مقایسه تارا V1P دستی با دنا پلاس ۶ سرعته دستی EF7P

خودروسازان دولتی ایران، بخصوص ایران خودرو و سایپا تلاش بسیار زیادی می‌کنند تا محصولات خود را در طیفی متنوع طراحی و تولید کنند، اما بر اساس وجه اشتراک بسیار زیاد میان گزینه‌ها که بازه قیمت اقتصادی یکی از مهم‌ترین آن‌هاست، معمولا در زمان فروش خودرو فاصله میان این خودروها به اندازه‌ای کم می‌شود که بعضا مشتری نهایی را به یک دوراهی می‌کشاند.

به عنوان مثال در قیاس رودرروی دو خودرو تارا دنده دستی با نام دقیق‌تر تارا V1P یا تارا V1 پلاس و دنا پلاس دستی ۶ سرعته با موتور EF7P، کدام گزینه را انتخاب می‌کنید؟ نمونه نوین‌تر با ظاهر متمایز تارا و پیشرانه TU5P خوش‌نام یا دنای قدیمی و شناخته‌شده با پیشرانه بهبودیافته EF7 قدیمی؟

مقایسه طراحی ظاهری تارا V1P با دنا پلاس دستی EF7P

تارا با کد شناسایی فنی K132، یکی از جدیدترین محصولات ایران خودرو است که روی پلتفرم ملی IKP1 سوار شده است که در حقیقت از پلتفرم مشترک با پژو ۳۰۱ یا همان پلتفرم PF1 گروه خودروسازی پژو-سیتروئن سابق و در راستای قرارداد برجام الهام گرفته است.

با این وجود نگاهی به پوسته بیرونی تارا بیندازید تا تلاش‌های شرکت خودروسازی دولتی ایران خودرو در راستای دستیابی به سبک طراحی متمایز و نوین را در بدنه این خودرو ببینید. شاید برای اولین بار در تاریخ این خودروساز باشد که محصولی تولید انبوه تا این اندازه از تناسبات هندسی معقول در فرم اجزای بدنه بهره می‌برد.

تقریبا تمامی قسمت‌های بیرونی اتاق با یکدیگر در تناسب هستند و به جز عرض نسبتا کم خودرو، تقریبا ایراد بصری بارز دیگری در طراحی آن دیده نمی‌شود. به جز آن که زبان کلی طراحی این خودرو کمی قدیمی و بیشتر در تناسب با دوران عرضه نسل دوم کیا سراتو (سراتو TD/معروف به سراتو سایپایی) در سال‌های نزدیک به ۲۰۱۰ است.

چراغ‌های باریک جلو و ساختار سنت‌شکن و نسبتا پیچیده زیر سپرها جلوه بصری تازه‌ای به همراه داشته و گرافیک طراحی سیستم روشنایی چراغ‌های عقب نیز با الگوبرداری از زبان طراحی روز صنعت خودروسازی جهان، به‌صورت یکپارچه و پیوسته افقی طراحی شده است. اما به صورت کلی، نمای بیرونی تارا بیش از حد ساده و بی‌آلایش جلوه می‌کند و به درستی به یک سدان سایز کامپکت کاملا اقتصادی تعلق دارد.

دنا پلاس در مقابل خودرویی با طراحی بسیار نزدیک به خانواده سمند است. این موضوع نه صرفا یک ادعا بلکه حقیقتی غیر قابل انکار است چرا که طراحی دنا پلاس در حقیقت یک فیس‌لیفت سنگین یا فیس‌لیفت ماژور (Major Facelift) برای خانواده سمند به حساب می‌آید.

از آن‌جایی که با معرفی دنا، خانواده سمند از سبد محصولات ایران خودرو کنار گذاشته نشد، نسخه پلاس آن تنها جانشین نمونه دنا معمولی شد تا سمند و خانواده وابسته به آن (نظیر سورن) همچنان حضور بر خط تولید را تجربه کنند.

