مقایسه نیسان سیلفی هیبرید با تویوتا لوین هیبرید

دور جدید واردات خودرو از سال ۱۴۰۰، طیف قابل توجهی از خودروهای هیبرید و برخی ماشین‌های برقی را دربر گرفت که با زمزمه‌های گرانی احتمالی حامل‌های انرژی هماهنگی جالب توجهی دارد و از قضا با سلیقه مشتریان ایرانی بسیار هماهنگ‌تر از خودروهای تمام برقی هستند.

نیسان سیلفی هیبرید مکس ادیشن و تویوتا لوین هیبرید، دو سدان سایز کوچک (کامپکت) وارداتی بازار ایران است که علاوه بر این دو مدل، در تیپ‌های مختلف از سوی چند شرکت واردکننده روانه بازار ایران شدند و مهم‌ترین وجه اشتراک آن‌ها بهره‌گیری از سیستم انتقال نیرو هیبرید (بنزینی/الکتریکی) است. مقایسه نیسان سیلفی هیبرید با تویوتا لوین هیبرید می‌تواند به خریداران برای انتخاب یک خودرو کم‌مصرف کمک کند.

مقایسه مشخصات فنی نیسان سیلفی هیبرید با تویوتا لوین هیبرید

نسل اول نیسان سیلفی (Sylphy) در سال ۲۰۰۰، به‌عنوان جانشین مدل پالسر (Pulser) با نام‌های مختلف آلمرا، سانی و سنترا روانه بازار شد. این خودرو با ادغام ماهیت در نسخه سنترا، از سال ۲۰۱۹ و تحت کد شناسایی B18، تولید نسل چهارم خود را تجربه می‌کند. نمونه‌های وارداتی ۲۰۲۴ بازار ایران نیز نسخه فیس لیفت نسل چهارم سیلفی است که در سال ۲۰۲۳ به بازار چین معرفی شد و از سوی جوینت ونچر نیسان-دانگ‌فنگ به تولید می‌رسد.

سیستم انتقال نیروی نیسان سیلفی هیبرید که با نام تجاری e-Power شناخته می‌شود، یک نمونه هیبرید نوع سری است که با نام دیگر هیبرید بُردافزا (Range Extender) نیز شناخته می‌شود. در این ستاپ هیبرید پیشرانه ۳ سیلندر ۱.۲ لیتری خودرو فقط در جایگاه یک ژنراتور برای شارژ پک باتری و تامین نیروی موتور الکتریکی تعبیه شده است و هیچ ارتباط مستقیمی میان این موتور بنزینی و چرخ‌های خودرو وجود ندارد.

ازاین‌رو حرکت خودرو تنها با موتور برقی و تامین انرژی از سوی پک باتری انجام خواهد شد و وظیفه موتور بنزینی آن است که به هنگام نیاز روشن شده و در نقش ژنراتور، مجموعه الکتریکی خودرو را شارژ کرده و به حرکت درآورد. به همین دلیل موتور بنزینی این خودرو نیاز ندارد تا قدرتمند و حجیم باشد و گشتاور و توان تولیدی آن در اطالاعات فنی مربوط به خودرو دارای اهمیت نیست.

در نتیجه توان و گشتاور نهایی نیسان سیلفی هیبرید صرفا منوط به مشخصات موتور الکتریکی آن است که برابر با ۱۳۶ اسب بخار قدرت و ۳۰۰ نیوتون.متر گشتاور تولید می‌کند. گیربکس به‌کاررفته در این خودرو نوع اتوماتیک ضریب متغیر هیبرید، DHT یا همان E-CVT است که نه‌تنها گشتاور موتور الکتریکی را به چرخ‌های خودرو منتقل می‌کند، بلکه ارتباط پیوسته و دائمی میان موتور بنزینی (ژنراتور) و موتور برقی فراهم کرده و هم توان الکتریکی مورد نیاز خودرو را فراهم می‌کند و هم پک باتری را در سطح شارژ ایدئال نگه می‌دارد.

