لندروور دیفندر از اسطوره‌های صنعت خودروسازی، به عنوان یکی از شاسی بلندهای مشهور در تاریخ شناخته می‌شود که چند سالی است با پوست اندازی بسیار شدید، از حالت کلاسیک خود به سمت یک خودرو مدرن و امروزی متمایل شده است.
از نکات خاص دوره زندگی این خودرو قبل از این تغییرات گسترده، عدم عرضه آن در بازار خاص و بزرگ آمریکا بود. حالا قرار است تا اینیوس گرنادیر بر پایه دیفندر برای بازار آمریکا و البته دیگر نقاط جهان، آماده شود.
معرفی گرنادیر
گرنادیر، نام محصول جدیدی است که براساس لندروور دیفندر، توسط بزرگترین شرکت خصوصی بریتانیا روی خط تولید خواهد رفت. این خودرو توسط شرکت اینیوس ساخته می‌شود که بزرگترین شرکت تولید کننده محصولات شیمیایی و پتروشیمی در دنیاست و از سال ۲۰۱۷ به سمت تولید خودرو نیز قدم برداشته است. گرنادیر که به معنی سرباز حرفه‌ای نارنجک انداز است، اولین محصول این شرکت خواهد بود که در طراحی آن، ساخت یک خودرو با قابلیت‌های بالای آفرودی در نظر گرفته شده است. اولین رونمایی از این خودرو در سال ۲۰۲۰ انجام شد.
قرار است تا بدنه و شاسی در کشور پرتغال ساخته شده و مابقی کارهای مونتاژ و ساخت در فرانسه تکمیل شوند. همچنین قوای محرکه نیز از بی ام و تامین خواهد شد تا از این نظر، هزینه‌های زیاد طراحی و ساخت پیشرانه و گیربکس نیز حذف شود.
این خودرو براساس لندروور دیفندر ساخته خواهد شد. خودرویی که دو سال گذشته دچار تغییرات بنیادین در طراحی داخلی و خارجی شد و کلا از آن چهره کلاسیک و قدیمی خود، فاصله گرفت. هرچند این پوست اندازی، موافقان و مخالفان خود را داشت اما بی شک، تغییر یک خودرو که نزدیک به ۴ دهه از عمر آن می‌گذشت و ریشه طراحی آن نیز در لندروور کلاسیک است، کاری سخت و با ریسک بالا بود. چرا که بسیاری از خریداران خودرویی مثل جیپ رانگلر، تویوتا سری هفتاد، بنز جی کلاس و دیفندر، به دنبال چهره کلاسیک و ریشه دار آنها هستند و تغییرات بنیادین در طراحی آنها می‌تواند این خریداران متعصب را دور کند.
با این وجود طراحی این خودرو عوض شد و سری جدید آن، نمایی مدرن با انبوهی از تجهیزات الکترونیکی بهروز دارد. اما نکته‌ای که در تاریخ این خودرو عجیب است، عدم عرضه آن در بازار خاص و بزرگی مثل آمریکا بود. با اینکه خودروهای شاسی بلند، وانتبارها و خودروهای آفرودی در بازار آمریکا طرفداران زیادی دارند. به همین خاطر شرکت اینیوس از ابتدای معرفی گرنادیر، عنوان کرد که این خودرو در سال ۲۰۲۳ به بازار آمریکا نیز وارد خواهد شد تا به نوعی از تشنگی این بازار مهم به لندروور دیفندر، نهایت استفاده را ببرد. البته این اولین بار نیست که دیفندر، زیربنای ساخت خودروی دیگری می‌شود و قبلا نیز محصولاتی مثل پاژن در کشورمان، ایویکو مسیف و سانتانا PS10 بر اساس این خودرو ساخته شده‌اند.
طراحی خارجی
در نمای بیرونی، همان دیفندر را شاهدیم که البته دچار تغییرات ریشهای شده است. به طور خلاصه میتوان گفت با یک بدنه عریض شده به سبک لندروورهای تیون شده شرکت کان انگلیس روبرو هستیم. در جلو، کمی از ارتفاع دماغه خودرو کاسته شده و با تغییراتی گسترده در چراغها، جلوپنجره و درب موتور، نمایی آرامتر نسبت به دیفندر دارد. ضمن اینکه طراحی سپرها، دربها و دستگیرههای آن، لبه‌های گلگیر و لولاها نیز کاملا تغییر کرده و حالتی امروزیتر گرفته‌اند. در عقب خودرو نیز شاهد طراحی جدید دربها هستیم که در راستای این دگرگونی، چراغها نیز کاملا تغییر یافته و هرچند حالتی کلاسیک دارند اما کاملا جدید بوده و از تکنولوژی LED بهره برند. در واقع میتوان گفت هرچند زیربنای کار همان دیفندر است اما ظاهر خودرو کاملا تغییر کرده و زیباتر شده است که نشان از ظرفیت بالای این اتاق برای تقویت و تیونینگ آن دارد.