اما دنا و نسخه فیس‌لیفت‌شده آن با نام دنا پلاس با داشتن خط شخصیت جانبی اوریب بر روی بدنه و گرافیک متفاوت چراغ‌های جلو، طراحی ظاهری بسیار متمایز با خانواه سمند داشت و عنوان یک خودرو نوین و کاملا متفاوت برازنده آن بود.

اما مشکل اصلی دنا پلاس درست همانند مشکل تارا، عدم تناسب سبک و زبان طراحی آن با استانداردهای روز جهانی بود. به این تعبیر که هنگام عرضه دنا و دنا پلاس به بازار، درست همانند زمان عرضه تارا به خیابان‌های کشور، این خودروها از دیدگاه تازگی سبک طراحی به مراتب عقب‌تر از صنعت خودروسازی بین‌الملل قرار داشتند. در نتیجه با وجود جدید بودن ظاهر این خودروها برای بازار خودرو ایران، نمای بیرونی آن‌ها قدیمی، از مد افتاده و بیش از حد رایج جلوه می‌کرد.

مقایسه طراحی داخلی تارا دستی V1 پلاس با دنا پلاس ۶ سرعته دستی

داستان طراحی کابین تارا هم دست کمی از ساختار بیرونی آن ندارد. متریال به‌کاررفته در داشبرد ترکیبی از پلاستیک سخت و نرم و تریم مشکی و نقره‌ای‌رنگ است که بیننده را به سرعت به یاد اولین حضور خانواده تندر ۹۰، ساندرو و خانواده برلیانس در ایران می‌اندازد.

فرمان خودرو از نوع D-Cut سه‌شاخه و نشانگرهای کلاستر از نمونه آنالوگ دایره‌ای سنتی است، اما کابین خودرو با شباهت بسیار زیاد به محصولات صنعت خودروسازی کشور چین یا اروپای شرقی در آستانه دهه ۲۰۱۰، به سرعت حس و حال اقتصادی، ارزان‌قیمت و کم‌کیفیت را تداعی می‌کند. بسیار جالب توجه است که خودروسازان دولتی ایران به هیچ عنوان در راستای ارائه تریم رنگی برای فضای کابین خودروهای خود استفاده نمی‌کنند. در صورت استفاده نیز این رنگ یا از طیف خاکستری-توسی یا کرم-بژ است که ترکیبی بسیار قدیمی و متعلق به سال‌های اول دهه ۲۰۰۰ بازار بین‌الملل به حساب می‌آید. ازاین‌رو کابین خودروهای اقتصادی بازار ایران از ساخته‌های خودروسازان دولتی کشور معمولا بسیار بی‌روح، یادآور المان‌های معماری بروتالیسم و دوران جنگ سرد در شوروی سابق و اروپای شرقی است.

البته کابین دنا پلاس از دیدگاه کیفیت متریال به‌کاررفته در برابر تارا همچنان چنگی به دل نمی‌زند، اما نکته مهم در سبک ساختاری کابین دنا پلاس، تناسب المان‌های آن با زمان عرضه این خودرو به بازار کشور است.

زمانی که دنا پلاس روانه بازار کشور شد، هویت اقتصادی و ریشه قدیمی و مشترک آن با دنا، سرنشینان را با غربیلک فرمان چهارشاخه و طراحی عمودی میانه داشبرد در اتصال به کنسول میانی آماده کرده بود.

استفاده از تریم طرح چوب مصنوعی در تزئینات کابین مخصوصا در نمونه دارای تریم داخلی دو رنگ بژ-مشکی، هویتی فراتر از آنچه در آن دوران از یک خودرو اقتصادی از ساخته‌های ایکو انتظار می‌رفت را به سرنشینان هدیه می‌داد. اگرچه این تریم تزئیناتی از دیدگاه کیفیت مونتاژ بسیار فاجعه‌بار بود و به سرعت به صدا می‌افتد، اما حداقل از دیدگاه بصری و به‌عنوان یک خودرو قدیمی‌تر از تارا، اندکی زیباتر جلوه می‌کند.

