مقایسه تیگو ۷ پرو پلاگین هیبرید با تیگو ۸ پرو پلاگین هیبرید

شرکت مدیران خودرو و زیرمجوعه‌های پریمیوم و لوکس آن، یعنی فونیکس و اکستریم، به لطف تغییرات بسیار سریع، رشد خیره کننده تکنولوژی خودروسازی کشور چین و اصرار برند چری بر ارائه محصولات روز به بازار کشورهای هدف، تقریبا معادل تغییرات روز بازار جهان دستخوش تغییر می‌شود.

حاصل کار، عرضه طیف گسترده‌ای از خودروهای شرکت چری در بازار مونتاژی‌های ایران و همین‌طور عرضه اولین محصولات پلاگین هیبرید (PHEV) مونتاژی بازار کشور یعنی فونیکس تیگو ۸ پرو e+ و تیگو ۷ پرو e+ است. دو کراس‌اووری که هم در نسخه تمام بنزینی و هم در نمونه هیبرید، رو در روی هم قرار می‌گیرند.

معرفی تیگو ۷ هیبرید و تیگو ۸ هیبرید

تیگو ۷ یکی از معروف‌ترین‌های خانواده تیگو در بازار ایران است که نسل اول آن در سال ۱۳۹۶ روانه بازار ایران شد. اما نسخه نسل دوم آن از سال ۱۴۰۰ و با ظاهری کاملا متمایز به بازار راه یافت. تیگو ۸ سری اول اما هرگز روانه بازار کشور نشد ولی نمونه‌هایی که به خیابان‌های ایران راه پیدا کرد، در حقیقت تیگو ۸ پلاس بازار کشور چین بود.

اما تیگو ۸ هیبرید اولین محصولات از خانواده پلاگین هیبرید یا PHEV خانواده چری و اولین خودرو هیبرید پلاگین مونتاژی ایران بود که در زمستان سال ۱۴۰۲ رونمایی شد. بر خلاف انتظار، تیگو ۷ هیبرید کمی دیرتر و در تابستان سال ۱۴۰۳ به بازار عرضه شد و از این رو از دیدگاه سبک طراحی دارای تمایزهای جزئی با تیگو ۸ هیبرید است.

محصولات هیبرید مدیران خودرو با پسوند e+ (ای-پلاس) معرفی می‌شوند. از این رو نام کامل تیگو ۷ و تیگو ۸ هیبرید به ترتیب تیگو ۷ پرو e+ و تیگو ۸ پرو e+ است. در ادامه مقاله اما تنها با پسوند هیبرید از این دو خودرو یاد خواهیم کرد.

مقایسه طراحی ظاهری تیگو ۷ پرو هیبرید با تیگو ۸ پرو هیبرید

همان‌طور که گفتیم، تیگو ۷ پرو پلاگین هیبرید یا PHEV یا همان e+، چند ماه دیرتر از نمونه هیبرید تیگو ۸ پرو e+ روانه بازار کشور شد. در نتیجه جای تعجب ندارد که از دیدگاه ویژگی‌های بیرونی، نسخه پلاگین هیبرید تیگو ۷ با نمونه بنزینی آن تفاوت‌های بارز دارد.

اصل این تمایز به طراحی دماغه خودرو و مخصوصا بخش سپر بازمی‌گردد. چراغ‌های جلو تیگو ۷ پرو هیبرید حالا به کمک تریم کرومی فراگیر همانند خط چشم زیر قاب سیستم روشنایی و دور جلوپنجره را دربر گرفته و چراغ‌ها را به یکدیگر متصل می‌کند. تغییری بسیار نامحسوس در طراحی که تاثیری شگرف بر جلوه زیباتر و گیراتر تیگو ۷ داشته است و باعث می‌شود از دیدگاه بصری، انسجام دماغه خودرو بسیار به چشم آید. با این وجود تغیری در سبک طراحی جلوپنجره کهکشانی این خودرو صورت نگرفته اما همچنان زیبایی بصری منحصر به خود را به رخ می‌کشد.

