در سال ۲۰۲۰ و همین طور ابتدای سال ۲۰۲۱، در کنار اخبار خودروهای جدید و فناوریهای مدرن، دو خبر نشان از تغییرات و تحولات اساسی در صنعت خودرو داشت. اولین خبر ادغام گروه خودروسازی پژو سیتروئن PSA با گروه خودروسازی فیات کرایسلر FCA و تشکیل خودروسازی استلانتیس و خبر دوم هم درباره پروژه انقلاب رنو بود.
این اخبار نشان از «تغییر مدیریت» و «تحول راهبردی» در صنعت خودرو فرانسه و همین طور خودروسازی جهان دارد.
به دنبال دستگیری کارلوس گون، لوکا دی مئو روی صندلی ریاست رنو نشست. در همین زمان، کارلوس تاوارس، مدیریت خودروسازی جدید استلانتیس را که از ادغام پژو سیتروئن و فیات کرایسلر ایجاد شده بود، به دست گرفت.
هر دوی این افراد سابقه درخشان و طولانیمدتی در خودروسازی دارند و حالا با مدیریت دو شرکت بزرگ قصد دارند تا نه تنها مجموعهشان را به سمت موفقیت هدایت کنند، بلکه طرحی نو در صنعت خودرو بیافرینند.
استلانتیس
ادغام گروههای خودروسازی پژو سیتروئن PSA و فیات کرایسلر FCA منجر به ایجاد چهارمین خودروسازی بزرگ جهان شده است. مجموع تولید این دو شرکت در سال ۲۰۱۹ میلادی ۸.۱ میلیون دستگاه بود. هر چند تویوتا، فولکس واگن و فورد خودروهای بیشتری تولید کردهاند، اما استلانتیس از یک نظر بر رقبا برتری دارد: برندهای مختلف خودرویی.
۱۴ برند در مجموعه استلانتیس حضور دارند که همه کلاسهای خودرویی را در برمیگیرد که شامل خودروهای برقی، هاچبکها و شاسی بلندهای بنزینی، ماشینهای اسپرت، ابرخودروها و حتی وانتها و پیکاپها است. این تنوع به قدری زیاد است که حتی گروه فولکس واگن هم نمیتواند از این نظر با استلانتیس رقابت کند. این تنوع برندها فرصتها و چالشهایی را پیش روی این شرکت قرار میدهد.
فرصت پیش روی استلانتیس، استفاده از نامهای تجاری و معتبر دنیای خودرو مثل پژو، فیات، جیپ، آلفارومئو و واکسهال است.
مشکلی که استلانتیس با آن دست و پنجه نرم خواهد کرد، همپوشانی برندهای زیرمجموعه خواهد بود که منجر به یک رقابت داخلی و کاهش فروش میشود. با وجود اینکه هدف از تشکیل استلانتیس کاهش هزینه و افزایش سود بود، اما به دلیل تفاوتهای زیاد بین پلتفرم خودروسازان، نمیتوان محصولاتشان را روی یک پلتفرم تولید کرد. مثلا نمیتوان خودرو اسپرت مازراتی را روی پلتفرم شاسی بلند جیپ ساخت.
توجه به همه برندها نیز یکی از اهداف کارلوس تاوارس، رئیس شرکت است. به دلیل اینکه محصولات برندهای این مجموعه همپوشانی دارند، برای مثال فیات، کرایسلر و لانچیا و همین طور پژو و سیتروئن خودروهای مشابهی تولید میکنند، تاوارس در نظر دارد این همپوشانی را کاهش داده تا هر برند بتواند به سودآوری برسد و همین طور هزینههای استلانتیس نیز در ۵ سال آینده، ۵ میلیارد دلار کاهش پیدا کند. هر چند خودروهای این برندها روی پلتفرمهای مشترک و یکسان ساخته خواهد شد.
