رنو مگان به عنوان یک خودرو جمع و جور شهری از سال 1995 به سبد محصولات شرکت فراسوی رنو راه پیدا کرد. تولید نسل اول آن تا هفت سال بعد تداوم یافت تا این که نسل دوم رنو مگان در قالب بدنه هاچبک و سدان از سال 2002 وارد خطوط تولید شرکت رنو شد.
نسل دوم مگان ابتدا به صورت وارداتی مهمان جاده‌های کشورمان شد که در بین آن‌ها علاوه بر نمونه‌های سدان، نسخه‌های کروک (ماشین بهتاش فریبا در سریال پایتخت شش) و هاچبک نیز به صورت محدود حضور داشتند.
پس از استقبال مناسب مشتریان ایرانی از نمونه‌های سدان وارداتی، یک قرارداد تفاهم همکاری میان دو شرکت رنو و پارس خودرو به جهت مونتاژ مدل سدان این خودرو در سال ۱۳۸۷ منعقد شد؛ به موجب این شراکت، تولید رنو مگان سدان با پیشرانه ۱.۶ لیتری در ایران کلید خورد؛ از سال ۱۳۸۸ نیز رنو مگان با موتور ۲ لیتری وارد خط تولید پارس خودرو شد و مدتی بعد به دست مشتریان ایرانی رسید.
طراحی ظاهری مدل‌های سدان و کروک (کانورتیبل) رنو مگان
سبک و سیاق طراحی بدنه رنو مگان سدان به صورتی حجیم و تقریبا غیرعضلانی صورت پذیرفته است؛ در نمای روبرو چراغ‌هایی کشیده با شکل هندسی ساده مشاهده می‌شوند که در امتداد خود دریچه‌های جلوپنجره یکپارچه با سپر را شکل داده و حالتی نسبتا پرخاشگرانه به خود گرفته‌اند؛ اما دریچه بزرگ هوای سپر فرمی شبیه به لبخند را در ذهن تداعی می‌کند که اندکی در تعارض با سگرمه‌های درهم کشیده چراغ‌ها به نظر می‌رسد. در نمای کناری اثری از حجم‌پردازی‌های اغراق‌آمیز مشاهده نمی‌شود اما در عوض و به جهت کاهش شدت سادگی این بخش، یک خط شانه‌ای طول خودرو را درنوردیده و گلگیرها به صورت برآمده طراحی شده‌اند. بخش عقب خودرو نیز به چراغ‌های یک‌تکه نسبتا بزرگ و درب صندوق با طراحی ساده اما خوش‌سایز مزین شده است.
از سوی دیگر ماشین رنو مگان کروک که شخصیت بهتاش فریبا در سریال پایتخت۶ از آن استفاده می‌کرد، به جز قسمت جلو، در سایر بخش‌ها از طراحی متفاوت و بسیار جذابتری بهره می‌برد. در نمای جانبی این محصول دیگر اثری از ستون دوم به چشم نمی‌خورد و طراحی زیبای سقف خودرو (در حالت سقف بسته) ظاهری بسیار چشم‌نوازتر را نسبت به نمونه سدان پدید آورده است. در بخش عقب رنو مگان کروک نیز طرح چراغ‌ها، سپر و درب صندوق اسپرت‌تر و خوشایندتر جلوه می‌کنند.
در پایان این بخش می‌توان اظهار کرد که رنو مگان سدان (Renault Mégane) گرچه از نوعی طراحی هماهنگ برخوردار شده اما این سبک طراحی حتی در بازار کم تنوع ایران هم دیگر چندان مدرن و جذاب نیست. البته این سخن برای نسخه کروک رنو مگان خیلی مصداق پیدا نمی‌کند؛ چرا که حضور کم‌شمار خودروهای کانورتیبل خوش‌قیمت در بازار ایران سبب شده تا این ماشین روباز فرانسوی همچنان جاذبه‌های بصری خود را در نظر عمده مردم ایران تا حد زیادی حفظ کند.
با حضور در فضای داخل رنو مگان متوجه سبک طراحی ساده و نه چندان دلچسب داشبورد خواهید شد؛ سطح کیفی متریال کابین نیز گرچه خیلی بالا نیست اما مشابه رقبا برآورد می‌شود؛ طراحی تقریبا قدیمی غربیلک فرمان هم در قیاس با محصولات امروزی تا حدودی ذوق بیننده را می‌زند. دو مورد نسبتا منحصر به فرد در کابین رنو مگان به چشم می‌خورد که شامل ظاهر متفاوت اهرم ترمز دستی و نیز محل قرارگیری دکمه‌های بالابرنده شیشه ماشین بر روی قسمت دستگیره پنل درب‌ها است.