بارز‌ترین تغییر را باید در طراحی زیرسپر و استفاده از خطوط تزئیناتی اوریب با تم رنگ آبی جست و جو کرد. تریمی تزئیناتی که برای اولین بار نشان دهنده ساختار هیبرید محصولی از خانواده چری است. نمی‌توان ادعا کرد که این سبک طراحی در بخش زیرسپر و گوشه‌های آن ظاهری جذاب‌تر از نسخه بنزینی به نمایش می‌گذارد اما بدون تردید باید پذیرفت که این سبک طراحی ظاهر نسخه هیبرید را از نمونه بنزینی کاملا متمایز ساخته است.

استفاده از این تریم آبی رنگ در نمای جانبی به ریم‌های آلیاژی تیگو ۷ هیبرید نیز راه یافته است. اما در کمال تعجب در بخش انتهایی خودرو نه تنها خبری از اعمال تغییرات طراحی نیست، بلکه سراگزوزهای دوبل کرومی تزئیناتی همچنان به قوت خود باقی است.

تیگو ۸ پرو e+ اما با توجه به عرضه زودتر از نسخه هیبرید تیگو ۷، از همان زبان طراحی پیشین و درست مشابه نسخه بنزینی بهره می‌گیرد. به عبارت بهتر، اگر ندانید با چه خودرویی رو به رو هستید، شاید حتی متوجه هیبرید بودن این خودرو نیز نباشید.

با این حال، سبک طراحی بیرون زده گلگیرهای جانبی، خطوط ساده‌تر بدنه، چراغ‌های مجزا در بخش انتهایی و همچنین داشتن طول کلی بیشتر، همواره چهره‌ای عضلانی‌تر از تیگو ۷ را به تصویر کشیده است. ظاهری که موجب می‌شود تیگو ۸ واقعا یک سر و گردن بالاتر از تیگو ۷ جلوه کرده و تصور این که هر دو خودرو بر پلتفرم یکسان T1X چری توسعه یافته‌اند، چندان قابل پذیرش نباشد.

زیاد نگران طراحی بیرونی نسبتا ساده و فاقد تغییر تیگو ۸ پرو هیبرید نباشید. این خودرو نیز در سال‌های اخیر و آخرین بار در سال میلادی گذشته (۲۰۲۴)، دست‌خوش فیس لیفت عمده شد و در صورت عرضه نسخه‌های جدیدتر خانواده تیگو ۸ به بازار کشور، نمونه هیبرید آن نیز با المان‌های طراحی بارز، نظیر خطوط اوریب آبی رنگ مشابه به تیگو ۷ پرو e+، در نسخه هیبرید همراه خواهد شد تا ذات نسبتا پاک‌تر خود را به صورت بصری نیز در خیابان‌های کشور به تصویر بکشد.

مقایسه طراحی داخلی تیگو ۷ پرو هیبرید با تیگو ۸ پرو هیبرید

همان‌طور که ظاهر بیرونی هر دو خودرو مورد بررسی با المان‌های مشترک بسیار زیاد و تفاوت‌های انگشت شمار طراحی شده است، المان‌های طراحی کابین نیز روایتی کاملا مشابه دارد. تیگو ۷ قرار است که به عنوان برادر کوچک‌تر و یک سر و گردن پایین‌تر از تیگو ۸ ایفای نقش کند. اما سبک طراحی و المان‌های نوآورانه تیگو ۸، همیشه به فضای کابین تیگو ۷ راه یافته و هر دو خودرو را به هم شبیه ساخته است.

در نتیجه حالا در تیگو ۷ پرو هیبرید نیز شاهد استفاده از نمایشگر مولتی مدیا و کلستر دیجیتال رنگی افقی متصل به یکدیگر هستیم. برش عمیق داشبرد در هر دو خودرو یکسان است و همچنین رودری‌ها و غربیلک سه شاخه D-Cut فرمان نیز با یکدیگر مو نمی‌زند. نحوه مخفی‌سازی دریچه‌های سیستم تهویه مطبوع در دل خطوط افقی داشبرد و حتی کیفیت متریال به کار رفته در داخل کابین هم درست همانند یکدیگر است.

