مقایسه شاهین اتوماتیک CVT با کی‌ ام‌ سی ایگل

سدان‌های اتوماتیک میان‌قیمت در بازار ایران تنوع بالایی ندارند و صرفاً طی سال‌های اخیر دو سه مورد نظیر دنا پلاس، شاهین CVT و کی ام سی ایگل به همراه یکی دو گزینه دیگر توسط خودروسازان داخلی راهی این بخش از بازار خودرو کشور شدند.

شاهین اتوماتیک CVT با امیدهای فراوان وارد بازار شده اما انتقاداتی به بخش فنی این خودرو وارد است که سایپا سعی کرده در نسخه پلاس آنها را تا حدودی برطرف کند. همچنین ظاهر قدیمی جک J4 باعث شد تا کرمان موتور دستی به سر و گوش آن بکشد و نسخه فیس لیفت این خودرو را با نشان داخلی کی ام سی ایگل به فهرست محصولات خود اضافه کند.

در شرایط فعلی در بازه قیمتی متوسط رو به بالا اگر به سراغ خودروهای اتوماتیک داخلی بروید، احتمال دارد که بین انتخاب کی ام سی ایگل و شاهین اتوماتیک سی وی تی شک و تردید پیدا کرده و یا سوالات زیادی برای شما به وجود بیاید. به همین دلیل این دو خودرو داخلی را که دارای گیربکس اتوماتیک هستند، مقابل همدیگر قرار داده و به مقایسه شاهین اتوماتیک با کی ام سی ایگل پرداخته‌ایم تا به تمامی یا حداقل بخش زیادی از سوالات مشتریان و علاقمندان به این دو سدان خانوادگی مجهز به گیربکس اتوماتیک پاسخ دهیم و ببینیم که هر کدام برای چه مشتریانی مناسب هستند.

مقایسه طراحی ظاهری شاهین اتوماتیک با کی ام سی ایگل

شرکت سایپا به واسطه طراحی و معرفی شاهین توانست بعد از سال‌ها سری در میان سرها بالا بگیرد و از کرده خود پشیمان نشود؛ چرا که طراحی ظاهری شاهین نسبت اکثر تولیدات داخلی زیباتر به نظر می‌رسید و تناسب بیشتر به همراه المان‌های جدیدتر در آن به صورت چشم نوازتر نسبت به اکثر محصولات ملی خودنمایی می‌کند.

شاهین اتوماتیک از سال ۱۴۰۲ وارد بازار شد که قاعدتاً نسبت به نسخه دنده‌ای هیچگونه تغییر ظاهری خاصی نداشته و همان بدنه با همان عناصر را پیش روی ما قرار داده است. طراحی چراغ‌ها و جلو پنجره در نمای جلو به همراه دیگر جزئیات سپر شاهین کاملا متناسب با یکدیگر بوده و اگرچه نسبت به طرح‌های نوین، کمی قدیمی و ساده به نظر می‌آید، اما در بازار ایران همچنان خودروی اقتصادی جذاب از لحاظ ظاهری به شمار می‌رود.

حجم پردازی روی پروفایل‌های جانبی و دیگر نماهای جلو و عقب در شاهین نیز به نحو هنرمندانه صورت گرفته و ظاهری ورزیده و شاید هم تا حدودی عضلانی برای این ماشین خانوادگی به وجود آورده است؛ چین خوردگی‌های روی بدنه و درب کاپوت به خوبی این نکته را به ما نشان می‌دهند.
نمای عقب هم تقریباً همه چیز به طور متناسب فرمدهی شده اما بخش‌هایی از طرح چراغ‌های روی درب صندوق می‌توانست جلوه بهتری داشته باشد.

استفاده از چراغ‌های به هم پیوسته با طراحی ظریف‌تر نیز در این خودرو گزینه‌ای مناسب است که فعلا روی آن پیاده نشده و سایپا ترجیح داده تا همان چراغ‌های دو تکه با طراحی کلاسیک در نمای پشت شاهین اتوماتیک و دنده‌ای خودنمایی کند.

