همکاری ایران خودرو (ایکو) با شرکت چینی دانگ فنگ موتورز (DFM) به مونتاژ داخلی هاچ‌بک متوهمی با نام H30 Cross در اواخر سال 1394 انجامید که از قضا به دلیل تجهیز به برخی امکانات رفاهی از جمله دوربین و سنسور دنده عقب، نمایشگر لمسی سیستم مولتی مدیا، فرمان مجهز به کلیدهای کنترلی سیستم صوتی، سیستم مسیریابی، آینه‌های جانبی برقی، سانروف و صد البته ظاهری متمایز و متنوع توانست بازار فروش بسیار خوبی برای خود در ایران دست و پا کند.
برادر 206
این خودرو در اصل بر پلتفرم قدیمی گروه پژو-سیتروئن معروف به PF2 بنا شده بود چراکه دانگ فنگ شریک تجاری و تولید کننده محصولات گروه خودروسازی PSA در چین است و استفاده از پلتفرم قدیمی این گروه خودروساز فرانسوی به عنوان بخشی از مفاد شرایط قرارداد مشترک، از سوی DFM جای تعجب ندارد. نسخه معمولی H30 یک هاچ‌بک سایز کوچک شهری چینی بود که طراحی منطقی و نسبتا قابل قبولی داشت اما نسخه کراس آن بر اساس جو بین المللی خودروسازان چینی و اقتصادی جهان (همچون رنو اروپا شرقی)، با تزئینات و طراحی متمایزی الهام گرفته از خودروهای کراس اوور به تولید رسید که همانند تفاوت‌های میان ساندرو و ساندرو استپ‌وی، تنها حاله‌ای از توهم شاسی بلند سواری را به مالک القا می‌کند.
این خودروی نسبتا محبوب که در غیاب محصولی جدیدی از سوی ایکو به نحوی رقیب مدرن‌تر پژو 206 قدیمی به حساب می‌آمد، با استفاده از پیشرانه و گیربکس 206 تیپ 6 توانست دل بسیاری از خریداران را به دست آورد. اما H30 Cross نیز همانند بیشتر همکلاس‌های خود از این سگمنت، یک برادر از کلاس سدان داشت که DFM آن را S30 نام گذاشته بود. ایکو در اواخر سال 1395 صحبت از تولید نسخه سدان H30 با نام S30 میزد اما این اتفاق تا سال 1397 قطعی نشد. ایکو در راستای وارد کردن S30 به بازار داخلی مقدار قابل توجهی تاخیر توجیه نشده داشت که این تاخیر طولانی با ورود برخی دیگر از محصولات تولیدی ایکو نظیر تندر پلاس اتوماتیک و دنا همزمان شد و تولید S30 می‌توانست به قیمت کاهش سهم فرود دو محصول دیگر تمام شود.
عرضه محدود دانگ فنگ S30
زمان عرضه دانگ فنگ S30 به بازار ایران با برهم ریختگی اقتصادی در شرایط پسا برجام همراه شد و افزایش قیمت خودرو یکی از حقایق اجتناب ناپذیری بود که ایران تجربه کرد. قیمت S30 از سوی ایکو به مراتب بالاتر از محصولات رقیبی چون تندر پلاس اتوماتیک، برلیانس H330، بسترن B30، پژو 207SD و جک j4 بود که به هیچ عنوان توجیه منطقی نداشت. از سوی دیگر ایکو این محصول را بدون هیچگونه مراسم و آئین رونمایی به صورت زیرپوستی و در تیراژ بسیار محدود به بازار عرضه کرد که گویی تعداد قابل توجهی از آن‌ها نیز در ناوگان امداد خودرو ایران به کار گرفته شدند. تیراژ عرضه این خودرو و نحوه عرضه آن در بازار باعث شد این خودرو به عنوان یکی از محصولات نادر و کمیاب بازار خودرو ایران حتی تا امروز برای بسیاری از افراد معمولی بسیار ناشناخته و گنگ باقی بماند.
از ظاهر به باطن
اگر با ظاهر عجیب و غریب نسخه دانگ فنگ H30 Cross کنار آمده‌اید پس در پذیرش ظاهر شسته رفته و منطقی‌تر S30 مشکلی نخواهید داشت. نمای جلو خودرو از جلوپنجره تا ستون C تقریبا هیچ تفاوتی با H30 Cross ندارد جز آنکه در اطراف بدنه فاقد تزئینات پلاستیکی تیره رنگی است که در نسخه H30 شبیه‌ساز کراس اوور بودن خودرو است. از این رو ظاهر S30 تا اینجای کار با وجود شباهت بسیار به H30 Cross در عین حال می‌تواند ناآشنا و جدید جلوه کند. طراحی S30 بعد از ستون C با شیبی نسبتا تند به صندوق بسیار کوتاه خودرو می‌رسد که سبک طراحی متمایزی را از خود به جا می‌گذارد. بزرگ‌ترین وجه تمایز این خودرو با برادرهاچ‌بکش بدون ترتید داشتن صندوق و چراغ‌های عقب بسیار متمایز آن است که در عین ناشناس بودن می‌تواند به سرعت هویت S30 را برای بینندگان تیزبین لو دهد. نمای داخلی خودرو در مقایسه با H30 Cross کاملا بدون تغییر است که البته اقدامی کاملا منطقی و کاهنده قیمت نهایی محصولات است که در نسخه‌های صندوق‌دار 206 و 207 نیز شاهد آن هستیم. با این حال تنها با نگاهی جزئی به نمای داخلی این سدان چینی باید حق داد که به هنگام عرضه نسخه H30 خریداران تمایل شدیدی به تملک آن از خود نشان دادند چراکه به سرعت طراحی داخلی و خارجی بسیار تکراری و قدیمی 206 را در خود هضم می‌کند.