مزیت اصلی این نوع سیستم انتقال نیروی هیبرید همان‌طور که از نامش برمی‌آید، بهبود میزان مصرف سوخت و افزایش برد مفید خودرو با تکیه بر توان الکتریکی با هر بار سوخت‌گیری است.

تویوتا لوین (Levin)، برادر ناتنی مدل کرولا است که مستقیما روی پلتفرم کرولا نسل دوازدهم (با کد شناسایی E210 / تولید از سال ۲۰۱۸) توسعه یافته و با همکاری شرکت GAC در بازار کشور چین عرضه می‌شود.

لوین نیز یک خودرو هیبرید است، اما سیستم انتقال نیرو آن از نوع سری-موازی است که با نام دیگر Power Split (تقسیم نیرو) شناخته می‌شود. تفاوت مهم در مقایسه نسیان سیلفی هیبرید با تویوتا لوین هیبرید از نظر سیستم انتقال نیرو در آن است که پیشرانه بنزینی و موتور برقی لوین به صورت موازی و سری با یکدیگر و با چرخ‌های متحرک خودرو در اتصال است. در نتیجه خودرو بر اساس وضعیت شارژ باتری با کمک موتور برقی، پیشرانه بنزینی یا هر دو منبع نیرو حرکت می‌کند.

در این نوع سیستم هیبرید توان و گشتاور نهایی ترکیب نامشخص و متغیر از توان و گشتاور خروجی موتور بنزینی و موتور برقی است. به‌صورت کلی (و نه همیشه) در خودروهای تولید انبوه هیبرید اقتصادی (و نه هایپرکارهای گران‌قیمت)، معمولا توان خروجی این سیستم‌ها برابر با توان پیشرانه بنزینی و گشتاور مجموعه برابر با گشتاور موتور برقی است. در نتیجه مجموعه هیبرید ۱.۸ لیتری لوین، توان ترکیبی در بهترین حالت برابر با ۱۴۰ اسب بخار و بیشینه گشتاور برابر با گشتاور موتور برقی یعنی ۱۸۵ نیوتون.متر است. با این حال سیستم انتقال نیرو در تویوتا لوین هیبرید نیز همانند سیلفی هیبرید، از نوع DHT یا همان E-CVT است.

هیچ یک از این دو خودرو به منظور رانندگی اسپرت و هیجان‌انگیز طراحی نشده‌اند و با توجه به تمرکز آن‌ها بر اصل کاهش مصرف سوخت و آلایندگی در رانندگی درون‌شهری کم‌سرعت، شتاب اولیه در آن‌ها دارای اهمیت نیست. سیستم تعلیق جلو در هر دو خودرو از نوع مکفرسون استرات است که در میان خودروهای سایز متوسط به پایین (حتی کراس‌اوورها) بسیار رایج به حساب می‌آید. اما محور عقب لوین از نوع مولتی لینک و سیلفی از نوع محور پیچشی (تورشن بیم) است. ازاین‌رو سواری لوین را باید پایدارتر و کنترل شده‌تر توصیف کرد.

مشخصات کلی

ابعاد و ظرفیت ‌ها

مقایسه طراحی ظاهری نیسان سیلفی هیبرید با تویوتا لوین هیبرید

مقایسه نیسان سیلفی هیبرید با تویوتا لوین هیبرید نشان می‌دهد که طراحی ابتدایی هر دو خودرو در یک بازه زمانی انجام گرفته است. اما نیسان سیلفی از طراحی بسیار متمایزی بهره می‌گیرد که حاصل فیس لیفت ارائه‌شده بر آن در سال ۲۰۲۳ است. در این سبک طراحی جدید، ساختار جلوپنجره و طراحی چراغ‌های خودرو بر اساس زبان طراحی V-Motion نیسان دیگر دیده نمی‌شود.

اگرچه ساختار جانبی جلوپنجره تلاش دارد تا با ارائه تریم تزئیناتی کرومی طراحی V سنتی نیسان را به نمایش بگذارد، اما جلوپنجره، تریم تزئیناتی و سبک اتصال آن به چراغ‌های جلو دگرگون شده و ظاهری متمایز ارائه می‌دهد. این طراحی جدید حتی با تمایز میان طراحی جلوپنجره در نسخه بنزینی و هیبریدی همراه شده است تا این دو نسخه شبیه به یکدیگر نباشند.