اگر ندانید با کدام یک از خودروهای تیگو ۷ پرو هیبرید و تیگو ۸ پرو هیبرید مواجه هستید، شاید نتوانید این دو خودرو را از هم تشخیص دهید. اما برای شناسایی تمایز بارز میان این دو خودرو، کافی است نیم نگاهی به کنسول میانی داشته باشید.

کنسول میانی تیگو ۷ پرو e+ با متریال شبیه به آلومینیوم بُرس خورده و مات همراه شده و تنها دربر گیرنده شیفتر دنده الکترونیکی و مجموعه کلیدهای مکانیکی چسبیده به آن است. سیستم تهویه مطبوع از نوع دیجیتالی لمسی به همراه دو اهرم دورانی است

.

کنسول میانی تیگو ۸ اما از تریم تزئیناتی مشکی پیانویی بهره می‌گیرد که از دیدگاه حساسیت نسبت به خش و خط و همچنین حفظ تمیزی آن، بسیار پر دردسر و در میان مشتریان ایرانی بسیار منفور است. این تریم تزئیناتی اگرچه جلوه لوکسی به همراه دارد اما دردسر تمیز و سالم نگه‌داشتن آن، ارزش تحملش را ندارد. شاید به همین دلیل است که در تیگو ۷ پرو هیبرید، چینی‌ها این تریم را با طرح آلومینیوم مات جایگزین کرده‌اند.

شیفتر دنده الکترونیکی و کلید‌های متصل به آن با تیگو ۷ مو نمی‌زند اما این مجموعه درست در وسط داشبرد قرار گرفته تا کلید‌های کنترلی بیشتری را در دو سمت خود جای دهد. سیستم تهویه مطبوع هم درست همانند تیگو ۷ پرو هیبرید از نوع دیجیتالی لمسی است اما خبری از اهرم‌های دورانی نیست. در نتیجه ظاهر کنسول میانی در تیگو ۸ پرو هیبرید، سطح بالاتر، لوکس‌تر و کمی پیچیده‌تر جلوه می‌کند که مهم‌ترین تمایز میان کابین تیگو ۸ پرو هیبرید با تیگو ۷ پرو هیبرید است.

مقایسه مشخصات فنی تیگو ۷ پرو هیبرید با تیگو ۸ پرو هیبرید

تیگو ۸ به عنوان یک خودرو رده بالاتر، به هنگم عرضه به بازار ایران به قدرتمندترین پیشرانه ممکن از سوی چری مجهز بود. اما همانند سبک طراحی، دیری نپایید که پیشرانه این خودرو نیز به خانواده تیگو ۷ راه یافت.

در خصوص نسخه هیبرید نیز داستان دقیقا از همین قرار است. به این ترتیب که هر دو خودرو از نوع هیبرید پلاگین (PHEV) یا هیبرید شارژ شونده از طریق پیشرانه بنزینی و اتصال به برق خانگی هستند.

پیشرانه بنزینی به کار رفته در این دو خودرو یکسان و از نمونه ۱.۵ لیتری توربو به همراه دو موتور الکتریکی در ساختار هیبرید سری-موازی با سیستم انتقال نیرو اتوماتیک مختص به خودروهای هیبرید یا همان DHT است که انتقال نیرو در وضعیت تقسیم قدرت یا Power Split را ممکن می‌سازد. این مجموعه هیبرید نیز در هر دو گزینه از سوی پک باتری ۱۹.۲۷ کیلووات ساعت تامین می‌شود که می‌تواند برد مفید تمام الکتریکی ۸۰ کیلومتر (در چرخه استاندارد CLTC چین) را به سرنشینان هدیه دهد.

