بررسی مشخصات فنی رنو ساندرو

هشت سال بعد از اینکه رنو لوگان با نام تندر۹۰ و ال۹۰ به ایران رسید، نسخه هاچبک آن نیز وارد بازار شد. رنو ساندرو یکی از خودروهای اقتصادی و ارزان‌قیمت در بازارهای جهانی است که توسط داچیا، یکی از زیرمجموعه‌های رنو تولید می‌شود. این خودرو هاچبک روی پلتفرم تندر ساخته شده، با این حال ۲ سانتیمتر فاصله محوری کوتاه‌تری دارد.

از نظر ظاهری هم نسل اول ساندرو طراحی ظاهری بهتری از برادر صندوقدار خود پیدا کرده و یک مدل کراس از آن نیز با نام ساندرو استپ وی همزمان به بازار ایران رسیده است. این هاچبک را می‌توان با گیربکس اتومات و دستی خرید.تولید نسل اول ساندرو در ایران، سال ۹۸ به دلیل تحریم‌ها متوقف شد، در حالی که عرضه نسل سوم آن به بازارهای جهانی از سال ۲۰۲۰ میلادی (۱۳۹۹ شمسی) شروع شده و یکی از پرفروش‌ترین خودروها در اسپانیا و کشورهای شمال آفریقا است.

مزایا و معایب

+ کابین جادار

+ استهلاک پایین

– آپشن‌های کمتر از رقبا

مشخصات فنی

رنو ساندرو به دلیل اینکه روی پلتفرم تندر ساخته شده است، مشخصات فنی یکسانی با هم‌خانواده خود دارد. ساندرو در ابتدا با گیربکس دستی JH3 تولید می‌شد که از سال ۹۶ به جای آن جعبه دنده JHQ استفاده شد تا اشکالات مدل قبلی رفع شود. ساندرو اتوماتیک کمی از مدل دستی کُندتر است و بنزین بیشتری مصرف می‌کند.

یکی از معایب ساندرو نسبت به رقبا، کمبود آپشن‌ها و امکانات رفاهی آن است. از سال ۹۶ دوربین عقب، کروز کنترل، روکش چرم و دزدگیر تصویری به فهرست آپشن‌هایی اضافه شد که مشتریان می‌توانند با پرداخت مبلغی بیشتر، سفارش دهند.

مشخصات کلی

ابعاد و ظرفیت ‌ها

آپشن ها و امکانات

طراحی ظاهری

نمای ظاهری رنو ساندرو همچون برادرش رنو تندر۹۰ کاملا قدیمی و کلاسیک به نظر رسیده و در مقایسه با هاچبک‌های جدید موجود در بازار به ویژه محصولات چینی حرف چندانی از لحاظ ظاهری برای گفتن ندارد. با این حال نمای بدنه رنو ساندرو در مقایسه با تندر از خطوط سیال و زوایای نرم‌تری تشکیل شده و ظاهر قابل‌قبول‌تری را ارائه داده است.

در قسمت جلو از چراغ‌های نسبتا بزرگ با طراحی ساده در دو طرف یک جلوپنجره کشیده استفاده شده و نمایی ملایم و ساده را پدید آورده است. طرح سپر به همراه دریچه ذوزنقه‌ای شکل هواکش و چراغ‌های گرد مه‌شکن آن نیز کاملا ساده اما هماهنگ با سایر اجزا به نظر می‌رسند.

در نمای جانبی، گلگیرهای برجسته و حجم‌پردازی‌های جزئی می‌بینیم تا از میزان سادگی این بخش کاسته شود. فریم پنجره‌ها نیز بسیار ساده و کلاسیک طراحی شده‌اند.

در قسمت عقب خودرو چراغ‌های بزرگ در امتداد ستون C دو طرف درب صندوق قرار گرفته‌اند. طرح درب صندوق و سپر عقب نیز در نوع خود کاملا ساده به نظر می‌رسد.

در مجموع باید عنوان داشت که نمای ظاهری رنو ساندرو در مقایسه با محصولات جدید حرف چندانی برای گفتن ندارد و این خودرو را نمی‌توان محصولی شیک و مدرن ارزیابی کرد؛ با این حال باید گفت که ساندرو در مقایسه با سایر تولیدات داخلی از نمای بیرونی قابل قبول برخوردار است و توانسته رضایت عمومی مشتریان را جلب سازد.

طراحی داخلی

در فضای داخلی رنو ساندرو می‌توانید همان شکل و شمایل ساده کابین رنو ال ۹۰ را مشاهده کنید. طرح داشبورد و پنل درها قدیمی و از مد افتاده طراحی شده و حس و حال یک خودروی اقتصادی را منتقل می‌کند.

طرح غربیلک فرمان و پنل کیلومترشمار پشت آن نیز نسبتا ساده و عاری به نظر می‌رسد. سطح کیفی متریال کابین اصلا خوب نبوده و پلاستیک خشک برای ساخت داشبرد و رودری‌ها به کار رفته است.

کابین رنو ساندرو فضای کافی برای پنج سرنشین بزرگسال را فراهم آورده است. صندوق عقب هاچبک نیز فضایی در حدود ۳۲۰ لیتر را در اختیار کاربران می‌گذارد، اما در مقایسه با صندوق عقب ۵۱۰ لیتری رنو ال ۹۰ چندان حرفی برای گفتن ندارد.

در نهایت، کابین رنو ساندرو مثل تندر چه از لحاظ طراحی و چه از لحاظ کیفی محیط خوشایندی نخواهد بود. با این حال کابین تقریبا جادار این خودرو می‌تواند نیازهای متعارف مشتریان ایرانی را تا حدی برآورده سازد.

تفاوت ساندرو دستی و اتوماتیک

رنو ساندرو با دو گیربکس ۵ سرعته دستی و ۴ سرعته اتوماتیک در بازار ایران موجود است. ساندرو اتوماتیک یک ثانیه از مدل دستی شتاب کمتری دارد و ۰.۶ لیتر بنزین بیشتری مصرف می‌کند. البته مدل اتوماتیک را می‌توان با آپشن‌های سفارشی مثل کروز کنترل، دوربین عقب، کفپوش، روکش چرم و دزدگیر تصویری در بازار خودرو دست دوم‌ پیدا کرد.

رنو ساندرو؛ برادر هاچبک تندر

رنو ساندرو هم مثل تندر۹۰ کیفیت ساخت بالایی دارد و جزو خودروهای کم‌استهلاک به شمار می‌آید و خرج کمتری روی دست مالک می‌گذارد. نشان رنو روی جلوپنجره و در صندوق به اعتبار ساندرو نزد مشتریان اضافه می‌کند. اما عیب این خودرو فهرست خالی آپشن‌هایش است که می‌توان با توجه به مصرف سوخت کم تا حدودی از این عیب چشم‌پوشی کرد. برای خرید ماشین هاچبک اتوماتی که با پژو ۲۰۷ رقابت کند، باید بیشتر از ۵۰۰ میلیون تومان پرداخت.

نویسنده: میلاد قزللو