طراحی بسیار زیادی را با نسل دوم خود به اشتراک گذاشته است. در نتیجه ساختار پنج در کوپه مانند بدنه با شیب نسبتا تند سقف در بخش انتهایی، مخصوصا در نمای جانبی شباهت بسیار زیادی با نسل دوم دارد. با این حال طراحی متمایز چراغهای جلو و عقب و جلو پنجره نوید از زبان جدید طراحی لکسوس میداد که در بسیاری از محصولات تولیدی آن دوران این برند به اشتراک گذاشته شد.
چراغهای جلو حالا تیزتر و کشیدهتر بود که در نسخه فول با زیرسپرهای اسپرت همخوانی بیشتر و جلوه زیباتری داشت. چراغهای عقب به طراحی لوزی با گرافیک زیبا تغییر شکل داد تا هماهنگی آن با اجزا بدنه به اوج خود برسد. نمای جانبی بسیار مینیمال اما زیبا، با یک خط شانه مخفی و یک فرو رفتگی در بخش دامن در کنار زاویه تند لچکی عقب کامل میشود. البته این سبک طراحی به وضوع جای ارتقا داشت و دور از انتظار نبود که با گذر زمان، لکسوس نسخه به روز شده RX را در سال 2013 روانه بازار جهانی کند که در بازار ایران نیز موجود است. نسخه فیس لیفت با طراحی جدید جلو پنجره و گرافیک نوین چراغهایی عقب و جلو به مراتب زیبایی و همخوانی بیشتری با محصولات روز بازار جهانی آن دوران دارد.
ix55 اما در آن دوران منطبق با سبک طراحی وقت هیوندای قلم خورده بود. خودرویی مملو از زوایای نرم و و قوسهای ملایم که ابعاد بزرگتر خارجی آن در مقایسه با سایر محصولات وارداتی هیوندای در ایران، حتی سانتافه، به سادگی به چشم میآمد. شاید نتوان ix55 را کراس اووری جذاب یا زیبا دانست اما باید به تناسب طراحی اجزا بدنه و سبک طراحی میانهرو آن نمره قبولی داد. جذابیت المانهای طراحی خارجی ix55 به نوعی به طراحی جنسیس سدان نزدیک است. به همین دلیل دیدن سبک طراحی نمای جلو (چراغها و جلو پنجره) شبیه به جنسیس سدان چندان جای تعجب ندارد اما باید پذیرفت که از دیدگاه طراحی نمای خارجی، مدل سانتافه پختگی بیشتری داشت و عجیب نیست که با شکست پروژه ix55 در بازار جهانی، این سانتافه محور بلند، گرند یا مکسکروز بود که جای آن را گرفت.
مقایسه دو خودرو از دیدگاه ابعاد خارجی نشان میدهد که ix55 در طول به اندازه 70 میلیمتر، در عرض برابر با 50 میلیتر و در ارتفاع معادل با 87 میلیمتر بزرگتر از RX350 است و این تفاوت در ظاهر دو خودرو نیز به شکل بارزی محسوس است.
نمای داخلی، رادیکالیزم RX350 و میانهروی ix55
طراحی نمای داخلی محصولات لکسوس تقریبا از ابتدا به رادیکال گرایی مشهور بوده است. در نتیجه جای تعجب ندارد که نمای داخلی لکسوس RX350 نسل سوم نیز رویهای مشابه در پیش گرفته باشد. در نتیجه نمای داخلی این خودرو از داشبردی نامتقارن و نسبتا مدرن بهره میگیرد که خطوط نامتقارن و تمایز تریمهای به کار رفته در آن بسیار جلب توجه میکند. بخش میانی داشبرد با شیبی ملایم به کنسول میانی و سمت شاگرد متصل میشود. اهرم دنده بر میانه داشبرد قرار دارد که به خودی خود طراحی جدیدی محسوب نمیشود اما تنها از سوی برخی خودروسازان جهانی در برخی مدلهای بسیار محدود به کار گرفته شده است و از این رو بر رادیکال گرایی نمای داخلی این خودرو میافزاید. نمایشگر سیستم مولتی مدیا در عمق بالاترین نقطه داشبرد جای گرفته است و زیر آن ادوات کنترلی سیستم مولتی مدیا و سیستم تهویه در تریمی با رنگ و طراحی متمایز قرار گرفته است که عادت کردن به آن کمی زمان میبرد و برای سلیقه مشتریان این خودرو میتواند کمی چالش برانگیز باشد.