بخش جانبی و نمای عقب سیلفی جز در نوع شکست ستون C و استفاده از ریم‌های مشبک آلیاژی، المان بارزی به همراه ندارد و حتی طراحی چراغ‌های عقب نیز بسیار ساده، رایج و میانه‌رو به نظر می‌رسد.

تویوتا لوین با توجه به ارتباط بسیار نزدیک به تویوتا کرولا نسل دوازدهم، بسیاری از المان‌های طراحی کرولا را با خود به همراه دارد. گفتیم که تویوتا لوین در حقیقت همان تویوتا کرولا است اما با طراحی و حتی اسم متمایز به موازات یکدیگر در بازار چین به تولید و فروش می‌رسند. داستان از این قرار است که کرولا بازار چین از سوی جوینت ونچر تویوتا-FAW و لوین از سوی جوینت ونچر تویوتا-GAC به تولید می‌رسد. در نتیجه با وجود یکسان بودن دو خودرو با یکدیگر، لازم بوده است تا طراحی و حتی نام دو خودرو با یکدیگر متمایز باشد.

ازاین‌رو تویوتا لوین هیبرید اسپرت در بازار ایران طراحی چراغ‌های بومرنگی جلو و چراغ‌های ساده عقب خود را از تیپ اسپرتی (Sporty) کرولا الهام می‌گیرد و ازاین‌رو با تویوتا کرولا وارداتی بازار ایران که طراحی خود را از نسخه پرستیژ (Prestige) کرولا قرض کرده است، تفاوت دارد. خوشبختانه ظاهر تویوتا در دو نسخه لوین و کرولا در بازار وارداتی ایران زیبا و گیرا است. اگر ظاهر جذاب نمای جلو هر دو مدل را کنار بگذاریم باید اعتراف کرد که بخش انتهایی کرولا از لوین زیباتر و گیراتر است.

مقایسه طراحی داخلی نیسان سیلفی هیبرید با تویوتا لوین هیبرید

کابین نیسان سیلفی منطبق بر نمای داخلی بیشتر محصولات بنزینی و هیبریدی نیسان، بسیار معاصر و آشنا جلوه می‌کند. با این وجود حجم‌پردازی داشبرد با بیرون‌زدگی بخش میانی، سبک اتصال داشبرد و کنسول و انسجام میان طراحی رودری‌ها با گوشه‌های داشبرد ظاهری موجه دارد. زیباترین المان‌های کابین سیلفی را باید در طراحی سه‌قلو خروجی‌های سیستم تهویه مطبوع در وسط داشبرد، غربیلک فرمان سه‌شاخه D-Cut با ظاهر اسپرت و البته مجموعه کلاستر ترکیبی با گیج‌های دوار دوقلو آنالوگ در ترکیب با نمایشگر TFT است.

تنها ایرادی که می‌توان به کابین نسخه‌های وارداتی سیلفی در بازار کشور گرفت آن است که این خودروها با تریم تک‌رنگ مشکی روانه بازار کشور می‌شوند که در مقایسه با تیپ‌های دورنگ به هیچ عنوان زیبایی المان‌های کابین را بروز نمی‌دهند.

تویوتا لوین هیبرید در طراحی بخش داخلی کابین با کرولا وارداتی مو نمی‌زند. در حقیقت مشاهده فضای کابین این دو خودرو در کنار یکدیگر، المانی به همراه ندارد که بدانید کابین کدام مدل پیش روی شما قرار دارد. بنابراین با کابینی دقیقا منطبق بر کرولا مواجه هستیم که خوشبختانه در نسل دوازدهم با المان‌های حجیم و فضایی کنترل‌شده مواجه شد تا حس و حال کابین را از آن خمودگی و خستگی خارج کرده و لوین را به یک گزینه جذاب و جوان‌پسند تبدیل کند.