فراتر از موضوع زیبایی‌شناسی، آنچه به شکلی واضح در میان این دو گزینه متمایز است، اختلاف قابل توجه حجم صندوق تارا به اندازه ۱۴۰ لیتر بیشتر از فضای ۵۰۰ لیتری دنا پلاس است. فضایی که در کاربری بین شهری برای خانواده‌ها بسیار مفید واقع خواهد شد. این در حالی است که فاصله محورهای تارا اندکی از دنا پلاس کوچک‌تر است. این مهم به معنای فضای پای یکسان یا اندکی کوچک‌تر در فضای نشیمن ردیف دوم تارا است که از ارزش صندوق بزرگ آن می‌کاهد.

مقایسه مشخصات فنی تارا دستی V1P با دنا پلاس دستی ۶ سرعته EF7P

تارا V1P دستی از پیشرانه ارتقایافته اما کاملا شناخته‌شده TU5P بهره می‌گیرد. پیشرانه‌ای که تغییرات اعمال‌شده بر آن نه برای بهبود راندمان، بلکه بهبود طول عمر و دوام پیشرانه و همچنین ارتقای میزان مصرف سوخت و کاهش از حجم آلاینده‌های تولیدی است. پیشرانه TU5P در حقیقت همان پیشرانه‌ای است که سایپا آن را با نام ME16 معرفی می‌کند. هر دو پیشرانه نمونه‌های ایرانیزه از تغییرات اعمال‌شده بر پیشرانه TU5 از سوی گروه خودروسازی پژو-سیتروئن در سال ۲۰۱۳ هستند که در اروپا با نام EC5 شناخته می‌شود.

در نتیجه پیشرانه TU5P از دیدگاه توان و گشتاور خروجی حرف چندانی برای گفتن نداشته و عملکردی بسیار مشابه به TU5 قدیمی دارد. اما نکته مهم در تارا V1P دنده دستی استفاده از گیربکس جدیدتر دارای یک ضریب دنده بیشتر (نمونه ۶ سرعت به‌جای ۵ سرعت به‌کاررفته در تیپ V1) است.

دنا پلاس در تیپ EF7P، همان‌طور که از نامش پیدا است، از پیشرانه ارتقا یافته EF7 پلاس بهره می‌گیرد. تغییرات اعمال‌شده بر این پیشرانه جدید در مقایسه با نسخه قدیمی‌تر EF7 درست همانند TU5P به منظور بهبود میزان آلایندگی و مصرف سوخت انجام گرفته و از دیدگاه خروجی بهبود چندانی در اعداد آن دیده نمی‌شود.

هر دو پیشرانه TU5P و EF7P به‌کاررفته در دو سدان سایز جمع و جور مورد بررسی، دارای مصرف متوسط سوخت بهتر و میزان آلایندگی کمتر هستند که حاصل اعمال اجباری قوانین ۸۵گانه صنعت خودروسازی کشور است. اما استفاده از گیربکس ۶ سرعت دستی جدید در دنا پلاس EF7P نیز ضمن افزایش شباهت‌های فنی میان دو خودرو، رقابت میان این دو گزینه را دشوار‌تر می‌کند.

هر دو پیشرانه در بازار ایران بسیار شناخته‌شده و محبوب هستند، اما اعتباری که خانواده TU5 در صنعت خودروسازی ایران دارد، هرگز نصیب پیشرانه ملی EF7 نشد. بدون تردید مهم‌ترین وجه تمایز میان تارا V1P دنده دستی و دنا پلاس EF7P دستی به مقدار وزن نهایی دو خودرو بازمی‌گردد. به این ترتیب که داشتن وزن نهایی کم‌تر تارا در مقایسه با دنا پلاس (حدود ۱۵۰ کیلو سبک‌تر / تقریبا معادل با وزن دو سرنشین بالغ)، می‌تواند اندک میزان مصرف سوخت بهتر و شاب‌گیری اولیه سریع‌تر را به همراه داشته باشد.

