مقایسه پژو ۲۰۷ TU3 با پژو ۲۰۷ TU5

پژو ۲۰۷ جزو معدود هاچبک‌های اقتصادی بازار ایران است که سال‌های سال در جاده‌ها جولان داده و همچنان هم طرفداران نسبتا زیادی را در رده قیمتی محصولات نیمه‌اقتصادی به دور خود جمع کرده است. پژو ۲۰۷ ایران خودرو در اصل نسخه فیس لیفت پژو ۲۰۶ است که از سال ۱۳۸۹ پا به بازار ایران گذاشت و به عنوان یک هاچبک تقریبا لوکس‌تر در محدوده قیمتی پایین بازار برای مشتریان خودنمایی کرد.

از سال ۱۳۹۴ پژو ۲۰۷ با برخی جزئیات به‌روزشده مجددا روی خط تولید ایران خودرو قرار گرفت و از آن زمان تاکنون جزو هاچبک‌های محبوب در کشورمان محسوب شده که البته نبود خودروهای وارداتی در رده قیمتی این خودرو، در روند محبوبیت آن تاثیر مستقیم داشته است.

به هر حال این خودرو تا سال ۱۴۰۴ در قالب تیپ‌های مختلف عرضه شده که از جمله آنها می‌توان به پژو ۲۰۷ TU5 و مدل جدیدتر پژو ۲۰۷ TU3 اشاره کرد. پژو ۲۰۷ تیوفایو همان نسخه فابریک این خودرو است که از ابتدا به‌صورت دنده‌ای در بازار ایران موجود بوده اما مدل tu3 در اصل نسخه ضعیف شده پژو ۲۰۷ محسوب می‌شود که به جای موتور ۱.۶ لیتری ۱۶ سوپاپ، از پیشرانه هشت سوپاپ ۱.۴ لیتری نیرو می‌گیرد.

موتور tu3 پیش از این روی پژو ۲۰۶ تیپ ۲ و ۳ به صورت گسترده در ایران عرضه شده بود و حالا روی اتاق پژو ۲۰۷ نصب است. احتمالا برای شما هم این سوال وجود دارد که این دو مدل از پژو ۲۰۷ دقیقا چه تفاوت‌هایی با یکدیگر دارند. برای پاسخ به این سوال به مقایسه پژو ۲۰۷ TU3 با ۲۰۷ TU5 می‌پردازیم و تفاوت‌های آنها را بررسی می‌کنیم.

مقایسه‌ طراحی ظاهری پژو ۲۰۷ TU3 با پژو ۲۰۷ TU5

پژو ۲۰۷ TU3 در اصل نسخه ارزان‌شده با موتور ضعیف‌تر و امکانات محدودتر نسبت به پژو ۲۰۷ تیوفایو فابریک است و اختلاف زیادی در نوع طراحی این دو خودرو وجود ندارد. در واقع ایران خودرو سعی کرده تا همان حس و حال ظاهری پژو ۲۰۷ را که در بازار به عنوان یک هاچبک لوکس‌تر نسبت به تولیداتی همچون کوییک و پژو ۲۰۶ به حساب می‌آید، با مبلغ کمتر به مشتریان با توان مالی پایین‌تر نیز منتقل کند تا آنها هم بتوانند از خرید این هاچبک پرطرفدار بازار، حداقل از لحاظ ظاهری لذت ببرند و پرستیژ اجتماعی خود را کمی بالاتر نشان دهند.

پژو ۲۰۷ روی همان اتاق پژو ۲۰۶ طراحی شده با این تفاوت که چراغ‌ها، سپر، نمای جلو و برخی جزئیات آن تا حدودی تغییر کرده است تا در میدان رقابت با هاچبک‌های جدیدتر بتواند همچنان روی بورس باقی بماند.

ویژگی اصلی این فیس لیفت نسبت به پژو ۲۰۶، برخورداری از کاسه چراغ‌های بزرگ و کمی اغراق‌آمیز است که چهره پژو ۲۰۷ را متمایز کرده و زبان طراحی آن دوران پژو را بیشتر به این محصول انتقال داده است. بدین ترتیب خریداران پژو ۲۰۷ می‌توانند روی جذابیت ظاهری بیشتر ماشین خود در مقایسه با مدل‌های قدیمی‌تر پژو ۲۰۶ حساب باز کنند و البته مجاب شوند که برای خرید آن پول بیشتری هم بپردازند.

