بدترین خودروهای اسپرت تاریخ

در طول تاریخ خودروسازی، برخی خودروهای اسپرت، لوکس و طراحی‌شده برای جلب توجه، به دلایل مختلف به شکست بزرگی تبدیل شده‌اند. بدترین خودروهای اسپرت اغلب به دلیل عملکرد ضعیف، قیمت بالا و طراحی عجیب شناخته می‌شوند. از سوی دیگر، بدترین خودروهای لوکس، به‌رغم قیمت‌های نجومی، گاهی نتوانسته‌اند کیفیت، راحتی یا فناوری مناسب را ارائه دهند. در این میان، زشت ترین خودروهای جهان نیز به‌خاطر طراحی‌های غیرعادی و نامتعارف در ذهن علاقه‌مندان باقی مانده‌اند. خودروهایی مانند پورشه ۹۱۴ و DeLorean DMC-12 نمونه‌هایی هستند که هم در طراحی و هم در عملکرد با انتقادهای گسترده روبرو شده‌اند.

پورشه ۹۱۴، محصول سال ۱۹۶۹

پورشه ۹۱۴ قابلیت این را داشت که به یک خودروی اسپرت بسیار خوب تبدیل شود، اما متاسفانه بیش از اندازه ضعیف بود. خیلی از افراد در دنیای خودرو، این مدل را بدترین ماشین  در فهرست بدترین خودروهای اسپرت تاریخ می‌دانند. قطعا سریع نبودن، بزرگترین دلیل این انتخاب است.

تویوتا GT86، محصول سال ۲۰۱۲

این طور که به نظر می‌رسد، تویوتا GT86 یکی از خودروهای اسپرت نسبتا جدید است که کاملا با شکست مواجه شده است. نکته جالب توجه این است که جی تی ۸۶، از هیچ یک از تکنولوژی‌های روز که در مدل‌های قدیمی‌تر برند تویوتا استفاده می‌شد، بهره نبرده است. با وجود تمامی مشکلات عمده‌ای که موتور این خودرو دارد، حتی از یک ماشین اسپرت میان‌رده هم کم‌کیفیت‌تری است.

ام جی میجت، محصول سال ۱۹۷۹

قرار بود ام جی میجت به یکی از عجایب صنعت خودروسازی تبدیل شود، اما یکی از نقاط ضعف این خودرو، شتاب صفر تا صد ۱۵ ثانیه‌ای آن بود. گرچه ممکن است با خودتان بگویید که این ماشین یک مدل قدیمی است، اما این خودرو حتی در زمان خودش هم نسبت به دیگر رقبا عملکرد بسیار ضعیفی داشت. خودرویی که انتظار می‌رفت آینده صنعت را متحول کند، تبدیل به یکی از بدترین خودروهای اسپرت شد.

فورد ماستنگ، محصول سال ۱۹۹۴

همه می‌دانند که سری ماستنگ، محبوب‌ترین محصول فورد است، اما این دلیل نمی‌شود که این کمپانی در ساخت ماستنگ محبوبش اشتباه نکند. فورد موستانگ ۱۹۹۴ به قدری کند بود که روی فروش همه مدل‌های این سری اثر منفی گذاشت. این مدل یکی از بدترین موتورهای تاریخ خودروسازی را دارد.

پورشه ۹۲۴، محصول سال ۱۹۷۶

این مدل زمانی تولید شد که کمپانی در دوران اوج خود به سر می‌برد. بنابراین توقع می‌رفت که به گل سرسبد شرکت تبدیل شود، اما چه کسی باورش می‌شد که پورشه هم می‌تواند یکی از بدترین خودروهای اسپرت را تحویل بازار دهد؟ چیزی نگذشت که به دلیل سرعت پایین و خراب شدن در موقعیت‌های مختلف، پورشه ۹۲۴ هم از رده خارج شد.

فراری موندیال، محصول سال ۱۹۸۲

فراری موندیال به قدری مشکلات اساسی داشت که سریعا به افتضاح‌ترین محصولات کمپانی تبدیل شد. دقیقا مانند پورشه، فراری هم نتوانست از تاثیرات منفی این مدل بر بازارش جلوگیری کند. بنابراین، این مدل هم به لیست بدترین خودروهای اسپرت اضافه می‌شود. استانداردهای ساخت این مدل اصلا با استانداردهای دیگر مدل‌های این کمپانی یکسان نبود.

ساترن اسکای، محصول سال ۲۰۰۹

ساترن اسکای (Saturn Sky) مدلی بود که کمپانی سازنده توقع داشت برندش را نجات دهد، دریغ از این که خودِ این مدل هم به کمک نیاز داشت. در واقع ساترن اسکای بسیار ضعیف عمل کرد و برخی تقصیر شکست کمپانی سازنده را بر گردن همین ماشین می‌اندازند. ظاهر این محصول مانند یک خودروی بسیار متوسط بود، اما عملکرد بسیار بدی داشت.