همه این‌ها را گفتیم تا بدانید که شاهین نسبت به اکثر تولیدات داخلی حتی KMC Eagle در شرایط فعلی بدنه زیبا و جذاب‌تری به شما ارائه می‌دهد. کی ام سی ایگل اولین محصول ملی شرکت کرمان موتور بر اساس پلتفرم ps1 بوده و در اصل نسخه به روز شده از جک جی ۴ به شمار می‌رود.

شرکت کرمان موتور سعی کرده تا با به روزآوری المان‌های نمای جلو نظیر طرح داخلی چراغ‌ها و اضافه کردن برخی تزیینات کرومی به همراه باز طراحی سپر، نوعی فرم آینده نگرانه و مطابق با طرح‌های نوین را برای این اتاق نسبتا قدیمی که بی‌شباهت به اتاق هیوندای اکسنت هم نیست، ایجاد کند.بدین ترتیب هم هزینه زیادی روی باز طراحی خودرو صورت نگرفته و هم نمای چهره آن بر اساس طرح‌های نوین به روزآوری شده است. این طراحی چهره اگرچه زیباتر از فرم چهره جک J4 است، اما تناسب زیادی با بدنه ندارد.

فرم چراغ‌های عقب تا حدودی تغییر کرده و گرافیک داخلی جدید به همراه اضافه شدن تزیینات نواری کرومی که دو چراغ را به یکدیگر وصل می‌کنند، از جمله مهمترین اصلاحات نمای پشت کی ام سی ایگل نسبت به جکی جی ۴ محسوب می‌شود. طراحی سپر نیز تا حدودی عوض شده ولی در مجموع نمای پشت ایگل به اندازه نمای جلو تغییرات نداشته است.

بدین ترتیب می‌توان گفت که کی ام سی گل از لحاظ طرح چهره به روزتر و آینده نگرانه‌تر از شاهین دیده می‌شود اما بعید است که مشتریان ایرانی چهره پست مدرن کی ام‌ سی ایگل را به فرم متعارف، زیبا و دلنشین نمای چهره شاهین به همراه بدنه خوش تراش و ورزیده‌تر آن ترجیح بدهند.

با این حال شاید بعضی از مشتریان که به دنبال طرح‌های نوین و آینده نگرانه‌تر هستند و خودرویی با طراحی کمی خاص‌تر و یا غیر تکراری می‌خواهند، طراحی بدنه کی ام سی ایگل را زیبا و گیراتر از شاهین اتوماتیک بدانند. طراحی بدنه کی ام سی ایگل را زیبا و گیراتر از شاهین اتوماتیک بدانند.

مقایسه طراحی داخلی شاهین اتوماتیک با کی ام سی ایگل

فضای داخلی شاهین اتوماتیک نسبت به نسخه دنده‌ای این محصول سایپا خیلی تغییر نکرده و صرفاً اضافه شدن یک نمایشگر بزرگتر نتوانسته فرم داشبورد را آنچنان به روز و مدرن‌تر نشان دهد.
به طور کلی نوع طراحی داشبورد شاهین نسبتا قدیمی بوده و با وجود آنکه با یک خودرو اقتصادی طرف هستیم، بهتر بود سایپا نمای زیبا و مدرن‌تر مشابه برخی خودروهای ارزان قیمت چینی برای داشبورد این محصول در نظر می‌گرفت تا مشتریان استقبال بیشتری از کابین شاهین به عمل آورند.