اگرچه از دیدگاه تئوری اختلاف بیان‌شده در میزان مصرف سوخت متوسط تارا در کاتالوگ رسمی دیده می‌شود، اما این اختلاف جزئی در رانندگی حقیقی روزمره قابل چشم‌پوشی است. همچنین باید تاکید کرد که دنا پلاس EF7P به دلیل داشتن پیشرانه‌ای حجیم‌تر، دارای اندک گشتاور بیشتر است که اگرچه در رانندگی روزمره احساس نمی‌‌شود اما بر اساس اطلاعات کاتالوگ رسمی، بهبود شتاب‌گیری اولیه به اندازه ۰.۵ ثانیه را به همراه داشته است. مقداری که ارزش و اهمیت آن در بازار ایران، به مراتب بیشتر از مصرف سوخت بهتر تارا است.

مشخصات کلی

ابعاد و ظرفیت ‌ها

مقایسه آپشن های تارا دستی با دنا پلاس دستی

صنعت خودروسازی ایران به لطف اجباری قوانین جدید استانداردهای ۸۵گانه، با برخی امکانات ایمنی و رفاهی همراه شدند و ازاین‌رو با امکانات پایه بسیاری از خودروهای روز دنیا در اشتراک هستند. به عنوان مثال، قابلیت‌هایی چون کروز کنترل، سیستم کمک ترمز، کنترل حرکت در سربالایی، کنترل کشش و پایداری، نظارت بر فشار باد تایرها، سنسور نور، سنسور باران، سیستم روشنایی در روز، دوربین دنده عقب، فرمان برقی حساس به سرعت، نشانگر تعویض دنده، نمایشگر ۷ اینچ سیستم مولتی مدیا و دو کیسه ایمنی هوا در میان هر دو گزینه مورد بررسی مشترک است.

اما تارا با در اختیار داشن پلتفرم یک خودرو نسبتا جدید اروپایی (جدید به تعبیر بازار ایران) از طراحی استاندارد حفاظت از عابر پیاده برخوردار است و تمام. به این معنا که تارا به عنوان یک محصول بسیار جدیدتر از دنا پلاس، عملا با هیچ ویژگی بخصوصی همراه نیست. نه‌تنها خبری از سانروف یا سقف پانوراما نیست، بلکه حتی صندلی‌های ردیف جلو تارا از نوع دستی است، در حالی که دنا پلاس از صندلی های برقی در بخش جلو کابین بهره می‌گیرد که البته ویژگی قدیمی و قرض‌گرفته‌شده از خانواده سمند است. همچنین تارا تهویه اتوماتیک ندارد، اما دنا پلاس به این آپشن مجهز است.

خرید تارا دستی V1P یا دنا پلاس دستی ۶ سرعته EF7P

ایران خودرو ادعایی مبنی بر لوکس‌تر بودن تارا نسبت به خانواده دنا ندارد. در نتیجه حتی با نگاهی مختصر به قیمت بازار آزاد هر دو خودرو که در بازه تقریبی ۱.۱ تا ۱.۲ میلیارد تومان است، بیندازیم، درمی‌یابیم که تارا دستی V1P نیز همانند دنا پلاس دستی ۶ سرعته EF7P، یک خودرو اقتصادی، اما صرفا با ظاهری متمایز و پلتفرمی جدید‌تر است.

ویژگی‌های رفتاری و توان حرکتی هر دو خودرو نیز تمایز محسوسی با یکدیگر ندارند. اگرچه پیشرانه EF7P از اندک گشتاور بیشتر و شتاب اولیه بهتر بهره‌مند داست، اما هم مصرف سوخت بیشتری به همراه دارد و هم به اندازه پیشرانه TU5P محبوب و شناخته‌شده نیست.

با توجه به نزدیکی بسیار زیاد این دو گزینه به یکدیگر و طراحی ظاهری متمایز و پیشرانه‌های متفاوت، انتخاب نهایی تا ۷۰ درصد به سلیقه خریدار و ۳۰ درصد باقی‌مانده به اعتماد مشتری به پیشرانه منتخب بستگی خواهد داشت. در نتیجه نباید تعجب کرد که تارا با داشتن ظاهر متفاوت و پیشرانه‌ای معتبرتر، با اندک امتیاز بیشتر، پیروز این مقایسه باشد.

نویسنده: شهاب انیسی