برند مرسدس بنز یکی از بزرگترین برندهای خودروسازی در جهان است و کمتر کسی پیدا می‌شود که با نام آن آشنایی نداشته باشد. همه می‌دانند که هیچ برند معروفی بدون یک ذهن یا ذهن‌های بزرگ به موفقیت نمی‌رسد و مرسدس بنز هم از این قاعده مستثنی نیست.
گوتلیب دایملر و کارل بنز بنیان‌گذاران صنعت اتومبیل در اواخر قرن نوزدهم بودند که به کمک یک دیگر، مرسدس بنز کنونی را تشکیل دادند.
کارل بنز، طراح اصلی تاسیس بنز
کارل بنز، یک طراح و مهندس آلمانی بود که در سال ۱۸۴۴ متولد شد. او فرزند جوزفین ویلانت و یک راننده لوکوموتیو به نام یوهان جورج بنز بود و مدتی پیش از ازدواج آن دو به دنیا آمد. زمانی که تنها دو ساله بود، پدرش را از دست داد و مادرش نام او را به کارل فردریک بنز تغییر داد تا یاد پدرش را زنده نگه دارد. او و مادرش از وضع مالی خوبی برخوردار نبودند، اما مادرش تمام تلاشش را کرد تا بنز در شرایط خوبی درس بخواند. او به مدرسه دستور زبان فرستاده شد و نسبت به هم سن و سال‌های خود، هوش و استعداد بیشتری نشان داد. در آخر نیز تحت نظر فردیناند ردتنباخر، بنیان‌گذار علم مهندسی مکانیک، در دانشگاه پلی‌تکنیک درس خواند. او تصمیم گرفت که راه پدرش را ادامه دهد و به سمت مهندسی لوکوموتیو جذب شد. اما از آنجایی که به صورت بالقوه بسیار باهوش بود، توانست در سن ۱۵سالگی و در رشته مهندسی مکانیک وارد دانشگاه کارلسروهه شده و در سن ۱۹ سالگی، یعنی پس از گذشت تنها ۴ سال، فارغ‌التحصیل شود.
با اینکه پس از تحصیلات آکادمیک، ۷ سال را صرف گذراندن دوره‌های حرفه‌ای در کمپانی‌های مختلف کرد، اما به نظر می‌رسید که مناسب کار کردن برای هیچ کدامشان نبود. آن طور که به نظر می‌رسد، بنز برای کمپانی‌های مختلفی کار کرده است؛ به طور مثال، مدت زمانی را به عنوان یک نقشه‌کش در کارخانه ساخت ترازو کار کرد. سپس در سال ۱۸۶۸ تصمیم گرفت به یک کمپانی ساخت پل بپیوندد؛ پس از آن به وینا رفت تا برای مدت کوتاهی در کارخانه تولید آهن کار کند.
او در سال ۱۸۷۱، با فردی به نام آگوست ریتر شریک شد و کارگاه مهندسی کوچکی را به کمک او باز کرد که بنز در آن زمان ۲۷ ساله بود. او سعی می‌کرد یک کالسکه بدون اسب اختراع کند گرچه نتایج این اختراع چندان امیدبخش نبود، اما او تسلیم نمی‌شد.
متاسفانه هیچ چیزی آنطور که باید پیش نرفت و ریتر تبدیل به شریکی غیر قابل اعتماد شد. اما این سختی‌ها ادامه‌دار نبود، زیرا برتا رینگر، نامزد بنز و اولین کسی در تاریخ که با اتومبیل مسافت طولانی را سفر کرد، سهم ریتر را خرید و کسب و کار کوچک آن‌ها دوباره جان گرفت و سال بعد رینگر و بنز ازدواج کردند که حاصل این ازدواج ۵ فرزند بود.