غربیلک فرمان از نوع سه شاخه است و نشانگرهای پشت آن هرچند از چهار دایره سنتی تشکیل شدهاند اما سبک نورپردازی و طراحی جذاب و چشمگیری به همراه دارند. استفاده محدود لکسوس از تریم طرح چوب (یا مشکی پیانویی وابسته به نوع تریم) و انواع تریم دو رنگ، جلوه نمای داخلی این خودرو دوستداشتنی را تکمیل میکند.
در مقابل هیوندای ix55 از طراحی نمای داخلی بسیار میانهرو و منطبق با دوران بهره میگیرد. طراحی خاصی که المانهای اصلی آن را تقریبا میتوان در تمامی محصولات تولیدی هیوندای در آن دوران شاهد بود. داشبرد خودرو کاملا قرینه است و چیدمان تمامی ادوات و کلیدهای کنترلی دقیقا به سادهترین شکل ممکن در تقارن کامل با میانه داشبرد در اتصال با کنسول میانی انجام شده است. تریم طرح چوب وظیفه جداسازی بخش بالایی و پایینی داشبرد را در ترکیب با تریم داخلی دو رنگ عهدهدار است. فرمان چهار شاخه با طراحی مشترک با سایر مدلهای هیوندای در ترکیب با نشانگرهای بسیار ساده سه قلو پشت آن ظاهری معاصر و کاملا محافظکار به ix55 میدهد که در بازار ایران معمولا با صفت “پیرمردی” معرفی میشود.
از دیدگاه زیبایی طراحی نمای داخلی باید نمره برتری را به RX داد که از دیدگاه نوآوری و همخوانی بیشتر با زمان، در جایگاه برتری میایستد. در مقابل ix55 طراحی قابل قبولی به همراه دارد که میتوان با آن کنار آمد اما باید پذیرفت که نمای داخلی آن امروزه جلوهای قدیمی به همراه دارد.
فضای محفظه بار استاندارد RX نسل سوم به دلیل داشتن شیب تند سقف در بخش عقب تنها محدود به 1130 لیتر است. این فضا در ix55 به دلیل داشتن سه ردیف صندلی (ظرفیت حمل 7 سرنشین) تنها برابر با 380 لیتر است. صندلیهای ردیف سوم معمولا برای مسافتهای کوتاه یا حمل سرنشینان نوجوان کاربرد بیشتری خواهد داشت در نتیجه با خواباندن ردیف سوم صندلیها، این فضا قابلیت ارتقاء به حجمی دقیقا برابر با حجم استاندارد RX را دارد. جالب اینجاست که حداکثر ظرفیت حمل بار در هر دو خودرو در صورت خواباندن تمام صندلیها برابر با 2265 لیتر خواهد بود.
مشخصات فنی، شباهت از جنسی متفاوت
هر دو خودرو مورد بررسی با پیشرانههای V6 تنفس طبیعی (فاقد توربو یا سوپرچارجر) از نوع 24 سوپاپ به بازار ایران راه یافتند که از قضا قدرتمندترین پیشرانههای ارائه شده در تریمهای تولیدی هر دو گزینه به شمار میآیند. تفاوت آنجا است که پیشرانه ix55 با کد شناسایی لامبدا V6،حجمی برابر با 3.8 لیتر دارد که با پیشرانه جنسیس کوپه و جنسیس سدان وارداتی بازار ایران مشترک است. این پیشرانه میتواند قدرتی برابر با 260 اسب بخار در دور 6000 و گشتاوری معادل با 350 نیوتون.متر در دور 4500 تولید کند.