به‌طور کلی پژو ۲۰۷ TU3 و TU5 که از لحاظ ظاهری تقریبا یکسان هستند، در مقایسه با محصولات سایپا نظیر کوییک و اطلس همچنان طراحی بدنه زیبا و باوقارتر ارائه می‌دهند. ولی به تدریج این نوع طراحی ظاهری نیز قدیمی شده و جای خود را در بازارهای بین‌المللی به تولیدات جدید پژو نظیر مدل ۲۰۸ داده است که هم از لحاظ زیبایی طراحی و هم از نظر نوع حجم‌پردازی و میزان جوان‌پسند بودن در مقایسه با پژو ۲۰۷ ایران خودرو پیشرفت کرده و ‌نمای بیرونی دلچسب‌تری ارائه می‌دهد.

مقایسه طراحی داخلی پژو ۲۰۷ TU3 با پژو ۲۰۷ TU5

نوع طراحی داخلی پژو ۲۰۷ TU3 نیز نسبت به مدل TU5 دنده‌ای تغییر خاصی نداشته است. البته پژو ۲۰۷‌های قدیمی با موتور تیوفایو از نظر نوع طراحی غربیلک فرمان و برخی دیگر از جزئیات کابین نسبت به مدل‌های فعلی تفاوت داشتند، اما پژو ۲۰۷‌های جدید در مدل‌های tu3 یا tu5 تفاوت چندانی نسبت به یکدیگر ندارند و تقریبا با یک طراحی داخلی به دست کاربران می‌رسند.

البته در صورتی که برخی آپشن‌ها نظیر سیستم کنترل کشش و پایداری یا کروز کنترل روی نمونه‌های قدیمی‌تر پژو ۲۰۷ TU5 نصب نشده باشد، جای دکمه‌های آنها روی داشبورد یا غربیلک فرمان خالی خواهد بود. این در حالی‌ست که ۲۰۷ TU3 به‌صورت استاندارد این تجهیزات را دارد و می‌توان کلیدهای آن را روی داشبورد یا غربیلک فرمان مشاهده کرد.

اما به طور کلی نوع طراحی کابین پژو ۲۰۷ از نمای بیرونی آن هم قدیمی‌تر بوده و بهتر بود که داشبورد آن طی این همه سال تغییر می‌کرد و داشبوردهای جدیدتر با الهام از محصولات جدید پژو می‌توانست روی این اتاق نصب شود، تا هم اصالت خودرو را حفظ کند و هم حس و حال مهیج‌تری برای کاربران پژو ۲۰۷ به وجود آورد.

ولی این اتفاق نیفتاده و پژو ۲۰۷ در تمامی تیپ‌های خود با یک نوع طراحی داشبورد و رودری‌ها به بازار عرضه می‌شود. استفاده گسترده از پلاستیک خشک، طرح قدیمی دریچه‌های تهویه، کیلومتر شمار آنالوگ ازمدافتاده، لیور دنده قدیمی و… از نقاط ضعف طراحی داخلی پژو ۲۰۷ ایران خودرو به شمار می‌روند.

کیفیت متریال استفاده‌شده در این کابین نیز همچون دیگر تولیدات ایران خودرو چنگی به دل نمی‌زند و نمی‌تواند انتظارات را برآورده کند. پلاستیک خشک داشبورد به همراه روکش‌های پارچه‌ای صندلی‌ها در این دو تیپ از پژو ۲۰۷ موجب می‌شود احساس کنید که داخل یک خودروی ارزان قیمت و البته کم‌کیفیت نشسته‌اید.

نقطه ضعف دیگر کابین پژو ۲۰۷ در مقایسه با محصولاتی نظیر خانواده کوییک و اطلس، ردیف دوم نسبتا تنگ و کم فضای آن است که حضور افراد بزرگسال و بلندقد را در این بخش کاملا دشوار می‌کند. به ویژه از لحاظ فضای پا این محدودیت بسیار زیاد بوده و زانوها کاملا به صندلی جلو خواهد چسبید.

صندلی‌های عقب ۲۰۷ حالت نیمکتی دارند که البته در این کلاس و با این رنج قیمت خیلی نمی‌توان به آن انتقاد کرد، اما فرم صندلی‌های جلو با وجود آنکه کمی نسبت به ۲۰۶‌های قدیمی ارگونومی بهتری دارد اما در زمینه میزان حمایت‌گری از بدن سرنشین هنگام دور زدن، خیلی امتیاز بالایی به دست نمی‌آورد؛ در مسافرت‌های طولانی هم باعث خستگی و کوفتگی بدن سرنشین می‌شود.