به نحوی که حضور در این خودرو را با محصولات سطح بالاتر مقایسه کنند، اما با توجه به سابقه ارزان سازی‌های مختلف در خودروسازی ایران، فضای داخلی شاهین اتوماتیک نیز از همین قاعده پیروی کرده و یک داشبورد ساده با طراحی نسبتاً قدیمی و متریال پلاستیکی نه چندان دلچسب راهی بازار کرده است.
تریم داخلی و رنگ پردازی کابین شاهین اتوماتیک نیز اثر چندانی از حس و حال لوکستر بودن را نسبت به گذشته به کاربران این خودرو منتقل نمی‌کند؛ به ویژه که کیفیت پلاستیک‌های خشک داشبورد و رودری‌ها نیز چندان سطح بالا و مرغوب نیست.
در سمت دیگر یکی از مهمترین انتقاداتی که به KMC ایگل وارد شده، عدم تغییر فضای داخلی این خودرو نسبت به جک جی ۴ است. در اینجا با همان داشبورد نسبتاً قدیمی جک جی ۴ روبرو هستیم و بهتر بود که شرکت کرمان موتور برای فضای داخلی نیز یک طراحی متفاوت را ارائه می‌داد تا خریداران این خودرو حس متفاوتی نسبت به جک جی ۴ پیدا می‌کردند و با میل بیشتر به خرید ایگل رو می‌آوردند.
به هر حال اینطور نشده و همان داشبورده نسبتا قدیمی و ساده جک جی ۴ در KMC ایگل نیز مورد استفاده قرار گرفته است. البته طراحی داشبورد نسبت به شاهین تا حدودی تعادل و تناسب بیشتری دارد اما به نظر می‌رسد که باز هم نمای داخلی شاهین نسبت به ایگل زیبا و تا حدودی جذاب‌تر احساس می‌شود.

از لحاظ ارگونومی، دسترسی به کلیدها و مواردی از این دست هر دو خودرو تقریباً در یک رده هستند و می‌توان گفت که راننده یا سرنشین جلو به راحتی به ادوات مختلف دسترسی دارند. تسلط بر نمای جلو در کی ام سی ایگل کمی نسبت به شاهین بهتر احساس می‌شود این قضیه در نمای جانبی نیز قابل احساس بوده که می‌تواند به ابعاد کمی کوچکتر KMC ایگل برگردد.

اما دید راننده در هر دو خودرو نسبت به نمای پشت تا حدی محدود بوده و استفاده از دوربین در این نما راهگشا خواهد بود. مطابق معمول صندلی‌های خودروهای اقتصادی در بازار ایران چندان ارگونومی سطح بالایی ارائه نمی‌دهند و در اینجا نیز با همین پدیده روبرو هستیم با این حال به نظر می‌رسد که صندلی‌های ردیف جلو در شاهین کمی راحتی و حمایتگری بیشتر نسبت به ایگل برای راننده و سرنشین ایجاد می‌کند.

صندلی‌های ردیف عقب نیز مطابق معمول حالت نیمکتی داشته که در مسافرت‌های طولانی و بین شهری می‌تواند تا حدودی آزاردهنده و باعث کوفتگی بدن سرنشین شود.

یکی از نقاط قوت کابین این دو خودرو فضای نسبتا جادار و راحت ردیف دوم آنهاست که افراد بزرگسال با قد متعارف در آن احساس آسایش نسبی خواهند داشت. البته به نظر می‌رسد شرایط در شاهین اتوماتیک بهتر بوده و ردیف دوم این خودرو دارای فضای بزرگتری نسبت به ایگل است.

به‌ویژه فضای پا در سایپا شاهین نسبت به ایگل بزرگتر بوده و افراد بلند قد حضور راحت‌تری در ردیف دوم محصول سایپا خواهند داشت. اما فضای سر در کی ام سی ایگل سیار مناسب بوده و افراد تا ۱۸۵ الی ۱۹۰ سانتی‌متر نیز از این جهت مشکلی نخواهند داشت.

فضای سر برای سرنشین ردیف دوم شاهین هم کافی به نظر می‌رسد و در مجموع می‌توان گفت که اتاق شاهین نسبت به کی ام سی گل بزرگتر و راحت‌تر خواهد بود.