با اینکه در ابتدا شانس با این زوج یار نبود، اما بنز توانست در کارخانه‌ای که متعلق به خودش و همسرش بود، موتورهای جدید بسازد. او پس از تلاش‌های بسیار زیاد توانست یک موتور بنزینی دو زمانه بسازد و در ۳۱ دسامبر ۱۸۷۹، اختراعش را به ثبت برساند. او همچنین توانست اختراعات زیاد دیگری مانند رادیاتور آبی، کلاچ و… را در طول عمرش به نام خود ثبت کند. اولین فروش تبلیغاتی او در پاریس و در سال ۱۸۸۷ صورت گرفت و همین باعث شد در طول یک سال، بتواند بیش از ۵۰ نفر را برای تولید وسیله نقیله سه چرخ خود استخدام کند.
کارل اولین وسیله نقلیه چهار چرخ خود را تحت نام کمپانی بنز، در سال ۱۸۹۳ معرفی کرد. در این مدت، کم و بیش و به طور ناخودآگاه با شخصی که یکی از رقبای او محسوب می‌شد، همکاری دورا دوری داشت که نام او گوتلیب دایملر بود.
بنیان‌گذار کمپانی بزرگ مرسدس بنز به کیفیت خودروهای تولیدی برندش اهمیت ویژه‌ای می‌داد، از این رو با وجود رقابت بالا در بین خودروسازان آلمانی و تولید خودروهای با کیفیت و خاص، بنز اما اتومبیل‌های خاصی به بازار عرضه کرده است. از جمله آن‌ها می‌توان به SLR 300 و یا 300 SL 6.3 شاهکار مرسدس اشاره کرد که به عنوان برخی از ۱۰ مدل برتر مرسدس بنز معرفی و بررسی شده‌اند.
گوتلیب دایملر، نفر دوم مرسدس
دایملر که حدود ۱۰ سال از بنز بزرگ‌تر بود، در سال ۱۸۳۴ متولد شد. او یک مهندس و طراح صنعتی اهل آلمان و همچنین یکی از پایه‌گذاران موتور درون‌سوز در صنعت اتومبیل‌سازی بود. گرچه پدر او نانوا بود، اما پسرش به شدت به مهندسی علاقه داشت. گوتلیب تا سن ۱۳ سالگی، هر ۶ کلاس ابتدایی را پشت سر گذاشت و به مهندسی علاقه‌مند شد؛ در نهایت حدودا ۱۸ ساله بود که تصمیم گرفت زادگاه خود را ترک کند و به مهندسی مکانیک روی آورد. بنابراین تصمیم گرفت در مدرسه استاتگارت ثبت‌نام کند و دوره‌های آموزش پیشرفته هنر صنعتی را بگذراند. دایملر بسیار باهوش و با پشتکار بود به گونه‌ای که حتی در کلاس‌های فوق‌برنامه یکشنبه صبح‌های مدرسه نیز شرکت می‌کرد تا از برنامه درسی خود جلوتر باشد. پس از اینکه توانست در کارخانه R&S کالج مشغول به کار شود، به قدری عملکرد خوبی از خود نشان داد که در سن ۲۲ سالگی، زمانی که R&S شروع به تولید لوکوموتیو کرد، به سمت سرپرست پروژه دست یافت.
او بهبود مهارت‌های خود را به ماندن و کار کردن در کارخانه ترجیح داد، بنابراین به مدت ۲ سال در موسسه پلی‌تکنیک استاتگارت درس خواند تا ماهیت لوکوموتیوهای بخاری را بهتر از گذشته درک کند. در سال ۱۸۶۱ تصمیم گرفت که از R&S به طور رسمی استعفا دهد؛ سپس به پاریس و بعد به لندن رفت تا با بهترین کمپانی‌های مهندسی همکاری کند. برخلاف بنز، او موفق شد در طول عمرش با دنیای خارج از آلمان ارتباط بهتری برقرار کند و افراد بیشتری را بشناسد.
زمانی که تصمیم گرفت در سال ۱۸۶۳ به Bruderhaus Reutlingen بپیوندد، با شریک تجاری خود، ویلهلم مایباخ آشنا شد. در آن زمان مایباخ یک پسربچه یتیم ۱۵ ساله بود. این دو، مخترع‌هایی بودند که هدفشان در زندگی، ساخت موتورهای کوچک و پرسرعتی بود که تقریبا برای هر وسیله نقلیه‌ای قابل استفاده باشد.