اما در مقایسه تویوتا لوین هیبرید با نیسان سیلفی هیبرید، تنها موردی چون شناور بودن نمایشگر مولتی مدیا دارای جذابیت بصری یکسان است. غربیلک فرمان لوین از نوع سه‌شاخه است، اما ذات اسپرت نیسان را ارائه نمی‌دهد. کلاستر خودرو از نوع تمام دیجیتال است و ازاین‌جهت مدرن‌تر اما کم‌هیجان‌تر از نیسان به نظر می‌رسد. لوین و کرولا نیز همانند سیلفی تنها در نسخه تریم داخلی مشکی عرضه می‌شود که مانع دیده شدن المان‌های حجیم کابین است.

به صورت کلی، حتی در کابین تک‌رنگ مشکی، فضای کابین نیسان همانند گذشته جذاب‌تر، جوان‌پسندتر و اسپرت‌تر به نظر می‌رسد، اما باید اعتراف کرد که هر دو خودرو از نظر طراحی کابین قدرتمند و متمایز جلوه می‌کنند. مخصوصا تویوتا که دیگر آن ظاهر پیرمردی را در محصولات اقتصادی خود کنار گذاشته و کمی به سمت طراحی‌های فضایی لکسوس (لکسس) متمایل شده است.

مقایسه آپشن های نیسان سیلفی هیبرید مکس ادیشن با تویوتا لوین هیبرید اسپرت

به لطف افزایش سطح استانداردهای خودروسازی ایران و مخصوصا انتظارات بازار جهان، سطح امکانات ارائه‌شده در محصولات وارداتی جدید نیز با وجود محدودیت‌های سنگین قیمتی و تعرفه واردات، همچنان قابل قبول است.

نیسان سیلفی هیبرید مکس ادیشن فول‌آپشن‌ترین مدل این خودرو در بازار ایران است که از سوی نامی خودرو روانه بازار می‌شود و تویوتا لوین هیبرید اسپرت نیز رده‌بالاترین نسخه محصول ژاپنی چینی به حساب می‌آید.

مهم‌ترین امکانات مشترک در دو خودرو بر اساس کاتالوگ رسمی شامل ترمز پارک برقی، فرمان برقی، سیستم کمک ترمز، نظارت بر فشار باد تایرها، کنترل حرکت در سربالایی، اتوهلد، ورود و استارت بدون کلید، سانروف برقی، دوربین دنده عقب، سیستم تهویه اتوماتیک، هشدار خروج از خط، کنترل حرکت بین خطوط و کروز کنترل تطبیقی هوشمند است.

در نتیجه از دیدگاه تمایزها در جزئیات امکانات رفاهی و ایمنی موارد بیشتری را شاهد خواهیم بود که بیان تک تک آن‌ها از حوصله مقاله خارج است. در نتیجه برای درک بهتر تمایز میان امکانات دو خودرو، اکیدا توصیه می‌شود که به کاتالوگ رسمی شرکت‌های عرضه کننده مراجعه کنید.

خرید نیسان سیلفی هیبرید یا تویوتا لوین هیبرید

در مقایسه نیسان سیلفی هیبرید با تویوتا لوین هیبرید دیدیم که هر دو خودرو با داشتن سیستم‌های هیبرید متفاوت، دارای مصرف سوخت بسیار پایین و بسیار نزدیک به یکدیگر هستند. نیسان سیلفی با داشتن طراحی داخلی زیباتر و اسپرت‌تر، بدون تردید در جذب مخاطب جوان قوی‌تر عمل می‌کند، اما باید اعتراف کرد که نمای خارجی لوین زیباتر و پیچیده‌تر از سیلفی است.

امکانات رفاهی و ایمنی هر دو خودرو در سطح مشابه و قابل قبولی قرار دارد، اما برند نیسان به دلیل واردات محدود‌تر و در بسیاری مواقع ناقص، هرگز نتوانست در بازار ایران اعتبار بالای برند تویوتا را تکرار کند.

مهم‌ترین فاکتورهای تعیین‌کننده برای مشتری نهایی قیمت خودرو و گستردگی شبکه خدمات پس از فروش شرکت عرضه‌کننده است که متاسفانه در خصوص بسیاری از وارد کننده‌های جدید، شبکه خدمات پس از فروش تعریف چندانی ندارد.

نویسنده: شهاب انیسی