در مقایسه ابعاد S30 با H30 Cross شاهد طول بیشتر این خودرو به اندازه 175 میلی‌متر، عرض باریک‌تر معادل 20 میلی‌متر و ارتفاع کمتر برابر با 63 میلی‌متر را هستیم و این در حالی است که از دیدگاه فاصله محور میان این دو خودرو هیچ اختلافی نیست. در نتیجه از دیدگاه فضای نشیمن هیچ تفاوتی میان آن‌ها نیست و تنها اختلاف اساسی در محفظه بار و توان حمل بار 487 لیتری استاندارد S30 در برابر 417 لیتری استاندارد H30 Cross است که با توجه به ابعاد بسیار کوچک صندوق عقب S30، چندان هم اختلاف بزرگ و چشمگیری به حساب نمی‌آید.
قوای محرکه دانگ فنگ S30
پیشرانه و گیربکسی که ایکو برای H30 Cross در نظر گرفت نسخه ایرانیزه شده TU5 و گیربکس 4 سرعت اتوماتیک مشهور به کار رفته در 206 تیپ 6 است. دقیقا همین سیستم انتقال نیرو برای S30 نیز در نظر گرفته شد که برای ایکو و مشتریان به معنای ارائه خدمات بهتر در شکبه تامین قطعات و خدمات پس از فروش مشابه به خودرویی چون 206 است که سابقه حضور آن در بازار به حدود دو دهه می‌رسد. این پیشرانه می‌تواند قدرت 105 اسب بخار در دور 5750 و گشتاور 142 نیوتون.متر در دور 4000 را در اختیار گیربکس AL4 اتوماتیک قرار دهد.
جالب آن است که بر اساس اطلاعات سایت‌های چینی و سایت رسمی ایکو، وزن خالی S30 تنها 10 کیلوگرم سنگین‌تر از H30 Cross و معادل 1240 کیلوگرم است. درنتیجه S30 با قلب تپنده مشترک با 206 تیپ 6، به اندازه 144 کیلوگرم از آن سنگین‌تر است. این اضافه وزن نیز از همان ابتدا بر H30 Cross مشکلات فنی متعددی به بار آورد که در طی زمان از سوی ایکو برطرف شد اما با این حال نباید از S30 شتابگیری و عملکرد تند و تیزی را انتظار داشت چرا که ایکو شتاب رسمی 0 تا 100 کیلومتر بر ساعت S30 را برابر با 12.5 ثانیه یعنی دقیقا معادل با 206 تیپ 6 عنوان کرده است که می‌دانیم در حقیقت اینگونه نخواهد بود و این رقم باید به 13 ثانیه نزدیک‌تر باشد. عجیب‌تر آن که مصرف سوخت 206 تیپ 6 با وزن کمتر و سیستم انتقال نیرو مشابه حتی بیشتر از S30 اعلام شده است اما انتظار می‌رود S30 به صورت متوسط چیزی در حدود 7.5 لیتر در هر 100 کیلومتر سوخت مصرف کند.
سخن نهایی
S30 خودرویی کمیاب با قیمت بالا است که در بازه زمانی بد و به شکلی نه چندان مطلوب به بازار خودرویی ایران تزریق شد. البته شاید نتوان ایکو را در این موضوع چندان مقصر دانست چراکه آن‌ها جز به فروش بیشتر و حفظ سبد محصولات خود فکر نمی‌کنند و ارائه محصولی صرفا متنوع برای بازار در اولویت کاری آن‌ها نیست. از دیدگاه ایکو تا زمانی که پژو 206SD همچنان فروش خوبی دارد نیازی به ارائه محصولی جدیدی نیست. S30 همچنان در بازار دست دوم هم قیمت بالایی دارد و خرید آن جز در صورت تمایل شدید به منحصر به فرد و خاص بودن به کسی توصیه نمی‌شود چراکه رقبای این خودرو همچنان قیمت دست دوم منطقی‌تری به همراه دارند.
نویسنده: شهاب انیسی