درون اتاق هیچ شباهتی به دیفندر ندارد و کاملا متفاوت از آن است. یک داشبورد زیبا و ساده اما شلوغ و با انبوهی از دکمه‌ها که برای کار با اداوت مختلف است، در پیش روی راننده قرار دارد. داشبورد کاملا تخت است که از این نظر با نمای بیرونی اتاق هماهنگ خواهد بود اما از طرحهای امروزی خودروها کاملا دور است. در پشت فرمان، خبری از نمایشگرهای آنالوگ و دیجیتال نیست و اطلاعات خودرو مثل سرعت و دور موتور، در کنسول میانی و روی صفحه نمایش دیجیتال این قسمت، نمایش داده می‌شود. در پشت فرمان فقط اطلاعات محدودی مثل وضعیت دمای آب، روغن، چراغ چک پیشرانه، باتری و… نشان داده می‌شود.
دسته دنده کاملا همان چیزی است که در محصولات ب ام و استفاده می‌شود چرا که قوای محرکه این خودرو از این شرکت گرفته خواهد شد. اما دنده کمک به سبک خودروهای کلاسیک، کاملا آنالوگ و دستی بوده که در اهرم ترمز دستی نیز از همین وضعیت استفاده شده است. در واقع میتوان گفت داشبورد این خودرو، ساده‌ترین داشبورد در زمان تولید خواهد بود که این سادگی در طراحی داخلی به بقیه قسمت‌ها مثل صندلی‌ها، بخش بار عقب، رودری‌ها و… نیز سرایت کرده است. البته روی سقف و در بالای سر راننده، یک داشبورد دیگر نیز قرار دارد. روی این قسمت، دکمه‌هایی برای کار با ادوات مختلف خودرو مثل قفل‌های دیفرانسیل، خاموش کردن کیسه هوای سرنشین، انتخاب حالت آفرودی و وضعیت کمک فنربندی، چراغ‌های نقشه خوان، انتخاب وضعیت سیستم کمک پایداری الکترونیکی و پایین آمدن از تپه و… قرار دارند.
نکته جالب اینکه چندین فیوز اصلی خودرو نیز در این قسمت قرار دارند تا امکان چک کردن آنها، راحت و سریع باشد. این خودرو فعلا در مدل استیشن واگن چهاردرب ساخته می‌شود و مدل‌های دو درب و پیکاپ نیز در برنامه تولید قرار دارند.
قوای فنی و محرکه
پیشرانه در نظر گرفته شده برای این خودرو از ساختههای بی ام و است. یک موتور دیزل توربوشارژ به حجم ۳ لیتر که بالاترین قدرت و گشتاور آن به ترتیب برابر با ۲۴۵ اسب بخار و ۵۵۰ نیوتن.متر است. پیشرانه بنزینی در نظر گرفته شده برای آن هم با همین حجم و از نوع توربوشارژ شده است که ۲۸۱ اسب بخار قدرت و ۴۵۰ نیوتن متر گشتاور دارد. انتخاب دو پیشرانه مشابه و هم حجم با دو سوخت متفاوت، هم نظر خریداران را تامین خواهد کرد و هم به کمترین دستکاری و تغییرات در شاسی، فنربندی، محل دسته موتورها و همچنین گیربکس نیاز دارد. گیربکس از ساختههای ZF با هشت سرعت است و صندلی‌ها نیز از محصولات شرکت معروف ریکارو انتخاب شده‌اند. این خودرو در آینده یک نسخه هیدروژنی نیز دارد که در ساخت آن از دانش و تکنولوژی هیوندای استفاده خواهد شد.
گرنادیر در محورها دارای فنربندی لول است که سواری نرم و راحتی به ارمغان می آورد. ضمن اینکه برای داشتن استقامت بیشتر در بیراهه نوردی، محورها از نوع سالید یا همان یکپارچه هستند تا با داشتن کمترین قسمت‌های متحرک، استهلاک کمتر و مقاومت بالاتری داشته باشند.
جمع بندی
بیش از ۱۳۰ پیش نمونه از این خودرو تا زمان تولید نهایی، در نقاط مختلف دنیا از مناطق قطبی و برفی ایسلند تا صحرای مراکش برای تست و بررسی، به کار گرفته خواهند شد که مجموع این تست‌های جاده‌ای در حدود ۱.۸ میلیون کیلومتر خواهند بود. در حدود دو سوم حجم تولید این خودرو برای بازار انگلستان است و بقیه به کشورهای دیگر، صادر می‌شوند.
همچنین برای نسخه هیدروژنی، قرار است تا جایگاه‌هایی برای عرضه هیدروژن در کشورهای مقصد تاسیس شود و برنامه تولید ۳۰۰ هزار تن هیدروژن نیز به طور سالانه در نظر گرفته شده است. هنوز از عرضه مدل‌های هیبریدی و تمام برقی این خودرو خبری نیست که احتمالا با توجه به همکاری این شرکت با کمپانی BMW و استفاده از پیشرانه‌های آن، هیچ بعید نیست که برنامه تولید مدل های هیبریدی نیز در دستور کار مدیران این شرکت قرار بگیرد. قیمت این خودرو در حدود ۴۸ هزار پاوند انگلیس است که قیمتی نسبتا بالا در مقایسه با رقبا به شمار می‌آید. ظرفیت تولید این خودرو در بهترین حالت در حدود ۲۵ هزار دستگاه در سال پیش بینی شده است.
نویسنده: علیرضا داوودی