مدت زمان شارژ این پک باتری برابر با سه تا چهار ساعت عنوان شده است. مدیران خودرو همچنین برای ترغیب هرچه بیشتر مشتریان احتمالی، یک دستگاه شارژر قابل حمل نیز به خریدار هدیه می‌دهد. اما نکته مهم، توانایی پیمایش ترکیبی نزدیک به ۱۰۰۰ کیلومتر تنها با یکبار سوخت‌گیری است. یعنی دقیقا همان فاکتوری که خودروهای هیبرید را از برادران بنزینی خود جدا می‌کند.

اما این همه توضیح پیرامون مشخصات فنی این دو خودرو هیبرید، دقیقا به چه معنا است؟ به عبارت ساده‌تر، گیربکس اتوماتیک به کار رفته در این دو خودرو یک واحد ضریب متغیر است که با نام E-CVT یا DHT شناخته می‌شود. تاکید می‌کنیم که گیربکس E-CVT از دیدگاه طراحی فنی هیچ ارتباطی به گیربکس منفور ضریب متغیر CVT ندارد و تنها شباهت آن‌ها، قابلیت انتقال نیرو به صورت پیوسته و بدون احساس در تعویض دنده است. اما از آن‌جایی که ساختار فنی و طراحی گیربکس E-CVT درست شبیه به بخشی از گیربکس‌های بادوام AT است، این گیربکس طول عمر بسیار بالایی دارد و در آن هیچ نوع زنجیر و تسمه‌ای به کار نرفته است.

اما ساختار انتقال نیرو به روش تقسیم قدرت و عملکرد سری-موازی چه معنایی دارد؟ یعنی خودرو می‌تواند به صورت سری و به کمک موتور بنزینی، نیروی الکتریسیته مورد نیاز برای شارژ پک باتری و دوران چرخ‌های خودرو را را فراهم کند یا این که در ساختار موازی، پیشرانه بنزینی و موتور الکتریکی محرک، همزمان چرخ‌های خودرو را به گردش درآورند. در این روش انتقال نیرو که تحت عنوان تقسیم قدرت یا Power Split  نیز شناخته می‌شود، سیستم انتقال نیرو بر حسب سناریو و شرایط استفاده از خودرو، میزان شارژ باتری‌ها و تقاضای راننده بر حسب موقعیت، تصمیم می‌گیرد که از حالت سری یا حالت موازی برای به حرکت درآوردن خودرو استفاده کند.

این تصمیم‌گیری در خودروهای Power Split مستقیما از سوی ECU خودرو گرفته شده و راننده هیچ نقشی در انتخاب یا تغییر حالت‌های عملکرد مجموعه انتقال نیرو در خودرو ندارد و در بیشتر مواقع، راننده نمی‌داند که این پیشرانه بنزینی است که خودرو را به حرکت درمی‌آورد یا موتور الکتریکی و یا هر دو موتور.

مشخصات کلی

ابعاد و ظرفیت ‌ها

مقایسه آپشن‌های تیگو ۷ پرو هیبرید با تیگو ۸ پرو هیبرید

اگر تا کنون از شباهت‌های بسیار زیاد این دو خودرو مخصوصا در بخش‌های طراحی داخلی، کابین و سیستم انتقال نیرو سخن گفتیم، حالا شباهت‌های بخش امکانات رفاهی را نیز به آن بی‌افزایید.

هر دو خودرو در زمینه امکانات ایمنی سیستم کمک راننده ADAS، شامل ۱۳ رادار از جمله رادار نقطه کور، هشدار خروج از پارک، کنترل حرکت بین خطوط، تغییر لاین، خروج از لاین، هشدار برخورد از جلو و عقب، ترمز اضطراری اتوماتیک، کروز کنترل هوشمند تطبیقی و … برابر هستند.