گروه رنو
لوکا دی مئو، شش ماه بعد از نشستن روی صندلی مدیریت خودروساز فرانسوی، انقلاب رنو را آغاز کرد. در این پروژه خودروهای کلاسیک این شرکت احیا خواهند شد. اولین محصول، رنو ۵ برقی است که ۲۵ سال از پایان تولیدش میگذرد.
مشکلات رنو از دید دی مئو عبارتند از: تلاش بیهوده برای افزایش حجم تولید، رویکرد نامشخص به بازار و مدیریت دارایی. به زبان ساده، مدیریت قبلی بیش از اندازه روی افزایش حجم تولید تمرکز داشت، به طوری که باعث شد برندهای داچیا و رنو به هم نزدیک شوند و همپوشانی پیدا کنند.
کارلوس گون، مدیر قبلی رنو فروش سالانه ۵ میلیون دستگاه تا سال ۲۰۲۲ را به عنوان هدف شرکت تعیین کرده بود که منجر به افزایش هزینه تولید و تحقیق و توسعه شد. اما میزان فروش در سال ۲۰۱۹ به ۳.۶ میلیون دستگاه رسید و در نتیجه بازده سرمایهگذاری ۵۰ درصد کاهش یافت.
توجه بیش از حد به حجم تولید باعث شد تا رنو به بازار خودروهای کوچک در کشورهای در حال توسعه و با حاشیه سود کم رو بیاورد. در نتیجه، هر چند محصولات رنو در ۱۳۰ کشور به فروش میرسد اما ۵۰ درصد از میزان فروش شرکت و همین طور ۷۵ درصد از سود متعلق به بازار ۳۰ کشور اروپایی است.
مشکلات گروه رنو مشخص است اما نقاط قوتی هم دارد که شامل برندهای معتبر، سابقه طولانی در حوزه خودروهای برقی و همکاری رنو، نیسان و میتسوبیشی میشود.
راهکار دی مئو برای حل مشکل رنو ساده است: فروش خودرو کمتر یا به عبارت دیگر، کنار گذاشتن طرح افزایش حجم تولید و تمرکز روی کسب سود بیشتر با کاهش هزینهها و دستیابی به بازارها و کلاسهای خودرویی سودآور.
به همین منظور میزان تولید خودروهای کمبازده کاهش خواهد یافت و محصولات رنو، نیسان و میتسوبیشی روی سه پلتفرم جدید CMF-B برای خودروهای کوچک، CMF-C برای خودروهای متوسط و بزرگ و CMF-EV برای خودروهای برقی تولید میشود. تعداد پیشرانههای محصولات گروه رنو نیز از هشت موتور به چهار موتور کاهش پیدا میکند: یک پیشرانه برقی، یک پیشرانه هیدروژنی، یک پیشرانه بنزینی و هیبریدی و یک پیشرانه دیزلی.
نقش استلانتیس و رنو در صنعت خودرو ایران
گروه خودروسازی پژو سیتروئن و همین طور رنو سابقه زیادی در بازار خودرو ایران دارند و همین طور از شرکای قدیمی ایران خودرو و سایپا محسوب میشوند. بعد از برجام، قرار بود این شرکتها دور تازهای از همکاریها را آغاز کنند که به دلیل خروج آمریکا از برجام لغو شد و به دنبال آن، خودروسازان خارجی نیز از ایران رفتند.
هر چند در حال حاضر به دلیل تحریمهای آمریکا، شرکتهای خودروسازی خارجی امکان فعالیت در ایران را ندارند، اما در صورت لغو تحریمها، تغییر و تحولات استلانتیس و رنو روی صنعت خودرو ایران نیز تاثیر خواهد گذاشت.
با لغو تحریمها، پژو، سیتروئن، رنو و همین طور فیات در قالب مجموعههای جدید به ایران باز میگردند و با توجه به ظرفیت بالای صنعت خودرو کشور، میتوان ایران را به هاب صادراتی خودرو در منطقه تبدیل و همین طور خودروهای متنوعتر و مدرنتری را با قیمت پایینتر برای عرضه در داخل تولید کرد.
نویسنده: میلاد قزللو