ناگفته نماند کلیه مدل‌های پژو ۲۰۷ از جمله ۲۰۷ TU3 و tu5 دنده‌ای دارای ظرفیت صندوق عقب یکسان و معادل ۲۴۵ لیتر هستند که نهایتا می‌تواند ۲ الی ۳ چمدان متوسط را در خود جا دهد و برای مسافرت رفتن دو نفره با ارفاق کفایت می‌کند. البته اگر خیلی اهل مسافرت رفتن خانوادگی هستید، به طور کلی توصیه می‌شود که به جای خرید هاچبک به سراغ مدل‌های سدان با صندوق عقب بزرگ بروید.

مقایسه مشخصات فنی پژو ۲۰۷ TU3 با پژو ۲۰۷ TU5

مهم‌ترین و اصلی‌ترین بخش اختلاف میان پژو ۲۰۷ TU3 با ۲۰۷ TU5 در اینجا خود را نشان می‌دهد، یعنی مشخصات فنی و دقیق‌تر بگوییم موتور آنها با یکدیگر تفاوت دارد. همان‌طور که از اسامی این دو مدل مشخص است، این دو هاچبک ایران خودرو با موتورهای tu3 و tu5 پژو قوای محرکه خود را تامین می‌کنند.

موتور TU3 اصولا برای مدل‌های ضعیف‌تر پژو ۲۰۶ در بازار ایران استفاده می‌شد و حالا به پژو ۲۰۷ راه پیدا کرده است. این پیشرانه معادل ۱.۴ لیتر حجم سیلندر دارد و سرسیلندر آن نیز از نوع ۸ سوپاپ است؛ یعنی در هر محفظه احتراق تنها دو سوپاپ دیده می‌شود. همچنین فاصله بین بادامک‌های میل سوپاپ با انگشتی به صورت دستی و با پیچ تنظیم می‌شود و به قول قدیمی‌ها از نوع فیلر دستی است.

این سیستم شبیه پرایدهای قدیمی است و به صورت دوره‌ای باید توسط مکانیک فیلر زده شود تا کارکرد موتور با راندمان و کارایی مناسب خود همراه باشد. تا آنجایی که ما اطلاع داریم اگر پیچ فیلر در این وسط ببرد، باید برای تعمیر این پیچ، کل سرسیلندر باز و پیچ فیلر مربوطه تعویض شود که خودش دردسرهای زیادی دارد و فرایندی در حد تعویض سریع واشر سرسیلندر را می‌طلبد.

همچنین بلوک موتور این خودرو از نوع بوش تر یا جداشونده است، به نحوی که استوانه سیلندر قابل جدا کردن از بلوک بوده و همچون موتورهای xu7 پژو ۴۰۵ جی ال ایکس، می‌توان هنگام تعمیر موتور، سیلندرها را نیز تعویض کرد. از جمله نقاط ضعف این پیشرانه نسبت به موتور تیوفایو علاوه بر قدرت و توان پایین، ضعف بیشتر در برابر سوختن واشر سرسیلندر، تنظیم دستی فیلرها و به طور کلی دوام فنی پایین‌تر است، به نحوی که میزان خرابی آن نسبت به موتور تیوفایو بیشتر برآورد می‌شود.

حداکثر قدرت موتور پژو ۲۰۷ tu3 در بهترین حالت معادل ۷۵ اسب بخار قدرت و ۱۱۸ نیوتن‌متر گشتاور را از طریق گیربکس پنج سرعته دستی به چرخ‌های جلو منتقل می‌کند. این خودرو حدود ۲۸ کیلوگرم از پژو ۲۰۷ تیوفایو سبک‌تر است و تحت شرایط استاندارد ظرف ۱۴.۱ ثانیه با تک سرنشین به سرعت ۱۰۰ کیلومتر بر ساعت می‌رسد.

این در حالی است که پژو ۲۰۷ تیوفایو دارای موتور ۱۶ سوپاپ به قدرت ۱۰۵ اسب بخار و ۱۴۲ نیوتن متر است و با ۱۰۸۷ کیلوگرم وزن می‌تواند شتاب صفر تا صد رسمی معادل ۱۱.۶ ثانیه ارائه دهد. بنابراین واضح است که پژو ۲۰۷ با موتور TU5 عملکرد فنی و توان مهیج‌تری دارد و در شرایطی نظیر شتابگیری، سبقت گرفتن از خودروهای سنگین، عبور از سربالایی‌ها و دیگر موارد که نیاز به قدرت موتور بالاتر است، شما را راضی‌تر نگه خواهد داشت.