باقی امکانات رفاهی شامل ورود و استارت بدون کلید، استارت از روی ریموت، سنسور نور و باران، دوربین دنده عقب دینامیک، سنسور پارک جلو و عقب، دوربین ۳۶۰ درجه با کیفیت HD، نمایشگر و کلاستر دیجیتال ۱۲.۳ اینچ (در مجموع ۲۴.۶ اینچ) به همراه سیستم صوتی برند سونی با ۸ اسپیکر، ۶ کیسه ایمنی هوا، سیستم نورپردازی انتزاعی کابین با قابلیت انتخاب ۶۴ رنگ، گرم‌کن فرمان، صندلی‌های برقی ردیف جلو به همراه گرم‌کن و سردکن و حافظه منطبق بر آینه‌های جانبی، گرم‌کن ردیف دوم سرنشینان، کول باکس، شارژر بی‌سیم تلفن همراه، سیستم تهویه مطبوع اتوماتیک با فیلتر تصفیه هوا و پنل کنترل انحصاری ردیف عقب، سقف پانوراما و پاورویندوز با یکدیگر کاملا مشترک هستند.

تنها تمایز و برتری تیگو ۸ پرو هیبرید بر تیگو ۷ پرو هیبرید، داشتن تریم چرمی دو رنگ قهوه‌ای/مشکی، چرخش چراغ‌های جلو در پیچ و همچنین قابلیت تنظیم صندلی شاگرد از ردیف دوم به کمک کلید‌های انحصاری موسوم به Boss Key است که در تیگو ۷ پرو هیبرید وجود ندارد.

خرید تیگو ۷ پرو هیبرید با تیگو ۸ پرو هیبرید

تقابل تیگو ۷ با تیگو ۸ در نسخه بنزینی و مخصوصا در تیپ‌های فول همواره یک دو راهی سخت را برای مشتری نهایی رقم زده است. آنچه این دو خودرو را به سرعت از یکدیگر جدا می‌کند، داشتن اختلاف قیمت محسوس و همچنین امکانات رفاهی و ایمنی بسیار شبیه به یکدیگر به همراه اختلاف‌های بسیار جزئی و قابل چشم‌پوشی است.

حالا به این حجم از شباهت‌ها، اشتراک کامل در سیستم انتقال نیرو هیبرید و سبک طراحی کابین را نیز بی‌افزایید. عملا تمایز میان تیگو ۷ پرو e+ و تیگو ۸ پرو e+ به تفاوت‌ در المان‌های طراحی بیرونی و قیمت بالاتر تیگو ۸ بازمی‌گردد. پس جای تعجب ندارد که در بازار ایران، خانواده تیگو ۷ همواره محبوب‌تر و پر فروش‌تر از تیگو ۸ بوده است. این گفته در خصوص نسخه هیبرید این دو خودرو نیز صدق می‌کند.

اما بازار ایران هنوز در برابر محصولات مدرن هیبرید و مخصوصا تمام الکتریکی (BEV)، جبهه بسیار سفت و سختی دارد. مهم‌ترین دلیل این موضوع در داشتن قیمت بالاتر نمونه هیبرید و پیچیدگی‌های بیشتر مجموعه فنی این دست خودروها است. از این رو جای تعجب ندارد که در بازار دست دوم، تقریبا نمی‌توانید نسخه فروشی این دو محصول را بیابید چرا که سهم بازار محصولات هیبرید و الکتریکی در بازار کشور بسیار محدود و است و گزینه‌های دست دوم آن نیز به مراتب معدودتر و نایاب‌تر. هنوز هم در بازار خودرو امروز کشور ایران، خودروهای بنزینی گزینه‌های برتری به حساب می‌آیند.

جای تعجب ندارد که مشتری نهایی همواره دو محصول مشابه از زیرمجموعه یک شرکت واحد را در مقابل هم قرار دهد. مخصوصا در خصوص دو گزینه تیگو ۷ پرو e+ و تیگو ۸ پرو e+ که هر دو از نوع پلاگین هیبرید (PHEV) هستند و از دیدگاه سطح امکانات رفاهی و طراحی کابین، تقریبا با یکدیگر مو نمی زنند. تفاوت اصلی در قیمت نهایی فروش است که ویژگی تعیین کننده اصلی میان این دو خودرو به حساب می آید.

نویسنده: شهاب انیسی