در مقابل پیشرانه RX350 با کد شناسایی 2GR-FE همانطور که از نامش برمیآید، 3.5 لیتر حجم دارد و توانی معادل با 275 اسب بخار در دور 4200 و گشتاوری معادل با 350 نیوتون.متر در دور 4700 در اختیار راننده قرار میدهد. اگرچه پیشرانه RX350 اندکی سرحالتر از پیشرانه ix55 است اما باید در نظر داشته باشید که خروجی خود را در دوری بالاتر از دور موتور هیوندای ارائه میدهد.
هر دو خودرو به سیستم انتقال نیرو شش سرعت اتوماتیک دو دیفرانسیل مجهز هستند اما توان دستیابی RX350 به سرعت 100 کیلومتر بر ساعت از حالت سکون برابر با حدود 7.5 ثانیه است درحالی که ix55 برای دستیابی به این سرعت حدود 8.5 ثانیه زمان نیاز دارد. این اختلاف در شتابگیری دو خودرو را باید در سه عامل سرزندهتر بودن پیشرانه RX350، کوچکتر بودن ابعاد خارجی و کمتر بودن وزن ( حدود 50 کیلوگرم سبکتر از ix55) آن جست و جو کرد که در رانندگی کاربردی روزمره به سادگی قابل چشم پوشی است.
با این حال حمل وزن کمتر برای RX350 به معنای داشتن میانگین مصرف سوخت کمتر برابر با حدود 10.5 لیتر در هر 100 کیلومتر است که این مقدار برای ix55 به 12.5 لیتر در هر 100 کیلومتر میرسد. باید توجه داشته باشید که با داشتن وزنی نزدیک به 2 تن برای هر دو خودرو، درصورت رانندگی پرفشار و پرشتاب، مخصوصا به هنگام حمل ظرفیت کامل بار و سرنشین، مصرف سوخت به سادگی از مرز 15 لیتر در هر 100 کیلومتر برای هر دو گزینه عبور خواهد کرد.
سخن نهایی
هر دو خودرو مورد بررسی این مقاله از بهترین گزینههای وارداتی کلاس کراس اوورهای سایز متوسط پرتوان موجود در بازار دست دوم بازار خودرو ایران هستند. با این حال تجهیز آنها به پیشرانه قدرتمند V6 و سیستم انتقال نیرو دو دیفرانسیل نه به معنای توان آفرود و بیراهه نوردی، بلکه به منظور ارائه پایداری و کشش بیشتر در مسیرهای ناهموار و نامطلوب (برفی و بارانی) به هدف ارائه سواری ایمنتر و لذتبخشتر است.
ابعاد بزرگتر ix55 میتواند برای خانوادههای پرجمعیت و مسافرتهای طولانی به مراتب مناسبتر از RX350 باشد اما نباید از یاد برد که محصولات کرهای نظیر هیوندای از دیدگاه لوکسگرایی و کیفیت تولیدی و فنی قادر به رقابت با محصولات ژاپنی چون لکسوس نیست. از این رو در دراز مدت، حساسیت مشتریان بازار دست دوم بر سلامت مجموعه فنی خودروهای کرهای وهزینههای نگهداری آنها معمولا موجب سرد شدن بازار دست دوم آنها میشود.
البته نباید از یاد برد که اگر گزینه مورد انتخاب یک ix55 کم کارکرد باشد، با داشتن قیمتی اقتصادیتر (در مقایسه با لکسوس RX350) ارزش خرید آن میتواند بیشتر از لکسوس باشد. اهمیت موضوع در انتخاب این دو گزینه حصول اطمینان از سلامت مجموعه فنی است. جز این مهم، انتخاب نهایی به فاکتورهایی چون اعتبار برند، سلیقه شخصی و قیمت نهایی وابسته خواهد بود.
نویسنده: شهاب انیسی