همکاری دایملر و مایباخ
حدودا سال ۱۸۷۲ بود که دایملر ۳۸ ساله تصمیم گرفت به همراه مایباخ، برای یکی از بزرگترین سازندگان موتور آن زمان، یعنی Deutz-AG-Gasmotorenfabrik کار کند که آن موقع نیمی از این کارخانه به نیکلاس اتو تعلق داشت. در حالی که مایباخ به عنوان مهندس ارشد مشغول به کار بود، اتو و دایملر تمام تمرکز خود را روی تولید موتورهای گازی گذاشتند.
در سال ۱۸۸۲، او و مایباخ کارخانه‌ای بنا کردند که در آن موتورهای سبک، پرسرعت گازوئیلی با قابلیت سوخت درون‌سوز تولید کنند. این اختراعات که گاهی به کمک هم و گاهی به صورت مستقل صورت می‌گرفتند، باعث شد هر دو آن‌ها از دیگر مخترع‌های زمان خود جلوتر باشند.
سال ۱۸۸۵، آن‌ها یکی از موتورهایشان را روی یک دوچرخه چوبی سوار کردند و اولین موتورسیکلت تاریخ را ساختند.
جالب است بدانید یکی از خودروهای مسابقه‌ای که نیروی خود را از موتور ساخت دایملر می‌گرفت، اولین مسابقه بین‌المللی ماشین‌سواری را برنده شد.
دایملر-بنز چگونه شکل گرفت؟
در واقع کارل بنز و گوتلیب دایملر، هرگز یکدیگر را ملاقات نکردند، اما اختراع‌های جداگانه آن‌ها منجر به ساخت اولین اتومبیل دنیا در سال ۱۸۸۶ شد. دایملر و مایباخ به صورت مستقل از بنز، به دنبال ساخت موتور گازی بودند که نتیجه این تلاش‌ها، اولین موتورسیکلت در سال ۱۸۸۵ بود.
از طرفی دیگر بنز به شدت درگیر پیدا کردن راه حلی برای مشکلات اتومبیل چهار چرخش بود، اما از آنجایی که راهی پیدا نمی‌کرد، تمرکزش را روی ساخت یک سه چرخه گذاشت که در سال ۱۸۸۶ تولید شد.
در همان سال بود که دایملر، رقیب سرسخت بنز، اولین خودروی چهار چرخ جهان را معرفی کرد. او در فکر این بود که موتورهایش را روی قایق‌ها، هواپیما و وسایل نقیله ریلی نیز قرار دهد.
سال‌ها گذشت و هرکدام از این ذهن‌های خلاق، کارخانه‌های مخصوص خود را پایه‌گذاری کردند.
کارخانه بنز Benz & Cie و کارخانه دایملر DMG نام داشت. در طول این سال‌ها، هر دو این افراد محصولات با کیفیتی ارائه دادند، زیرا کیفیت، اصل کار آن‌ها بود. کمپانی بنز توانست مدل «مرسدس» را در سال ۱۹۰۲ به ثبت برساند و نام Mercedes benz را جهانی کند.
پس از گذشت سال‌ها، تلاش بی وقفه دایملر، بنز و همراهانشان و عبور از جنگ جهانی اول، سال ۱۹۲۶ این دو کمپانی با یکدیگر ادغام شدند و نام مشترک دایملر-بنز را انتخاب کردند که در نتیجه این تصمیم، لوگوی فعلی مرسدس بنز متولد شد و شعار «موتور برای زمین، هوا و آب» بوجود آمد.
گرچه با گذشت سال‌ها از فعالیت بی وقفه کمپانی مرسدس بنز می‌گذرد و برخی گمان می‌کنند این برند از طراحی و تولید مدل‌های جدید خسته شده است، اما باید گفت که یکی از جدیدترین مدل‌های این کمپانی که به مرسدس بنز کوپه Mercedes-Benz S-class Coupe معروف است در لیست زیباترین خودروهای ۲۰۱۹ برای خرید قرار گرفته است.
نویسنده: گروه تولید محتوا خودرو45