جگوار E-Type، محصول سال ۱۹۷۴

به نظر می‌رسد دهه ۷۰ میلادی، دهه موفقی برای غول‌های خودروساز در تاریخ خودرو جهان از لحاظ ماشین‌های اسپرت نبود. یکی دیگر از بدترین ماشین های اسپرت که در این دوران متولد شد، E-Type است. در اینکه جگوار یک کمپانی بی نظیر است شکی نیست، اما این دلیل نمی‌شود که همه محصولاتش درجه یک باشند. خوشبختانه ظاهر این مدل، به زیبایی و جذابی اجدادش بود.

شورولت کامارو، محصول سال ۱۹۹۲

شورولت کامارو یکی دیگر از سری خودروهای به یادماندنی است که تاثیر بسیار بزرگی بر صنعت خودروسازی داشت، اما متاسفانه مدل سال ۱۹۹۲ اصلا موفق نبود. سرعت این ماشین بسیار کم بود، طوری که اصلا در دسته خودروهای اسپرت قرار نمی‌گرفت. به دلیل سرعت پایینش، مدام به تعمیرات قطعات مختلف نیاز داشت.

دلوریان DMC-12، محصول سال ۱۹۸۱

با اینکه دلوریان بسیار محبوب است، اما مدل DMC-12 یکی از فاجعه ‌آمیزترین مدل‌های موجود در لیست بدترین خودروهای اسپرت محسوب می‌شود. دلیل این شکست، مانند دیگر خودروهای این لیست، موتور ضعیف آن بود. شاید اگر ساخت بهتری داشت، می‌توانست در زمان خودش به یک هیولای شکست ناپذیر تبدیل شود. متاسفانه تاریخ عوض نشده و این مدل هم از لیستِ افتضاح‌ترین‌ها پاک نخواهد شد.

نیسان 350Z، محصول سال ۲۰۰۲

این مدل در طول سال‌ها، به باد شدید انتقادات گرفته شد. دلیل این انتقادات و نظرات منفی، عدم توانایی کمپانی نیسان در بهتر ساختن این مدل بود. شاید یکی از بدترین ویژگی‌های نیسان 350Z، سرعت لاک پشتی‌اش بود. این مدل تا ابد به عنوان بدترین محصول نیسان در تاریخ باقی می‌ماند.

فراری دینو ۲۰۶، محصول سال ۱۹۶۸

فراری دینو، ظاهر یک خودروی اسپرت خیلی جذاب را دارد. خیلی‌ها در نگاه اول فکر می‌کنند که این محصول یکی از موفق‌ترین مدل‌های تاریخ فراری است، اما متاسفانه حقیقت چیز دیگری‌ست. موتور این مدل هم مانند مدل‌های دیگر، چندان تعریفی ندارد. شاید اگر سرعت آن کمی بهتر بود، می‌توانست خودش را در دل افراد زیادی جا کند.

شورولت کوبالت SS، محصول سال ۲۰۰۶

اکثر خودروهای این لیست، تنها ظاهرشان شبیه محصولات اسپرت است. شوی کوبالت هم از این قاعده مستنثتا نیست. این مدل باید به یکی از بهترین‌ها تبدیل می‌شد، اما متاسفانه سرنوشت به شکل دیگری رقم خورد تا در جایگاه دوازدهم این لیست قرار بگیرد. دلیل شکست این محصول، عجله کمپانی برای ساخت هرچه سریع‌تر کوبالت SS بود.

دوج چارجر، محصول سال ۱۹۷۶

دوج هم با مدل چارجر به لیست کمپانی‌های ناکام دهه ۷۰ میلادی در زمینه ساخت محصولات اسپرت اضافه شد. سری چارجر به یادماندنی‌ترین بخش تاریخ دوج را پوشش می‌دهد، اما این مدل به مایه شرمساری کمپانی تبدیل شد.

نتیجه گیری

همان‌گونه که از نام خودروهای اسپرت مشخص است، این خودروها طرفداران خاص و ویژه‌ای دارند که به دنبال تجربه سرعت و هیجان در رانندگی هستند. اما اگر قیمت خودرو بیش از حد بالا باشد یا نتواند تجربه مطلوبی از سرعت و هیجان ارائه دهد، خریداران پس از خرید خودرو به منتقدان اصلی آن مدل تبدیل می‌شوند. این موضوع می‌تواند آن خودروها را به لیست بدترین خودروهای اسپرت اضافه کند. از سوی دیگر، خودروهایی نیز وجود دارند که طرفداران حاضر به فروش خودرو خود نیستند، زیرا عملکرد و طراحی آن‌ها به قدری برجسته است که در لیست بهترین خودروهای اسپرت دنیا جای می‌گیرند.

نویسنده و مترجم: پرستو مهدی قلیخان