اما اگر صندوق عقب بزرگتری می‌خواهید کی ام سی ایگل بسیار کارآمدتر در این بخش ظاهر شده است؛ چرا که صندوق عقب کی ام سی ایگل حدود ۵۵۰ لیتر ظرفیت دارد و به واسطه دهانه بزرگ با ارتفاع کف نسبتا پایین می‌تواند قرار دادن لوازم سنگین و حجیم‌تر را برای کاربر راحت‌تر کند. این در حالیست که حجم صندوق عقب شاهین اتوماتیک حدود ۴۲۲ لیتر بوده و از این جهت محدودیت‌های بسیار بیشتری نسبت به کاربران ایگل برای قرار دادن لوازم و چمدان‌ها به وجود خواهد آورد.

مقایسه مشخصات فنی شاهین اتوماتیک با کی ام سی ایگل

مشخصات فنی این دو خودرو تا حدودی با هم شباهت دارد؛ چرا که هر دوی آنها با موتور ۱.۵ لیتری چهار سیلندر در کنار یک گیربکس اتوماتیک CVT عرضه شده‌اند. گیربکس‌های سی‌وی‌تی نوعی از جعبه دنده‌های اتوماتیک هستند که بر اساس مکانیزم مخروطی و زنجیر یا تسمه عمل می‌کنند که امروزه در بسیاری از خودروها و البته موتور سیکلت‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند.

این نوع جعبه دنده‌ها، تعویض دنده بسیار نرم و تقریبا غیرقابل احساس دارند و برای مصارفی مثل رانندگی بین شهری و اصطلاحا در سرعت‌های کروز بسیار نرم عمل می‌کنند. اما ایراداتی مثل خرابی زنجیر تایم یا پمپ سی وی تی به اضافه نیاز به افزایش بیش از حد دور موتور برای شتابگیری و رسیدن به سرعت‌های بالا دارند که همین نکته می‌تواند بعضی از مشتریان را از رانندگی با این جعبه دنده‌ها تا حدودی آزار بدهد.

به هر ترتیب در اینجا هر دو خودرو دارای گیربکس اتوماتیک CVT هستند و خوشبختانه قابلیت تعویض دنده به صورت مصنوعی و در حالت تیپ ترونیک نیز برای راننده در نظر گرفته شده است.

اما تفاوت بخش فنی دو خودرو در این است که موتور شاهین از نوع ۸ سوپاپ توربوشارژ بوده و با پیشرانه ۱۶ سوپاپ تنفس طبیعی استفاده شده در کی‌ام سی ایگل فرق دارد.

این پیشرانه از لحاظ ساختاری و فنی همان موتور ام ۱۵ تیبا بوده که با اعمال برخی تغییرات و اضافه شدن سیستم توربوشارژ روی خودرو شاهین نصب شده است. حداکثر قدرت موتور شاهین اتوماتیک برابر ۱۱۰ اسب بخار و بیشترین گشتاور حاصل از آن نیز معادل ۱۷۸ نیوتن متر است. این میزان نیرو همانطور که اشاره کردیم از طریق گیربکس اتوماتیک سی‌وی‌تی به محور جلو منتقل می‌شود. طبق تست‌های غیر رسمی به عمل آمده شتاب صفر تا صد شاهین اتوماتیک سی وی تی چیزی نزدیک به ۱۳.۵ ثانیه است و میانگین مصرف سوخت آن نیز چیزی حدود ۷.۵ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر ترکیبی عنوان شده است. قاعدتاً با افزایش میزان سرنشین و یا تغییر در شرایط جاده و ترافیک این ارقام می‌تواند متفاوت شود.

همچنین یکی از مشکلاتی که گاهی برخی از دارندگان شاهین CVT به آن اشاره می‌کنند، تقه زدن گیربکس به ویژه در ابتدای حرکت و یا هنگامی که به صورت ناگهانی نیاز به شتابگیری به وجود می‌آید، خواهد بود. این مشکل می‌تواند به کیفیت روغن و یا داغ شدن جعبه دنده ناشی از تحت فشار قرار گرفتن باشد و در مجموع کیفیت این نوع جعبه دنده به اندازه نمونه‌های ژاپنی، نظیر گیربکس استفاده شده در نیسان تیانا نخواهد بود.