اما پژو ۲۰۷ tu3 همچون پژو ۲۰۶های تیپ ۲ و ۳، حرف چندانی در شتاب‌گیری برای گفتن ندارد و زمانی که با ظرفیت کامل سرنشین و صندوق عقب قصد عبور از سربالایی یا سبقت گرفتن دارید، حرص شما را در می‌آورد. البته پژو ۲۰۷ تیو۳ مصرف سوخت کمتری دارد و به صورت ترکیبی معادل ۶.۳ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر بنزین مصرف می‌کند که نسبت به مصرف ۷.۲ لیتری پژو ۲۰۷ تیوفایو، کمی مقرون به صرفه‌تر عمل می‌کند.

باک سوخت هر دو خودرو حدود ۵۰ لیتر ظرفیت دارد و بیشترین سرعت آنها نیز معادل ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت ذکر شده که البته بعید است پژو ۲۰۷ tu3 به این راحتی‌ها به سرعت ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت برسد و نهایتا می‌توان روی سرعت ۱۶۰ تا ۱۷۰ کیلومتر بر ساعت این خودرو حساب باز کرد. اما مدل تیوفایو به راحتی می‌تواند به سرعت‌های بالاتر از ۱۹۰ کیلومتر بر ساعت هم برسد.

ابعاد و ظرفیت ‌ها

مقایسه آپشن ‌های پژو ۲۰۷ tu3 با پژو ۲۰۷ TU5

اصولا این دست از محصولات ایران خودرو آپشن‌های رفاهی ایمنی متنوعی ندارند و با امکانات حداقلی به مشتریان تحویل داده می‌شوند. با این وجود می‌توان انتظار داشت مواردی مثل سیستم‌های کنترل کشش و پایداری، کنترل توقف در سربالایی، سنسور پارک عقب، سنسور فشار باد تایرها، کروز کنترل، نمایشگر لمسی با دوربین عقب و تهویه اتوماتیک در فهرست امکانات مدل‌های جدید این دو خودرو موجود باشد.

البته پژو ۲۰۷ تیوفایو در بسیاری از مدل‌های قدیمی خود فاقد اکثر این امکانات بود. همچنین امکاناتی مثل رینگ آلومینیومی و ترمز کمکی در پژو ۲۰۷ تیوفایو فول آپشن موجود است و ترمز دیسکی عقب نیز برای آن قابل سفارش خواهد بود.

خرید پژو ۲۰۷ tu3 یا پژو ۲۰۷ tu5

با توجه به صحبت‌هایی که در مورد مقایسه این دو مدل پژو ۲۰۷ در این مطلب داشتیم، متوجه شده‌اید که مهم‌ترین تفاوت این دو خودرو در نوع قوای فنی آنها نهفته است. موتور پژو ۲۰۷ tu3 نسبتا ضعیف بوده، شتاب هیجان‌انگیزی به شما نمی‌دهد، در سربالایی‌ها کشش مناسب ندارد، درصد خرابی آن مقداری بالاتر و احتمال سوختن واشر سرسیلندر آن بیشتر است.

ضمن آنکه فیلر یا فاصله بین بادامک و استکانی سوپاپ در موتور tu3 به صورت دستی تنظیم می‌شود و به همین دلیل هم کارایی موتور بعد از مدتی کاهش پیدا می‌کند و نیاز به فیلرگیری دقیق دارد. معمولا مکانیک هم نمی‌تواند مانند تایپیت‌های هیدرولیک اتوماتیک این کار را به صورت دقیق انجام دهد.

اما موتور تیوفایو دارای استهلاک کمتر، دوام فنی بیشتر و قدرت بالاتر بوده و علاوه بر ۱۶ سوپاپ بودن، از سیستم فیلرگیری اتومات یا همان تایپیت هیدرولیک سود می‌برد. در نتیجه در صورت تعویض به موقع روغن، کارایی سیستم فیلرگیری اتومات این خودرو به این راحتی‌ها دچار خدشه نشده و موتور کارایی خود را به این دلیل از دست نمی‌دهد.

از بابت دیگر جنبه‌ها این دو خودرو تقریبا یکسان هستند و به دلیل ارائه طراحی ظاهری مشابه، کابین یکسان و امکانات همسطح، اختلاف چندانی ندارند. هرچند که پژو ۲۰۷ تیوفایو یکی دو مورد تجهیزات بیشتری دارد. نکته مهم این است که قیمت پژو ۲۰۷ tu3 نسبت به مدل tu5 ارزان‌تر است و شاید این مورد بتواند تا حد زیادی کاستی‌های آن را پوشش دهد.

نویسنده: حسین باباپور