در مورد کابین رنو مگان کروک نیز باید به استحضار برسانیم که طراحی داشبورد تفاوت زیادی با مدل سدان ندارد اما فضای ردیف عقب آن به کلی دستخوش تغییر شده است. صندلی‌های مگان راحتی خوشایندی را به سرنشینان هدیه می‌دهند؛ همچنین افراد بلندقد با محدودیت فضای سر یا زانوها در هر دو ردیف صندلی‌های نسخه سدان مواجه نخواهند بود. البته ردیف دوم ماشین مگان کروک بسیار محدودتر از مدل سدان بوده و افراد درشت‌جثه درون آن دچار دردسر خواهند شد.
پیشرانه و توان فنی رنو مگان
ماشین رنو مگان با دو نوع موتور بنزینی ۱.۶ و ۲ لیتری راهی بازار ایران شده است. پیشرانه ۱.۶ لیتری که نیرویی معادل ۱۱۵ اسب بخار و ۱۵۲ نیوتن متر گشتاور را تولید می‌کند، با موتور تندر 90 یکسان بوده و توان آن به واسطه یک گیربکس ۵ سرعته دستی به سوی چرخ‌های جلو روانه می‌شود. شتاب صفر تا صد رنو مگان 1600 معادل ۱۰.۹ ثانیه بوده و حداکثر سرعت آن به رقم 192 کیلومتر برساعت می‌رسد. همچنین مصرف سوخت این خودرو در سیکل ترکیبی برابر ۷ لیتر در ۱۰۰ کیلومتر برآورد شده است.
از طرف دیگر پیشرانه 2 لیتری رنو مگان نیرو خروجی مطلوب‌تری را در اختیار راننده قرار می‌دهد و توانایی ایجاد ۱۳۶ اسب بخار قدرت و ۱۹۱ نیوتن متر گشتاور را داراست. این میزان نیرو به وسیله جعبه دنده 4 سرعته خودکار به سوی چرخ‌های جلو انتقال داده می‌شود. شتاب صفر تا صد رنو مگان ۲۰۰۰ برابر ۹.۴ ثانیه بوده و میزان مصرف سوخت ترکیبی آن برابر ۷.۸ لیتر در هر ۱۰۰ کیلومتر بیان شده است؛ بیشینه سرعت این خودرو هم به رقم ۲۱۰ کیلومتر برساعت خواهد رسید. لازم به ذکر است که رنو مگان کروک نیز از همین پیشرانه 2 لیتری نیرو دریافت می‌کند.
سواری نرم، شتاب‌گیری نسبتا چالاک و سرزنده، فرمان‌پذیری مناسب و پایداری قابل قبول، از جمله ویژگی‌های اصلی رانندگی با ماشین رنو مگان به شمار می‌روند.
آپشن‌ها و امکانات رفاهی – ایمنی رنو مگان
ماشین رنو مگان مونتاژی در سه تیپ E1، E2 و ۲۰۰۰ اتوماتیک از برند رنو در کشورمان حضور دارد؛ نسخه E2 از امکانات بالاتری نظیر: شیشه‌بالابر برقی، آینه‌های برقی، مه شکن جلو و صندلی دوتکه عقب نسبت به E1 سود می‌برد. مگان ۲۰۰۰ نسبت به مدل E2 از آپشن‌های بیشتری چون: حسگر باران، ترمز EBD و تهویه اتوماتیک برخوردار شده است. شاخص‌ترین تجهیزات رفاهی رنو مگان اتوماتیک به شرح زیر خواهد: اتولایت، حسگر باران، فرمان برقی حساس به سرعت، استارت دکمه‌ای، تهویه مطبوع خودکار، آینه‌های جانبی با تنظیم برقی و گرم‌کن، شیشه‌بالابر آنتی‌ترپ، پرده عقب و جانبی.
همچنین رنو مگان در نسل دوم خود موفق به کسب ۵ ستاره ایمنی از موسسه یورو انکپ شده که امنیت بالای این محصول را به اثبات می‌رساند. از جمله مهم‌ترین امکانات ایمنی رنو مگان در مدل فول آپشن ۲۰۰۰ اتوماتیک می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
ترمز ضد قفل ABS، توزیع الکترونیکی نیروی ترمز EBD، دو عدد کیسه هوا در جلو، و کارت هوشمند. همانطور که به اطلاعتان رسید، واضح است که سطح امکانات ایمنی موجود در رنو مگان چندان رضایت بخش نیست و نمی‌توان امتیاز بالایی را در بحث تجهیزات ایمنی به این محصول اعطا کرد.
سخن پایانی
رنو مگان به عنوان یک خودروی اقتصادی و نسبتا خوش‌قیمت از نقاط قوتی همچون: عملکرد فنی مناسب، کابین جادار (در نمونه سدان)، دوام و کیفیت بالای قطعات موتور و گیربکس، سواری تقریبا آسایش‌بخش، ایمنی شایسته و بازار خرید و فروش پررونق سود می‌برد که می‌تواند رضایت اکثر مشتریان این گونه خودروها را فراهم آورد. با این وجود نکات منفی نیز در رنو مگان وجود دارد که از جمله می‌توان به کمبود آپشن‌های رفاهی – ایمنی و ظاهر نه چندان مدرن آن اشاره کرد.
نویسنده: حسین باباپور