همچنین جعبه دنده‌های شاهین اتوماتیک و به طور کلی جعبه دنده‌های سی وی تی چینی هزینه تعمیرات نسبتا بالایی داشته و جزو گران‌ترین بخش‌های فنی خودروها محسوب می‌شوند. لگ اولیه ناشی از عملکرد آرام گیربکس سی‌وی‌تی نیز در خودروهای مجهز به این نوع جعبه دنده به ویژه شاهین و کی ام سی ایگل قابل احساس خواهد بود.

اما در سمت دیگر کی ام سی ایگل موتور ۱.۵ لیتری به خدمت گرفته که بدون توربوشارژ می‌تواند ۱۰۴ اسب بخار و ۱۳۷ نیوتن متر گشتاور تولید کند. با توجه به اسب بخار مناسب و البته ۱۶۰ کیلوگرم وزن کمتر نسبت به شاهین اتوماتیک، کی ام سی ایگل خودرو چابک‌تری بوده و تقریباً می‌تواند شتاب صفر تا صد ۱۲.۵ ثانیه را به ثبت برساند. ضمن آنکه این خودرو مصرف سوخت کمتری هم دارد و حدود ۶.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر بنزین مصرف می‌کند.

بنابراین کی‌ام سی ایگل از لحاظ آمار فنی نسبت به شاهین برتری دارد و شتاب و مصرف سوخت بهینه‌تری به شما می‌دهد. یک نکته مهم و مثبت دیگر در کی ام سی ایگل نبود سیستم توربوشارژ در موتور این خودرو است؛ اصولاً موتورهای توربوشارژ استهلاک بالاتری دارند و بیشتر با ایراداتی مثل ناک زدن مواجه می‌شوند که در نهایت به خرابی اساسی موتور، به ویژه شکستن رینگ و پیستون منجر می‌شود.

به ویژه موتور ۸ سوپاپ شاهین با فناوری قدیمی، چندان مناسب نصب توربوشارژ نیست. همچنین موتور این خودرو در دورهای بالا سر و صدای بیشتری ایجاد می‌کند و بیشتر موجب آزار سرنشینان داخل کابین می‌شود. اما در دورهای پایین، عملکرد موتور شاهین و کی ام سی ایگل کاملاً نرم و دلنشین احساس می‌شود.کیفیت سواری هر دو خودرو نیز خیلی خشک نیست و می‌توان گفت که برای خودروهای اقتصادی در این رنج نسبتاً دلنشین و مناسب‌ است. هر چند که به دلیل سیستم تعلیق ساده عقب، کوبش‌های وارد شده به کابین در صندلی‌های ردیف دوم هر دو خودرو در جاده‌های ناهموار، تا حدودی آزاردهنده‌تر خواهد بود.

مقایسه آپشن‌های شاهین اتوماتیک با کی ام سی ایگل

با وجود آنکه استفاده از رادارهایی مثل هشدار نقطه کور در بسیاری از بازارهای بین المللی به حالت استاندارد درآمده است اما متاسفانه این دو محصول تولید داخل از این امکان بی‌بهره هستند و از این جهت هیچگونه حرفی برای گفتن ندارند.

سطح و تنوع تجهیزات آنها نیز به میزان انتظار ما بالا نبوده و امکانات خاص و به روز آنچنانی در آن دیده نمی‌شود. با این حال هر دو خودرو مواردی مثل کروز کنترل، سیستم‌های پایداری، سنسور پارک عقب، مالتی مدیا لمسی و… در خود به همراه دارند.

البته اگر کمی بیشتر دقت کنیم متوجه می‌شویم که شاهین اتوماتیک از این جهت پر تنوع‌تر ظاهر شده و به دلیل برخورداری از سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک، ورود و استارت بدون کلید، آینه‌های جانبی تاشونده برقی و سانروف، نسبت به عقاب کرمان موتور شرایط بهتری دارد.